De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Waarom het mobiliteitsplan van Gent te weinig zal blijken

Waarom het mobiliteitsplan van Gent te weinig zal blijken

 Gent werd dit jaar uitgeroepen tot fietsstad en we vieren dat volop! Op de site van Gent Mobiliteit staat te lezen hoe het stadsbestuur haar stad vorm wil geven ten gunste van fietsers, maar wie bovenaan op het balkje ‘met de auto’ doorklikt ziet dat het gebruik van de auto slechts wordt afgeraden. Ik heb het daar lastig mee. Niet omdat ik zelf graag de auto neem, maar omdat ik dagelijks de baan ermee moet delen.

zondag 1 november 2015 20:52
Spread the love

 De reactie van volwassen mensen die iets worden afgeraden is namelijk niet zo verschillend van zo’n houding ten opzichte van kinderen: als ze kunnen, doen ze hun zin. Beleidsmakers weten dat en België is daarom ook een jungle aan verkeersborden. Wie doorheen de binnenstad wil laveren doorheen de dag heeft doorgaans ook voldoende tijd om die borden rustig te bekijken.

Opstoppingen zijn een standaard probleem en er is simpelweg niet voldoende ruimte om elke baan een eigen fietspad te geven. Met die laatste zin ga ik eigenlijk gewoon niet akkoord. Waarom niet het autoverkeer uit de binnenstad bannen, met uitzondering van bewoners en mits betaling voor mensen die van buitenaf de stad inrijden bijvoorbeeld?

Misschien is dat niet radicaal genoeg en moet de auto volledig verbannen worden? Hoe de oplossing er ook uitziet, zolang de auto zo’n prominente rol speelt zal er geen ruimte komen. Wie het van op afstand bekijkt kan zich oprecht afvragen wat zoveel mensen op hun eentje nog zitten te doen in hun auto. Maar wie zelf in een auto zit zal snel aanhalen dat hij toch zelf mag kiezen hoe hij zich verplaatst?!



eigendom van de Cycling Promotion Fund

Fietsers,busgebruikers en automobilisten worden ten opzichte van elkaar geplaatst als waren ze eerlijke concurrenten. En daar zit hem volgens mij het probleem: wanneer iemand kiest om vandaag de Gentse binnenstad in te rijden met een van die drie is dat niet zonder gevolgen.

Om de impact van die beslissing in beeld te brengen circuleert er een interessant beeld (zie foto) op het internet: 40 mensen worden afgebeeld naast auto’s, een bus en fietsen. Het verschil in plaatsgebruik is immens, de keuze heeft ook een enorme impact op het milieu en onze gezondheid en dat verschil is volgens mij nog niet omgezet naar de realiteit. Er is veel dat nog kan gebeuren om weer te geven hoe onevenwichtig die keuze is.

Critical Mass Gent brengt bijvoorbeeld op leuke wijze het probleem naar voor door in groep al fietsend te demonstreren en zo het reguliere verkeer te beïnvloeden. Maar zij maken ons slechts even gewaar van de prominente rol die automobilisten spelen in de binnenstad. We zien het topic nu vaak terugkeren in hedendaagse media: bedrijfswagens komen in opspraak omdat ze weelderig worden gesubsidieerd, dieselwagens worden ontdaan van hun schaapsvacht en tijdens het overlopen van alle files op de radio kan ik rustig koffie gaan zetten en terugkeren met een verse tas wanneer de muziek weer begint.

Als inwoner van Gent ben ik blij dat deze stad zich hier actief in mengt met de (helaas uitgestelde) invoering van het nieuwe mobiliteitsplan. Alles zone 30, het meeste verkeer op de ring houden en plekken creëren waar automobilisten op het openbaar vervoer kunnen overstappen. Dit plan pakt in theorie de verzadiging van de binnenstad en doorgaand verkeer aan, super! Maar zo lang het plan nog niet tot uitvoering wordt gebracht en de alternatieven op gelijke voet worden geplaatst in het straatbeeld zal de verandering nooit substantieel genoeg zijn.

Auto’s worden nu artefacten van het verleden. Ze zijn niet langer symbolen van onze persoonlijke vrijheid om te gaan en staan waar we willen, maar hindernissen waartussen de stadsmens (die wel vlot wil bewegen) moet slalommen. Dat moet zich enkel nog tonen in het gedrag van automobilisten.

Zo werd ik 2 weken geleden door een welwillende man meegenomen in zijn auto toen ik stond te liften. Een discussie ontspon zich onderweg over de optelbaarheid van auto’s en fietsers in Gent: “Als wij ons moeten aanpassen, dan moeten fietsers ook maar wat voorzichtiger worden in het verkeer.” De man had er vast zijn redenen voor, maar hij begreep niet dat dit voor mij volledig scheefgetrokken was. Wat hij naar eigen zeggen dagelijks beleeft is een kalme, trage pendelrit naar zijn werk, maar voor fietsers zoals ik is zijn aanwezigheid een hinderblok waar hij in mijn ogen iets aan kon doen.

Ik kwam tot het simpele inzicht dat die mensen net zoals ons vlot en gemakkelijk tot hun bestemming willen raken. Hun aanwezigheid is dus natuurlijk niet bedoeld om ons actief te storen, ze is eerder een vorm van passieve agressie: indirect en misschien onbedoeld vormen ze een bedreiging voor onze veiligheid, elke dag opnieuw, louter door er te zijn.

Ik wou echter niet ondankbaar lijken en in onze discussie zijn we tot een compromis gekomen: zo lang het kan, mag het en moet iedereen zich weten te gedragen op straat.

Daarom wil ik, bij wijze van slot, de mensen die over deze problematiek nadenken vragen om op te houden auto’s, openbaar vervoer en fietsen op gelijke voet naast elkaar te plaatsen. Roze Ray zal bij dit soort kwesties niet helpen, enkel  een actief beleid kan dat: door auto’s grotendeels uit onze binnenstad te bannen en de alternatieven aantrekkelijker te maken. Want dit probleem kunnen we oplossen nog voor Gent de hele dag door dicht slibt.

take down
the paywall
steun ons nu!