Voor wie het lezen wil, zou ik graag even willen uitleggen waarom ik op 14 oktober niet voor Bart de Wever stem. In de eerste plaats om een wel heel erg voor de hand liggende reden. Ik woon namelijk niet in Antwerpen, de stad waar hij opkomt om er indien het even zou kunnen huidig burgemeester Patrick Janssens van zijn troon te stoten.
Tenminste, als die job de zijne wordt en hij die kan blijven combineren met het leiderschap van zijn partij. Want dat is schijnbaar zijn bedoeling en hij ziet daar gek genoeg geen belangenconflict in. En wat als hij binnen afzienbare tijd als zetelend burgemeester dan toch de meer dan waarschijnlijke stap naar hogere niveaus waagt en zo de Antwerpenaren die voor hem stemden een lange neus zet? Maar first things first…
Hoewel het dus om praktische redenen helemaal niet zou kunnen, wil ik desalniettemin (heerlijk woord, toch?) heel duidelijk maken waarom ik niet voor hem stem. Ik stem niet op BDW omdat zijn partij en haar programma mij niet aanstaan, daarom. Ik zal dus ook niet op de plaatselijke afdeling van zijn partij stemmen. En bij uitbreiding zijn partij niet lokaal helpen verankeren om daarna de federale zegetocht verder te zetten. Als het zover komt natuurlijk.
Velen maken de jammerlijke fout BDW en zijn partij met elkaar te vereenzelvigen. Maar hij is zoveel meer dan dat. Een man met vele gedaanten en gezichten. Bart de Slimste Mens, Bart de afslankkampioen, Bart de Calimero, Bart de koning van de oneliners, Bart de gepokt en gemazelde redenaar, Bart de wolf in schaapskleren, Bart de bon vivant, Bart de geslepen toppoliticus, Bart de gezinsvader, Bart de grapjurk, Bart de Antwerpenaar, Bart de Vlaming, … Van vele markten thuis en zo hebben de mensen het graag.
Maar al die gedaanten en gezichten spuien mist over de onderliggende boodschap, het programma van zijn partij en de (openlijke en verborgen) agenda’s die BDW en zijn partijgenoten er op nahouden. Agenda’s die via de lokale wegen federale, of liever Vlaamse deuren moeten openen.
Agenda’s die niet meer of minder dan de splitsing van ons al zo kleine en onbeduidende maar figuurlijk o zo rijke landje beogen. Agenda’s die geïnspireerd worden door separatisten, werkgeversorganisaties, financiële stakeholders en anderen die niet altijd het algemeen belang, laat staan het individueel belang van Jan met de Pet voor ogen hebben. Agenda’s die hoegenaamd niet ingefluisterd worden door de man/vrouw in de straat die zo gretig aan zijn lippen hangt en hem zijn/haar stem geeft omdat “het zo ne sympathieke is”, omdat “ik niet echt geloof in waar zijn partij voor staat maar dat er gvd maar een keer iets moet veranderen”, omdat “hij de enige is die zegt waar het op staat”, omdat “Bart ene van het volk is”, …
Deze en nog zoveel meer drogredenen die verder verwijderd zijn van de politieke boodschap waar hij voor staat dan de pinguïns van de Zuidpool van de ijsberen op de Noordpool. Ik ken persoonlijk gemeentelijke politici van zijn partij die mij niet deugdelijk kunnen uitleggen waar hun eigen partij nu precies voor staat. Go figure.
BDW is natuurlijk een politicus en kent de truken van de foor. Hij weet hoe hij een debat moet voeren, hoe hij mensen beleefd kan schofferen, hoe hij om de hete brij heen kan draaien, hoe hij zich in een Calimero- of underdogpositie kan manoeuvreren, hoe hij munt kan slaan uit zijn populariteit als vrolijke Frans en quizkampioen, hoe hij de media en hun lezers/kijkers/luisteraars kan beïnvloeden, …
Maar die trukendoos kunnen de andere partijen natuurlijk evenzeer openen. En hier hebben die anderen wat mij betreft toch ook wat boter op het hoofd. In plaats van uit te gaan van hun eigen kracht, waarden en partijlijnen, kijken ze veel te veel naar wat Bart doet. Zijn ze bang voor wat zijn partij wel eens voor aardverschuiving in het politieke landschap zou kunnen teweeg brengen. Stemmen ze hun communicatie en strategieën af op die van hem. Schuiven ze langzaam maar zeker op naar zijn stekje in het politieke landschap. Helpen ze mee de mythe creëren. Maken ze van ocharme ochere lokale verkiezingen een staatszaak. Ooit was er een zwarte zondag die een politieke aardverschuiving veroorzaakte. De partij die daarvoor verantwoordelijk was en waarvan de naam er niet langer toe doet, speelt nu ook nog maar een onbeduidend bijrolletje. Alles is relatief, ook in de politiek.
BDW staat in mijn ogen niet alleen voor een onafhankelijk Vlaanderen, maar ook voor een verdeeld Vlaanderen, een bang Vlaanderen, een sociaal onrechtvaardig Vlaanderen, een grauw Vlaanderen, een egoïstisch en narcistisch Vlaanderen, een onverdraagzaam Vlaanderen en nog zoveel meer Vlaanderen waarin ik niet wens te wonen. Daarom stem ik – zelfs al zou ik het kunnen – op 14 oktober niet op BDW en krijgen ook zijn partijgenoten in mijn eigen gemeente mijn stem niet. En de uwe?
