Waarom een partnership met de Israëlische politie onverdedigbaar is

Analyse - Herman De Ley
maandag 24 oktober 2016 15:30

Israëlische instellingen en bedrijven werken sinds 1995 intensief samen met EU-instellingen in gemeenschappelijke onderzoeksprojecten zoals LAW TRAIN. Herman De Ley legt in dit dossier uit waarom dit onverantwoord is, gezien de voortdurende schendingen van de mensenrechten door de Israëlische politie en het leger. Deze samenwerking moet onmiddellijk stoppen.

Proloog

In het kader van het EU-Israël Associatieverdrag van 1995 genieten Israëlische instellingen en bedrijven een geprivilegieerde toegang tot de Europese meerjarenprogramma’s voor onderzoek en innovatie. Het lopende programma, “Horizon 2020”, budgetteert projecten voor een totaal bedrag van ruim 78 miljard euro.

Het “LAW-TRAIN” project vormt één van de projecten waarin Europese instellingen samen-werken met Israëlische.[1] Het wordt gecoördineerd door de Bar-Ilan University en telt onder zijn partners het Israëlische Ministerie van Publieke Veiligheid/de Israëlische Nationale Poli-tie.[2] Onder de Europese partners vinden we behalve enkele privébedrijven ook het Spaanse Ministerie van Binnenlandse Zaken/de Guardia Civil en het Portugese Ministerie van Justitie/de Portugese Politie als partners. De Portugese partner, echter, kondigde eind augustus aan zich terug te trekken uit het project.[3] Aan Belgische zijde nemen eraan deel: de Belgische Federale Overheidsdienst Justitie alsook, als enige Europese universiteit, de Katholieke Universiteit Leuven.[4] Het project beoogt ondervragingstechnieken bij “cross-border” misdrijven te stroomlijnen en optimaliseren; voor de training wordt een “virtual suspect” elektronisch platform ontwikkeld.[5]

Met dit dossier willen wij de aandacht vestigen op de bredere context binnen dewelke dit Israëlische politionele project moet geëvalueerd worden. Die context is er een van jarenlange schendingen door Israël van het internationaal recht en van de mensenrechten van de inheemse bevolking. Israëls politie- en veiligheidsdiensten, samen met het bezettingsleger, spelen in dat systeem van onderdrukking een hoofdrol. In wat volgt, concentreren we ons op wat dat betekent voor de politionele routine van (repressie en) aanhouding, op-sluiting en ondervraging.

PS. Voor de internetadressen van de geraadpleegde rapporten van mensenrechtenorganisaties alsook die van een aantal internationale conventies wordt de lezer verwezen naar de lijsten achteraan dit dossier.

1. Arrestatie en Opsluiting

Tot de diensten waarop de Israëlische staat een beroep doet in het kader van de dagelijkse ordehandhaving en repressie, behoren in de eerste plaats de Israel Police, de Israel Border Police (Magav) als “operationele” eenheid, en de Israel Prison Service (IPS).[6] Zij horen bestuurlijk alle drie thuis in het Israëlische Ministry of Public Security. Naast “law and order”, bevat het takenpakket van de Israëlische politie ook “public security”. Als zodanig richt zij zich onder meer op de “prevention of acts of terror”: “the police conduct patrols and raids, and work to increase public awareness.” [7] De drie diensten werden reeds talrijke malen aangeklaagd door internationale instellingen zoals de VN[8] en de EU[9] alsook door Israëli-sche, Palestijnse en internationale mensenrechtenorganisaties.

Naast de drie vermelde politiedepartementen dienen hier ook vermeld te worden: de Israel Security Agency (ISA), ofte binnenlandse veiligheidsdienst (de Shin Bet), en het leger: de Israel Defense Forces (IDF of Tsahal). In de West Bank, inderdaad, worden in het kader van de krijgswet die daar heerst, voor politietaken (bemannen van de checkpoints, straatpa-trouilles, enz.) soldaten ingezet, al dan niet behorend tot een militaire elite-eenheid.

Wat nog de Israëlische Nationale Politie betreft, co-partner in het Law-Train project, het hoofdkwartier ervan is gevestigd in Oost-Jerusalem. Belast met training, voeren de deelne-mende officieren in dat hoofdkwartier de taken uit zoals zij in het kader van het project worden voorzien. Een onderdeel van het Law-Train project bijgevolg wordt uitgevoerd in bezet gebied. Geannexeerd door Israël na de 1967-oorlog (zonder dat de Palestijnse inwoners het burgerrecht verwierven), behoort Oost-Jeruzalem volgens het internationaal recht tot Bezet Palestijns Gebied waarop de Vierde Conventie van Genève van toepassing is. Samenwerking door derde landen met de aldaar gevestigde Israëlische instellingen vormt een inbreuk op datzelfde internationaal recht.[10]

Arrestaties en opsluitingen vormen een essentieel instrument in Israëls repressieve beleid ten aanzien van de Palestijnse bevolking. Dat blijkt alleen al uit de cijfers en percentages in-zake aanhoudingen en opsluitingen van “Joden” en “niet-Joden”, binnen Israël. Zo op het vlak van arrestaties: waar “niet-Joden” hooguit 25% van de Israëlische populatie uitmaken, namen zij tussen 2011 en 2015 60 procent voor hun rekening van alle aangehoudenen. Bij de min-derjarigen is de discrepantie nog groter: 88 procent van degenen die gearresteerd werden voor “security offenses”, waren “niet-Joden” (86 procent voor minderjarigen aangehouden voor fysieke misdrijven).[11] Inzake het aantal gedetineerden onder de hoede van het Israëlische gevan-geniswezen (IPS) dringt zich dezelfde conclusie op wat het aantal “Arabs” betreft: terwijl zij slechts 20 procent uitmaken van de bevolking, is het aantal “Arab” gevangenen meer dan het dubbele van het Joodse. De cijfers wat het aantal jeugdgevangenen betreft zijn nog duidelijker: op een totaal van 180 zijn er 100 “Joods”. Wanneer de minderjarige gevangenen afkomstig uit de Bezette Gebieden worden meegeteld, bedraagt het aantal “Joodse” amper 13 procent.[12]

Palestijnse Israëli’s (zogenaamde “Israeli Arabs”), inderdaad, hoewel nominaal burgers van de Israëlische staat, hebben geregeld te lijden onder racistisch en discriminerend politiegeweld, zoals: arbitraire arrestaties, ook van minderjarigen (eenmaal zelfs een 9-jarige), pre-ventieve aanhoudingen van activisten, inclusief de arrestatie van hun familieleden, fysieke brutaliteiten en wapengeweld tegen al wie protesteert.[13] Zoals Adalah, “The Legal Center for Arab Minority Rights in Israel”, aanklaagt: [14]

“Brutal and repressive acts undertaken by the Israeli police against Palestinian citi-zens and residents of Israel include the arbitrary arrests of minors; ‘preventive ar-rests’ of activists/protest organizers to thwart demonstrations; arrests of activists’ family members to pressure them; and severe physical violence against protestors, and in particular, Palestinians in East Jerusalem”.

Voor een – per definitie rechteloze en weerloze – Palestijnse inwoner van de West Bank, anderzijds, minder- of meerderjarig, is niet veel nodig om gearresteerd te worden en in de gevangenis te belanden: je verdacht gedragen of je een opmerking permitteren aan een checkpoint of road block; op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn; lid zijn van een politieke partij of organisatie die Israël niet zint; deelnemen aan vakbondsactiviteiten; je teweer stellen tegen de bezettingspolitiek en haar talloze verordeningen, pasjes, de avondklok, enz.; met een vlag zwaaien; politiek materiaal drukken en verspreiden; gewoon sociaal en/of cultureel actief zijn, of, hoe langer hoe meer: kritische aanwezigheid op Face-book en andere sociale media.[15]

Een terugkerende aanleiding voor politiegeweld en arrestaties vormen betogingen, in de West Bank en aan de hekkens van de Gaza Strook. Aan de Palestijnse bevolking wordt naast andere rechten ook het recht op betogen ontzegd (in onderscheid met de Joodse kolonisten, die onder het civiel recht vallen, is zij onderworpen aan militaire orders). Net zoals door de politie binnen Israël, wordt ook door het leger en de Border Police in de Bezette Gebieden bijzonder hardhandig opgetreden. Behalve het gebruik van zogenaamde “less lethal” crowd control wapens (die geregeld wel degelijk dodelijk blijken te zijn, vooral voor kinderen), worden in de West Bank ook regelrechte vuurwapens ingezet.[16]

De meeste kidnappings, echter, vinden plaats tijdens nachtelijke raids in dorpen, vluchtelingenkampen en steden.[17] Al dan niet op aanwijzing van informanten, worden huizen bestormd, toegangsdeuren met groot geweld open gebroken, de inboedel vernield en, dikwijls, geplunderd, en worden, onder veel geroep en geschreeuw, mannen en/of kinderen van hun bed gelicht, en geboeid, geblinddoekt en mishandeld ontvoerd naar een onbekende bestemming. Dit soort van nachtelijke terreur is voor de Palestijnse bevolking letterlijk dagelijkse “kost”.

Eind april van dit jaar zaten er volgens de Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem 6.293 Palestijnen om “politieke” redenen opgesloten in een IPS-gevangenis; 414 ervan wa-ren minderjarigen (tussen 11 en 17 jaar oud);[18] 334 afkomstig uit de Gaza Strook; nog eens 749 zaten in de gevangenis wegens ongewettigde aanwezigheid in Israël.[19] “Om politieke redenen”, inderdaad: het overgrote deel (81%) van de gevangenen afkomstig uit de West Bank en Gaza gelden als “security prisoners”, in onderscheid met gewone “criminal prisoners”. Zij blijven verstoken van de normale gevangenisvoorzieningen, zoals toegang tot onderwijs, recht op telefoongesprekken, regelmatig bezoek, medische controle, enz.

Een aparte categorie vormen de “administratieve” gedetineerden: eind april van dit jaar telde B’Tselem er 692, waaronder 2 vrouwen en 13 minderjarigen, d.i. ongeveer 10% van het aantal gedetineerden. Het gaat om opsluitingen om geheime “veiligheidsredenen”, zonder aanklacht of proces, en dus zonder mogelijkheid zich voor een rechter te verdedigen.[20] Deze compleet arbitraire praktijk beoogt de al maar verdere erosie van het familiale, so-ciale, politieke en culturele leven van de Palestijnen[21] en werd al herhaaldelijk door de VN Mensenrechtencommissie veroordeeld.[22] De willekeur is inderdaad totaal: de voorziene periode van 6 maanden kan keer op keer verlengd worden zonder opgave van redenen (de langste “administratieve” detentie tot nu toe duurde 10 jaar), en mensen worden na hun vrijlating vaak opnieuw opgepakt. Ze veroorzaakt dan ook zwaar psychisch lijden.[23] Niet verwonderlijk gaan tal van zulke gedetineerden in hongerstaking.[24]

Israël, kortom, oefent een totale controle uit over de Palestijnse levens. En het kan gelijk welke Palestijn arresteren wanneer het maar wil, of er een aanklacht is ingebracht of niet. De vergelijking met een toestand van slavernij werd reeds gemaakt.[25]

Volgens het Palestinian Prisoner Affairs Ministry werden tussen 1967 en 2012 ongeveer 800.000 personen aangehouden en gevangen gezet, d.i. zo goed als 40% van de totale mannelijke bevolking. Het maakt dat bijna elke Palestijnse familie geconfronteerd werd met de gevangenschap van minstens één mannelijk familielid, met alle ontwrichting die ermee gepaard gaat (verlies van gezinshoofd, van kostwinner, van geliefde, van kind,…). Niet uitzonderlijk volgt op arrestatie een collectieve straf tegen je familie, je dorp, je vluchtelingenkamp…: bv. sloping van de familiewoning, afsluiting van de toegangswegen tot een dorp of kamp, intrekking van arbeidsvergunningen, enz.[26]

Het Militaire Order 101 met betrekking tot de Bezette Gebieden neemt in deze repressie een centrale plaats in. Het maakt bijna elke deelname aan maatschappelijke en politieke ac-tiviteiten strafbaar. Israël miskent het recht van de Palestijnen op zelfs vreedzaam verzet tegen de bezetting en dagelijkse vernederingen en brandmerkt en vervolgt elke vorm van verweer als “terrorisme”. Indien dat verzet samengaat met een vorm van geweld, of zelfs maar een schijn ervan, of zelfs dat niet eens, wordt de betrokkene – ook al gaat het om een kind[27] – heel vaak “gewoon” doodgeschoten.[28] Eén voorbeeld van slachtoffer van moord-dadige willekeur: Mustafa Nimir werd in zijn wagen doodgeschoten, terwijl hij op weg was naar huis met voedsel en babykleertjes.[29]

Wat nog de paramilitaire Border Police betreft in haar hoedanigheid van “operationele arm” van de nationale politie, de agenten ervan functioneren als politie én gendarme:

“The multi-purpose force deals with problems relating to public security, terror, severe crime, rioting, guarding sensitive sites and securing rural areas.” [30]

Zij worden vooral ingezet in bezet Oost-Jeruzalem maar zijn ook actief, naast en samen met het IDF, in de West Bank.[31] Een speciale afdeling ervan voert er undercover operaties uit onder de Palestijnse bevolking (bv. bij betogingen). [32] Ondanks de etnisch-religieuze diversiteit binnen het corps, laten zij zich geregeld opmerken door hun brutaliteit en het gebruik van soms dodelijke geweld, ook tegen kinderen.[33]

2. Gevangenisregime en Ondervraging

Palestijnse gevangenen worden systematisch gedeporteerd naar IPS-gevangenissen en detentiecentra in Israël. Bezoek van ouders of familie of van een advocaat vanuit de West Bank wordt daardoor schier onmogelijk gemaakt. Juridisch gaat het om een bijzonder ern-stige inbreuk op het internationaal recht zoals vastgelegd is in de Vierde Conventie van Genève (artikels 49, 76 en 147). Het recente (2002) Rome Statute of the International Criminal Court (art. 8) spreekt van een oorlogsmisdaad.

Het regime waaraan Palestijnse gedetineerden in de IPS-gevangenen onderworpen wor-den, geeft aanleiding tot een hele reeks “gebruikelijke” mishandelingen:

“de meest voorkomende vormen van misbruik zijn nog steeds slaan, schoppen, de gedetineerde in pijnlijke posities laten zitten, het plaatsen van een met urine door-drenkte zak over het hoofd, gewelddadig schudden, slaaptekort, vloeken, bedreigin-gen, vernederingen en de gedetineerde niet in zijn essentiële behoeften voorzien. Langdurige eenzame opsluiting is een andere veel voorkomende manier van straf van een gedetineerde, die in een kleine cel met alleen een matras en een deken wordt vastgehouden.” [34]

Wat Palestijnse vrouwen (en meisjes) betreft, de meesten zitten opgesloten in de gevange-nissen van Hasharon en Damon, binnen Israël. Ze zijn er het slachtoffer van mensonwaar-dige omstandigheden en van tal van vormen van mishandeling en geweldpleging: [35]

“Both Hasharon and Damon prisons lack a gender-sensitive approach and, as such, women prisoners often suffer from harsh imprisonment conditions including medical negligence, denial of education, denial of family visits, including for mothers with young children, solitary confinement, overcrowded cells which are often filled with insects and dirt, and lack natural light. Personal health and hygiene needs are rarely addressed by prisons authorities, even in cases involving the detention of pregnant women. Moreover, the majority of Palestinian women prisoners are subjected to some form of psychological torture and ill-treatment throughout the process of their arrest and detention, including various forms of sexual violence that occur such as beatings, insults, threats, body searches, and sexually explicit harassment”.

Meer in het bijzonder tijdens ondervragingen van gedetineerden maken politie- en veilig-heidsdiensten zich systematisch schuldig aan mishandelingen, vernederingen, fysieke en psychische foltering, enz. ten einde gevangenen tot bekentenissen, verklikking, enz. te dwingen. Zoals te lezen staat in het 2014 rapport van Addameer over geweldplegingen te-gen Palestijnse gevangenen in Israëlische detentie:[36]

Torture, and Cruel, Inhuman and Degrading Treatment during Interrogation. The occupation state systematically and on a large scale practices various types of psy-chological and physical torture against Palestinian prisoners as a form of collec-tive punishment regardless of the reasons of arrest, age, or medical condition. They use torture as a tool to extract information from prisoners, or in effort to coerce them to incriminate themselves or others, and as a tool of repression. The torture policy implemented by the occupation state resulted in the death of two prisoners in 2014 as a result of being tortured during interrogations, or being assaulted by special forces. …Torture continues in the dungeons of interrogation by interrogators to push prisoners to disclose information and confessions”.

Een om mishandeling en foltering beruchte gevangenis is de Shikma gevangenis, in Ash-kelon, Israël.[37] Het is één van de ondervragingscentra waar zogenaamde veiligheidsgevan-genen, versta vooral Palestijnen, ondervraagd worden door leden van de binnenlandse veiligheidsdienst, het Israeli Security Agency (ISA), kortweg Shabak of, voorheen, Shin Bet ge-naamd.[38] Deze dienst, waarvan “the Arab Affairs Department” verantwoordelijk is voor “Arab-related counterterrorism activities”, is berucht voor zijn folterpraktijken, chantage en bedreigingen (bv. voor het recruteren van informanten) en andere inbreuken op de mensenrechten tijdens ondervragingen.[39]

“The interrogation system at the Shikma facility, as revealed in this report, contra-venes the prohibition in international law on abuse and torture, and fails to meet Justice Barak’s definition of a “reasonable investigation”. It comprises degrading, inhuman and cruel treatment of detainees, causing them pain and suffering. In some cases described in this report – especially when cruel and harsh measures were combined, including detention in appalling conditions – detainees were caused extreme suffering and pain tantamount to torture”.[40]

PS De Palestijnse Autoriteit (PA), Israëls “onderaannemer” die in de Bezette Gebieden, in de Zone A (de steden), een (heel) betrekkelijke autonomie geniet en niet minder dan 40% van haar budget aan “veiligheid” besteedt, is in hetzelfde bedje ziek. Niet enkel wordt te-gen critici, opposanten, journalisten, e.a. steeds meer repressief opgetreden maar gedetineerden worden door de veiligheidsagenten regelmatig zwaar mishandeld en gefolterd. Ad-dameer heeft het over “acts of torture and ill treatment, which exemplify modern lynching techniques by government personnel”.[41]

Het hoeft niet gezegd dat bij kinderen de traumatische effecten van mishandeling en foltering nog dramatischer zijn dan bij volwassenen. In dit verband moet bijzondere aan-dacht worden gevraagd voor de onrustwekkende stijging van het aantal arrestaties van en zware gevangenisstraffen voor minderjarigen (in sommige gevallen amper 12 of 13 jaar oud).[42] Volgens het hoofd van de onderzoekseenheid van de Former Detainees Coalition werden sedert oktober 2015 reeds 2.320 minderjarigen opgepakt; 400 zijn nog altijd opge-sloten. [43] Speciale voorzieningen voor kinderen, zoals onderwijs, zijn uitzonderlijk: door IPS wordt enkel in twee gevangenissen, Megiddo en Rimonim, voorzien in beperkt onder-richt.[44]

Veelal opgesloten in schrikkelijke omstandigheden, worden Palestijnse kindgevangenen, zonder recht op juridische of ouderlijke bijstand ook tijdens langdurige ondervragingen (tot 90 dagen), onderworpen aan verbaal, psychisch, fysiek en seksueel[45] geweld.[46] Ze worden gedwongen een bekentenis te ondertekenen die is opgesteld in het Hebreeuws, taal die zij meestal niet machtig zijn.[47]

Het Verdrag inzake de Rechten van het Kind (1989), nochtans ondertekend door Israël, wordt aldus door Israëlische politie-, arrestatie- en gevangenisdiensten stelselmatig geschonden. Zoals het VN Comité dat moet toezien op de naleving van het verdrag, in 2013 vaststelde: [48]

“The Committee expresses its deepest concern about the reported practice of torture and ill-treatment of Palestinian children arrested, prosecuted and detained by the military and the police, and about the State party’s failure to end these practices in spite of repeated concerns expressed by treaty bodies, special procedures man-date holders and United Nations agencies in this respect. The Committee notes with deep concern that children living in the OPT continue to be:

(a) Routinely arrested in the middle of the night by soldiers shouting instructions at the family and taken hand tied and blindfolded to unknown destination without having the possibility to say good bye to their parents who rarely know where their children are taken;

(b) Systematically subject to physical and verbal violence, humiliation, painful restraints, hooding of the head and face in a sack, threatened with death, physical violence, and sexual assault against themselves or members of their family, restricted access to toilet, food and water. These crimes are perpetrated from the time of arrest, during transfer and interrogation, to obtain a confession but also on an arbitrary basis as testified by several Israeli soldiers as well as during pretrial detention;

(c) Held in solitary confinement, sometimes for months.”

Nog in 2015 werd in een rapport van UNICEF bevestigd dat de mishandeling van Palestijnse kindgevangenen systematisch blijft.[49] En volgens Palestijnse mensenrechtenorganisaties, vandaag, wordt de situatie er alleen maar erger op:

“The “overwhelming majority” of Palestinian minors held in Israel’s Megiddo and Ofer prisons have been tortured during their detention and interrogation, the Palestinian Committee of Prisoners’ Affairs said Tuesday, amid a marked increase in the incarceration and mistreatment of Palestinian children by Israel.”[50]

Niet voor niets, daarom, staat in een recent rapport van Human Rights Watch (July 2016) te lezen dat Israël landen vervoegt zoals Afghanistan, de Democratische Republiek Congo, Irak, Nigeria en Syrië, waar de kinderrechten systematisch geschonden worden “in a misguided and counterproductive response to conflict-related violence.”[51]

3. ”Bar-Ilan is all security”

In de persoon van Prof. Sarit Kraus (professor of Computer Science),[52] wordt het “LAW-TRAIN” project geleid en gecoördineerd door de Bar-Ilan University.[53] Qua studentenaantal (ruim 34.000) veruit de grootste universiteit in Israël, behoort Bar-Ilan, zoals andere academische instellingen, tot het Israëlisch militair-industrieel-academische complex dat de politiek van militaire bezetting en kolonisering van Palestina helpt bestendigen en legitimeren. De specifieke bijdrage van Bar-Ilan in dit opzicht betreft klaarblijkelijk het Israëlische “security” beleid. Zo verzorgt zij speciale academische opleidingen ten gerieve van de Israel Security Agency: in een apart departement richt de universiteit onder meer een MA programma in dat speciaal bestemd is voor veiligheidsagenten in actieve dienst. Op de (Hebreeuwse) website valt daaromtrent te lezen:[54]

”The Security Arm Department [of Bar Ilan University] was founded in 1995. It ope-rates special study programs for BA degrees. The Department’s main purpose is to enable workers of the [Israeli] security arms and the security industries to study for a BA while carrying out their active service, as well as meeting the special needs of workers in those systems”

Haaretz-journalist Gideon Levy liet zich in het verleden erg kritisch uit over de diensten die Bar-Ilan bewijst aan de “veiligheidskrachten”, d.i. de Shin Bet en het leger, en bestempelde haar daarom als “de meest militaristische universiteit” van Israël:[55]

“Shin Bet operatives receive a B.A. from Bar-Ilan University after a mere 16 months. Bar-Ilan deserves the title of the most militaristic university of them all – it offers a plethora of programs for the security forces only. There is the Jericho program for the Shin Bet and a whole host of programs for officers in the Israel Defense Forces, officers about to enter the IDF and officers who have already reached the rank of battalion commander. The entire nation is an army and Bar-Ilan is all security”.

Sterk religieus gericht – zij huisvest bv. het “Jesselson Institute for Advanced Torah Studies” – was Bar-Ilan ook de eerste (en tot nu toe enige) Israëlische universiteit om een filiaal op te richten in een illegale kolonie op de Westelijke Jordaanoever, namelijk Ariel. Ondanks pro-test van de universiteitsrectoren kreeg deze hogeschool in 2012 van de toenmalige minister van Defensie, Ehud Barak, de officiële status van universiteit.[56] Tenslotte voert Bar-Ilan – zoals andere universiteiten – een discriminerend beleid ten aanzien van Palestijnse stu-denten.[57]

Laten we Bar-Ilans verwevenheid met Israëls “security” beleid even in een breder perspec-tief plaatsen. Meer nog dan in wapentechnologie en –productie (waar het sterk afhankelijk blijft van de VS), profileert het kleine Israël zich steeds meer als een mondiale marktleider op het vlak van politionele kenniseconomie, terrorismebestrijding en “homeland security” expertise.[58] Het product van de collaboratie tussen universiteiten, de technologiesector, de militaire inlichtingendiensten, politieapparaten en privébedrijven,[59] en – een heel belang-rijk commercieel pluspunt – constant uitgetest en verfijnd in de onderdrukking van de Pa-lestijnse bevolking, vindt het “Israëlische model” van ordehandhavings-, bewakings- en veiligheidssystemen (inclusief opleiding en training in ondervragingstechnieken, etnische profilering, repressiemethodes, enz.) afnemers én navolgers in de rest van de wereld.

Dat geldt niet enkel voor repressieve regimes in Midden- en Zuid-Amerika of Afrika. “Dankzij” het internationale terrorisme en de vluchtelingencrisis, vandaag, staan ook westerse democratieën meer en meer open voor een “Israëlisering” van hun politie- en veiligheidsbeleid.[60] Het gaat gepaard met een militarisering van het politiewerk, qua uitrusting en be-wapening, inzet van crowd-control wapens, training en tactieken, e.d.[61] Ook de “praktijkervaring” al vele jaren opgedaan door de Shin Bet, kan op interesse rekenen. Tot de exporteerbare knowhow ervan inzake ondervragingstechnieken behoren de foltermethodes waarvoor de dienst berucht is. De veiligheidsdiensten van de VS met name lijken hier al langer vragende partij te zijn. Zo perfectioneerde de Shin Bet foltertechnieken die nadien gebruikt werden door de Amerikaanse strijdkrachten in Irak, Afghanistan, in de geheime “rendition” sites van de CIA en in Guantanamo Bay. Zoals dr. Rachel Stroumsa, executive director van het Public Committee against Torture in Israel[62], recentelijk schreef in Haaretz: [63]

“Use of the Palestinian Chair[64] is but one of many examples of ties and seepages be-tween the security practices of Israel and America. The security establishment in America also examines with a keen eye the way that Israel succeeds in legitimating interrogation practices that obviously violate human rights. Indeed, the CIA explicitly justified its use of torture in depositions to the Senate Intelligence Committee by ci-ting [Israel’s] High Court of Justice rulings”.

Nochtans, of het zgn. “Israëlische model” – dat door de Israëlische staat zelf actief, d.i. politiek en commercieel, in het buitenland gepromoot wordt[65] – effectief voor meer veiligheid zorgt, in de eerste plaats voor de Israëlische burgers, mag betwijfeld geworden. Ondanks zijn “veiligheidscultus”[66] bestaan er weinig landen waarin men al lang zo weinig in veiligheid leeft, als in Israël. Als een gesofistikeerd en constant verbeterd systeem inderdaad om een hele bevolking in een staat van afhankelijkheid en onmacht te houden – politieke onmacht om haar nationale ambities te realiseren, dagelijkse onmacht om een normaal leven te leiden – draagt dat model er in aanzienlijke mate toe bij de wanhoop en het terrorisme – en dus de onveiligheid – die het genereert, verder aan te wakkeren. Waartoe dat leidt, heeft men sedert oktober vorig jaar kunnen vaststellen met de zogenaamde “messenintifada.” Palestijnse jongeren, in een wanhopig en zeg maar: pathetisch verzet tegen de uitzichtloosheid van de bezetting, keerden zich met een mes, schaar of schroevendraaier, of zelfs met blote handen, tegen soldaten en Israëlische burgers en kolonisten.[67]

Waartoe dat “Israëlische model” binnen Israël zelf leidt, is tot een verdere aantasting van de democratische rechten en vrijheden van de eigen burgers, zoals de vrijheid van meningsuiting en van vereniging, de persvrijheid (publicaties worden nu al onderworpen aan militaire censuur), enz. Zo worden in Israël ngo’s en mensenrechtenorganisaties die kritisch staan tegenover de bezettingspolitiek, hoe langer hoe meer belaagd en gestigmatiseerd als “agenten van vreemde mogendheden” of zelfs als landverraders.[68] Ook kunstenaars en artistieke ensembles komen steeds meer onder druk te staan om zich, via een “loyaliteit-verklaring”, te conformeren aan “the principles of the State” (en bv. op te treden in de kolonies). Een nieuwe “anti-terror bill”, verder, maakt het voor de politie en veiligheidsdiensten mogelijk elke vorm van kritische politieke activiteit of stellingname ook binnen Israël te vervolgen als een vorm van “terrorisme” of daartoe aanzettend (zgn. “incitement”). Wie niet zelf betrokken is bij “terroristische daden” maar ze wel verbaal lijkt te “steunen”, kan veroordeeld worden tot levenslang, enz.

4. “Ethics Check”

Het “LAW-TRAIN” project beoogt, zoals gezegd, de optimalisering van ondervragingstechnieken in een internationale context. De aanwending, in de training, van een “virtual suspect” moet zorgen voor de “verbetering van de ondervragingscompetenties”, en verhelpen aan een gebrek aan “vertrouwdheid met verschillende culturen, wetgevingen en methodes“. Het project, zo luidt het, kadert in de strijd tegen de internationale drugscriminaliteit. De participatie in het project moge aldus op het eerste gezicht ethisch en juridisch onschuldig lijken. Via de gangbare praktijk, echter, van “dual use” zullen de bekomen “competenties” wel degelijk ook van nut zijn voor de Israëlische politie- en veiligheidsdiensten in hun dagelijkse repressieve omgang met de Palestijnse bevolking – te meer daar het betreffende ministerie van “Openbare Veiligheid” en de nationale politie directe partners zijn in het project.[69] Precies inzake de toepassing ervan houdt de politie een slag om de arm.[70] De eer-bare intenties ten spijt, is groot wantrouwen dus zeker gewettigd. In de mate, bovendien, waarin het de bedoeling is om methodes en ervaringen uit te wisselen en te uniformiseren tussen de partnerlanden, dreigt het project bij te zullen dragen aan de verspreiding in de Europese politionele en veiligheidssystemen van Israëlische, ethisch en juridisch betwist-bare technieken en praktijken. Het voorbehoud dat alsnog gemaakt is door Portugal sterkt ons in deze kritische visie.[71]

In het kader weliswaar van de door de EU gesponsorde onderzoeksprogramma’s, wordt voor de projecten voorzien in een “Ethics Appraisal Procedure”. Van een extérne “Ethics Check”, evenwel, door de Europese Commissie lijkt nauwelijks sprake. De ethische en juridi-sche controle wordt vooral overgelaten aan de participanten zelf. In het geval van “LAW-TRAIN” is Dr. Galit Nahari van de Bar-Ilan University de “supervisor on ethics”.

We noteren dat volgens de gepubliceerde “Guidelines” van het project[72] van de participanten wordt verwacht “that every partner respects the laws and regulations of other participating partners’ countries” (par. 2.4.).[73] De vraag die zich hier opdringt, luidt: geldt dat “respect” dan ook bv. voor de 50 Israëlische wetten die de discriminatie en ongelijke behandeling van de “Israeli Arabs” in de wetgeving verankerd hebben?[74] Ook het VN Committee for the Elimination of Racial Discrimination (CERD) heeft in de “concluding observations” van haar 80ste sessie moeten vaststellen dat raciale discriminatie stevig ingebakken zit in het Israëlische legale systeem en zijn instellingen, en in het bijzonder in de rechterlijke macht.[75] Houdt “respect” niet noodzakelijk in dat het geïnstitutionaliseerde racisme vanwege het coördinerende partnerland via de samenwerking in teamverband door de andere partners onvermijdelijk aanvaard en “genormaliseerd” wordt? En wat met de vereiste van “considering and respecting national and international law” (par. 3.3.1, o.o.)? Volgens de “Ethics Ap-praisal Procedure”, echter, is er ook hier geen vuiltje aan de lucht.

De ethische controle, nochtans, voor EU-onderzoeksprojecten waaraan ook dit onderzoeksproject zou getoetst zijn, doet eigenlijk weinig of niet ter zake. Israëlische politie- , leger-, veiligheids- en gevangenisinstanties gaan gewoon hun eigen gang tegen alles en iedereen in, en zeker tegen de ethiek in: “in the war against terror, forget about morality”, zoals een voormalig directeur van de Shin Bet verklaarde. Israël als staat overtreedt voortdurend, schaamteloos en straffeloos resoluties, conventies en verdragen van het internationaal humanitair recht, of dat nu het oorlogsrecht betreft, de mensenrechten, de rechten van het kind, e.a.[76] Desnoods worden ook de interne rechtsregels, zoals voorgehouden door het ei-gen Israëlische Hooggerechtshof, met voeten getreden. Het zeer gering aantal vervolgingen dat wordt aangespannen tegen politie- en veiligheidsagenten alsook tegen militairen die in strijd met die rechtsregels hebben gehandeld, is er om dat te staven.[77] Het is dan ook een illusie te denken dat “LAW-TRAIN” daarin enige verandering ten goede kan brengen.

Wat vervolgens de toetsing door de KU Leuven betreft, werd het project voorgelegd aan twee ethische commissies van de universiteit (par. 3.6.4). Vooreerst aan de “Social and Societal Ethics Committee”. Haar werd om advies inzake de interviews die zouden worden af-genomen van de eindgebruikers. Het advies was positief. Tweedens is ook het advies gevraagd van de “Committee for Ethics on ‘Dual Use of Research’”. Op basis van een technische beschrijving van het project heeft ook deze commissie haar fiat gegeven.

Uiteraard willen wij de ernst en expertise van deze commissies niet in twijfel trekken. Op basis, echter, van de informatie hieromtrent verstrekt door de “Ethical Guidelines”, durven wij stellen dat met het procedureel afvinken van vooraf vastgelegde formele criteria, weinig of geen aandacht kon geschonken worden aan de specifiek Israëlische, maatschappelijke en politieke context binnen dewelke ook dit project moet gesitueerd en geëvalueerd worden.[78] Die context is er onomstotelijk een van militaire en politionele bezetting en onder-drukking, met name door de Israëlische ordediensten die rechtstreeks en onrechtstreeks betrokken zijn bij het project. Eens aldus gecontextualiseerd, kan er geen twijfel bestaan, o.i., omtrent het antwoord op de vraag of participatie aan dit project ethisch en juridisch te verantwoorden valt.

Epiloog

Uit het voorgaande dossier is afdoend gebleken, geloven wij, dat in de verschillende fasen van het politionele optreden t.a.v. de Palestijnse bevolking: repressie, arrestatie, opsluiting en ondervraging, de internationale rechtsregels en mensenrechten door de Israëlische orde- en veiligheidskrachten stelselmatig geschonden worden. Het recht van de Palestijnen op zelfbeschikking en een menswaardig bestaan, recht dat door de internationale instanties herhaaldelijk bevestigd is, wordt dagelijks met voeten getreden.

Een partnership, daarom, vanwege de Belgische Federale Overheidsdienst Justitie met Israëls Ministerie van Openbare Veiligheid en de Nationale Politie is ethisch en juridisch on-verdedigbaar. Het maakt België objectief medeplichtig aan de schendingen van het inter-nationaal humanitair recht die onder de verantwoordelijkheid van datzelfde Ministerie plaats vinden.

De Portugese overheid, zoals gezegd, heeft beslist zich terug te trekken uit het project nadat haar aandacht gevestigd was op de problematische aspecten ervan. Wij durven erop aandringen dat de Belgische partners dat voorbeeld zouden volgen. Zulke terugtrekking zou een belangrijk signaal zijn aan de Israëlische beleidsmakers dat hun land zich net zo goed als elk ander land te houden heeft aan de internationale rechtsregels. Daar waar Israël is uitgegroeid tot een supermacht in relatie tot een weerloze inheemse bevolking, is noch vanuit politiek noch vanuit militair noch vanuit moreel oogpunt een aanvaardbare reden te bedenken waarom het dat niet zou hoeven te doen.

________________________

Literatuurlijst: rapporten, verslagen, enz.[79]

Adalah – The Legal Center for Arab Minority Rights in Israel: “Israeli police acting above the law, taking brutal measures to suppress legitimate protest of Palestinian citizens of Israel”, 11/10/2015, (g. 12 sept 2016)

Adalah: “UN Committee against Torture reviews Israel, concluding observations to be published on 13 May 2016”, 5/5/2016,  (g. 12 sept 2016)

Adalah: “The Inequality Report: The Palestinian Arab Minority in Israel”, March 2011, (g. 21 sept 2016).

Addameer – Prisoner Support and Human Rights Association: “Induced Desperation: The Psychological Torture of Administrative Detention” (26 June 2016, pdf, 7p.)  (g. op 2 sept 2016)

Addameer: Quarterly Newsletter July-September 2016

Addameer: “Annual Violations Report 2014 – Violations against Palestinian Prisoners in Israeli De-tention” (2015,169p.) (g. 1 okt 2016)

Addameer, January 2016: “Imprisonment of Women and Girls” (g. 26 sept 2016)

Addameer, February 2016: “Imprisonment of Children”  (g. 27 sept 2016)

Addameer: “Deportation as Policy: Palestinian Prisoners & Detainees in Israeli Detention”, 18 April 2016 (g. 1 okt 2016)

Amnesty International: “Israel and the Occupied Palestinian Territories: Briefing to the Committee against Torture”(September 2008) (g. 31 aug 2016)

Amnesty International: “Israel and the occupied Palestinian territories: submission to the United Nations Committee against torture – 57th session”, 25 maart 2016 (g. 27 aug 2016)

B’Tselem – The Israeli Information Center for Human Rights in the Occupied Territories: “Statistics on Palestinians in the custody of the Israeli security forces”, 11 Sept 2016 (g. 25 sept)

B’Tselem: “Abuse and torture in interrogations of dozens of Palestinian minors in the Israel Police Etzion Facility” (2013, 23p.) (g. 26 sept 2016)

B’Tselem: Crowd Control. Israel’s Use of Crowd Control Weapons in the West Bank”, (Jan 2013, 57p.) (g. 5 okt 2016)

B’Tselem & HaMoked (Center for the Defence of the Individual): “BACKED BY THE SYSTEM: Abuse and Torture at the Shikma Interrogation Facility”, December 2015 (69 p.) met steun van de EU  (g. 18 sept 2016)

B’Tselem: “Statistics on Palestinians in the custody of the Israeli security forces”, 11 Sept 2016 (g. 25 sept)

B’Tselem: Statistics on Palestinian minors in the custody of the Israeli security forces”, Sept 9, 2016 (g. 25 sept).

Defense for Children International Palestine : “Five days, four children shot dead”,Sept 22, 2016 (g. 24 sept).

DCI-P: “Solitary confinement for Palestinian children in Israeli military detention”,1 May 2014 (g. 20 sept 2016).

European Coordination of Committees and Associations for Palestine (ECCP): Fact Sheet “Dual use technology – how Europe funds Israeli military companies through Horizon 2020” ( g. 29 sept 2016).

Europees Parlement: “De zaak Arafat en de situatie van Palestijnse gedetineerden in Israëlische gevangenissen”, 29 januari 2016 (g. 27 aug 2016).

Human Rights Watch: “Palestine: Israeli Police Abusing Detained Children. With Arrests Spiking, Growing Concern”, April 11, 2016 (g. 11 sept 2016).

International Jewish Anti-Zionist Network: “Israel’s Worldwide Role in Repression” (2012, pdf, 28 p.) (g. 26 sept 2016).

Leuvense Actiegroep Palestina (LAP), aug-sept 2016

Military Court Watch, Submission: Children in Israeli Military Detention”, 11 July 2016 (g. 7 okt 2016).

Physicians for Human Rights, Association for Civil Rights in Israel en International Network of Civil Liberties: Lethal in Disguise – The Health Consequences of Crowd Control Weapons”, 2016, 104p (g. 4 okt 2016).

Stop the Wall: “LAWTRAIN: European license for Israeli torture” (6p.)(g. op 15 sept 2016)

UN: Committee for the Elimination of Racial Discrimination: CERD, 80th Session, 13 February – 9 March 2012, “Concluding Observations” (g. op 21 sept 2016)

UN: Convention of the Rights of the Child, Committee on the Rights of the Child, Concluding observations on the second to fourth periodic reports of Israel, adopted by the Committee at its sixty-third session (27 May – 14 June 2013) (g. 29 sept 2016)

UN: “Israel’s use of administrative detention against Palestinians draws concern of UN rights office”, 10 April 2015 (g. 20 sept 2016)

UN: “Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in the Palestinian territories occupied since 1967” (11 jan 2016), Hoog Commissariaat voor Mensenrechten van de VN. G. op 27 aug 2016 

UN: Israel’s execution of wounded Palestinian gruesome, immoral, unjust”, Ma’an News Agency, March 25, 2016 (g. 21 sept 2016)

“UNICEF report confirms ill-treatment of Palestinian child detainees remains systematic” , 21 feb 2015, DCI-Palestine (g. 27 aug 2016)

UNICEF: Briefing Paper “Children in Israeli military detention: observations and recommendations”, February 2013 (g. op 5 sept 2016)

UNRWA: “Statement on Hebron Closures”, July 25, 2016 (g. 15 sept 16)

Documenten van het Internationaal Recht

Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment, i.v.v. 26 juni 1987 (g. 3 okt 2016)

Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women (entry into force 3 September 1981) (g. 10 okt 2016)

International Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination (entry into force 4 January 1969) (g. 10 okt 2016)

Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind (1989) (g. op 5 sept 2016)

International Covenant on Civil and Political Rights, 23 maart 1976 (g. op 2 sept 2016)

International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, 3 januari 1967 (g. op 3 sept 2016)

International Court of Justice: “Legal Consequences of the Construction of a Wall in the Occupied Palestinian Territory, Advisory Opinion”, July 2004 (g. 16 sept 2016)

Rome Statute of the International Criminal Court (2002) (g. 19 sept 2016)

Vienna Convention on the law of treaties (with annex). Concluded at Vienna on 23 May 1969 (g. 4 okt 2016)

Vierde Conventie van Genève (Engelstalig) (g. 27 sept 2016)

Voetnoten

[1] Project reference: 653587; beschrijving: “Mixed-reality environment for training teams in joint investigative interrogation-Intelligent interrogation training simulator”. G. [= “geraadpleegd”] op 1 sept 2016. Het heeft een totaalbudget van ruim 5 miljoen euro

[2] Ook een partner is het Israëlische bedrijf Compedia Software & Hardware Development Ltd. Het werd ingeschakeld omwille van zijn ervaring met de ontwikkeling van trainingsplatforms en ‘serious games’. De totale financiering voor de Israëlische partners bedraagt € 2,374,062

[3] Portugal pulls out of law enforcement project led by Israeli university”, (25 aug 2016, Jewish Telegraphic Agency). G. op 27 aug 2016

[4] Voor een volledige lijst van partners zie http://www.law-train.eu/partners/, g. op 1 sept 2016. Voor de website van het project, zie http://www.law-train.eu/ (g. op 8 sept 2016)

[5] Zie http://cordis.europa.eu/project/rcn/194874_en.html (g. op 1 sept 2016). Zie ook (samenvatting van) interview met de coördinatrice (g. 20 sept 2016)

[6] Zie http://mops.gov.il/English/CorrectionsENG/Pages/IPS.aspx

[7] Zie http://mops.gov.il/English/PolicingENG/Police/Pages/default.aspx (g. 18 sept 2016)

[8] “UN: Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in the Palestinian territories occupied since 1967” (11 jan 2016). En: Amnesty International: Israel and the occupied Palestinian territories: submission to the United Nations Committee against torture – 57th session” (25 maart 2016)

[9] Bv. “De zaak Arafat en de situatie van Palestijnse gedetineerden in Israëlische gevangenissen” (29 januari 2016), Europees Parlement (zie achteraan de literatuurlijst)

[10] Zie onder meer het advies van het Internationaal Gerechtshof (juli 2004) mbt de Muur (over de toepasselijkheid van de 4de Conventie van Genève, zie aldaar par. 95-97)

[11] Noam Rotem, “60% of people arrested by Israeli police are ‘non-Jews’” (+972, June 1, 2016) (g. 2 okt 2016)

[12] Noam Rotem, “In the Jewish state, most prisoners are Arabs” (+972, Sept 2, 2016) (g. 2 okt 2016)

[13] Zie Natasha Roth, “You can never know what weapons police are using in Israel” (+972, March 17, 2016), op basis van het rapport “Lethal in Disguise – The Health Consequences of Crowd Control Weapons” (2016, 104p.), door o.m. Physicians for Human Rights

[14] Bv. “Israeli police acting above the law, taking brutal measures to suppress legitimate protest of Palestinian citizens of Israel” (Adalah, Oct 11, 2015)

[15] Zeer recent (9 okt 2016): de veroordeling wegens “incitement” op Facebook van astrofysicus Prof. Imad Barghouthi van de Al-Quds University. Door de aanklager werden het aantal “likes” en “shares” als bewijs weerhouden

[16] Zie o.m. het rapport van B’Tselem: “Crowd Control. Israel’s Use of Crowd Control Weapons in the West Bank”, Jan 2013. Onlangs kwam aan het Gazahekken een Palestijnse jongen om het leven die een vuurpijl in het volle aangezicht had gekregen, zie: Haggai Matar, IDF soldiers shoot flare at teen’s face, killing him” (+972, Oct 15, 2016)

[17] Bv. “According to UN documentation, the Israeli army carried out 186 detention raids from Sept. 6 to 19” (Ma’an, Oct 16, 2016): Israeli forces detain 20 in predawn military raids across occupied West Bank”

[18] De gebruikelijke aanklacht betreft het gooien van stenen wat met 20 jaar gevangenis bestraft kan worden

[19]Statistics on Palestinians in the custody of the Israeli security forces”, B’Tselem, 11 Sept 2016, en “Statistics on Palestinian minors in the custody of the Israeli security forces”, B’Tselem, Sept 9, 2016. Zie ook: Committee: More than 1,000 Palestinian minors detained by Israel in 2016 so far” (Ma’an, Sept 24, 2016) (g. 25 sept 2016)

[20] Talal Jabari, “Administrative detention: ‘Because I said so’ ruling” (+972, 14 August, 2016) (g. 3 okt 2016)

[21] Bv. Faisal Mohammad Abu Sakha, clown en trainer bij de Palestinian Circus School, , werd eind vorig jaar op weg naar zijn werk aangehouden en “administratief” gevangen gezet; ondanks grootschalig internationaal protest werd zijn aanhouding midden juni met 6 maanden verlengd. Volgens het Rode Kruis wordt hij gevangen gehouden in Meggido, op Israëlisch grondgebied

[22] Zie bv. UN: “Israel’s use of administrative detention against Palestinians draws concern of UN rights office” (10 april 2015)

[23] Zie bv. het rapport van Addameer:“Induced Desperation: The Psychological Torture of Administra-tive Detention” (26 June 2016, pdf, 7p.)

[24] “When Hunger is the Only Option” (Budour Youssef Hassan, The Electronic Intifada, 6 Oct 2016) 

[25] Eva Illouz, “47 Years a Slave: A New Perspective on the Occupation” (Haaretz, Feb 7, 2014)

[26] “International law prohibits the imposition of collective punishment in occupied territories. Art. 33 (1) of the 1949 Fourth Geneva Convention to which Israel is a party and which applies to occupied territories, provides that “no person may be punished for an offence he or she has not personally committed””. Zo het UNRWA, “Statement on Hebron Closures”, July 25, 2016.

[27] Recent nog: “Five days, four children shot dead” (DCIP, Sept 22, 2016).

[28] Zo de op video vastgelegde moord in Hebron op de weerloze Abdel Fattah al-Sharif door de sol-daat (“medic”) Elor Azaria, in maart van dit jaar. Zie “UN: Israel’s execution of wounded Palestinian gruesome, immoral, unjust”, Ma’an, March 25, 2016 (g. 21 sept 2016).

[29] http://www.maannews.com/Content.aspx?id=773009 (Ma’an News Agency, Sept 5, 2016).

[30] Zie http://mops.gov.il/English/PolicingENG/Police/Pages/BorderPolice60.aspx (g. 29 sept 2016): Zij telt ook agenten uit etnisch-religieuze minderheden, zoals de Druzen. Dienstneming in het corps geldt als alternatief voor legerdienst in het IDF (telkens 3 jaar).

[31] “Border police are officially part of Israel’s national police but they also regularly carry out crack-downs, arrests, raids and even killings in Palestinian neighbourhoods of the occupied territories” (Mondoweiss, Oct 20, 2016, “Israelis ‘train with stun grenades’ among civilians”

[32] Twee speciale eenheden ervan zijn: (1) de YAMAM (acroniem voor “Special Central Unit”), i.e. “an Israeli elite counter-terrorism unit”, g. 12 okt 2016); en (2) de YASAM, i.e. de “Special Patrol Unit”, “a riot police unit dedicated to conti-nuous security, riot and crowd control, and other special operations”, zie Wikipedia, g. 12 okt 2016). “Their operatives are often sent to undercover mission into Palestinian-controlled territories where they wear Arab clothing to look like Palestinians as they carry out their missions” (g. 12 okt 2016)

[33] Recente voorbeelden, (1) “Israeli Border Police fire black sponge round at chest of 10-year-old boy in a-Ram, killing him” (g. 29 sept 2016). En (2), “Horrific Video Shows Israeli Border Police Terrorize 8-yo Palestinian Girl and Steal Her Bike”(The Free Thought Project, 3 Aug 2016) (g. 29 sept 2016)

[34] Zie http://palestijnsegevangenen.weebly.com/meer-info.html (g. 18 sept 2016)

[35] Addameer (January 2016): “Imprisonment of Women and Girls”

[36] Addameer, “Annual Violations Report 2014 – Violations against Palestinian Prisoners in Israeli Detention” (2015, pdf, 169 p.), Ch. 2, p. 35. Zie ook: Adalah (5 May 2016): “UN Committee against Torture reviews Israel, concluding observations to be published on 13 May 2016”

[37] Zie: “BACKED BY THE SYSTEM: Abuse and Torture at the Shikma Interrogation Facility”, rapport van B’Tselem en HaMoked, December 2015 (69 p.) met steun van de EU. Voor een overzichtskaartje van alle gevangenissen en ondervragingscentra, in Israël en de West Bank, zie http://www.addameer.org/prisons-and-detention-centers (g. 29 sept 2016). PS “Shikma” betekent “plataan”, in het Hebreeuws

[38] Website http://www.shabak.gov.il/english/Pages/homepage.aspx (g. 18 sept 2016). Samen met Aman (militaire inlichtingendienst) en de Mossad (buitenlandse inlichtingendienst) vormt de Shin Bet de Israëlische “intelligence community”. Tot de taken van de Shin Bet behoren: “exposing terro-rist rings, interrogating terror suspects, providing intelligence for counterterrorism operations in the West Bank and the Gaza Strip”. Zie “The Shin Bet Gatekeepers”, transcript van de spraakmakende documentaire, The Gatekeepers”, van Dror Moreth (2012) (g. 12 okt 2016). Zoals één van de (zes) geïnterview-de voormalige Shin Bet chefs, Avraham Shalom, het openlijk stelt: “In the war against terror, forget about morality”

[39] Zie bv. Amnesty International, “Israel and the Occupied Palestinian Territories: briefing to the Committee against Torture” (2008, September)

[40] Cf. het hoger vermelde rapport, “Backed by the System”, van B’Tselem en HaMoked, p. 56

[41] Zie “Addameer Condemns Beating to Death of Palestinian in PA Custody” (23 Aug, 2016)

[42] Kinderen van 12 jaar kunnen voortaan opgesloten worden, zie: “New Israeli law allows children as young as 12 to be jailed” (Defense for Children International – Palestine, Aug 11, 2016)

[43] “Israel Arrested 2,320 Palestinian Children since October 2015” (The Palestine Chronicle, Aug 6, 2016) (g. op 5 sept 2016). Ook: “Palestine: Israeli Police Abusing Detained Children. With Arrests Spiking, Growing Concern” (Human Rights Watch, April 11, 2016)

[44] Addameer, Quarterly Newsletter, July to Sept 2016

[45] “Since 2009, there have been at least 20 cases of children alleging sexual abuse and threats by Israeli interrogators” (Defense for Children International – Palestine, May 8, 2013) (g. 26 sept 2016). In tal van rapporten wordt gewag gemaakt van “threats of sexual violence” om kinderen tot bekentenissen te dwingen, zie bv. Addameer, Febr 2016: “Imprisonment of Children”. Ook (vrouwen en) meisjes staan bloot aan “various forms of sexual violence” (Addameer, Feb 2016, “Imprisonment of Women and Girls”)

[46] Zie het rapport van B’Tselem, “Abuse and torture in interrogations of dozens of Palestinian minors in the Israel Police Etzion Facility” (2013, 23p.)

[47] “Lawyer: Israeli authorities torture Palestinian minors during detention, interrogation”(Ma’an News Agency, Aug 27, 2016) (g. 2 sept 2016). Zie ook: “Israeli forces use electric shock on 16-year-old Palestinian prisoner, assault others” (Ma’an, Aug 21, 2016) (g. 27 sept 2016)

[48] Zie: UN Convention of the Rights of the Child, Committee on the Rights of the Child, Concluding ob-servations on the second to fourth periodic reports of Israel, adopted by the Committee at its sixty-third session (27 May – 14 June 2013), par. E, “Violence against Children”, art. 35

[49] “UNICEF report confirms ill-treatment of Palestinian child detainees remains systematic” (DCI-P21 feb 2015)

[50] Ma’an News Agency, Oct 18, 2016

[51] Zie: Charlotte Silver, “Israeli “counterterrorism” means abuse and torture of children” (The Electronic Intifada, 11 Aug, 2016) (g. op 5 sept 2016)

[52] Zie samengevat interview met haar ivm het Law-Train project (g. 20 sept 2016)

[53] Engelstalige website http://www1.biu.ac.il/indexE.php (g. 16 sept 2016)

[54] Zie http://mzb.biu.ac.il/about (voor ons vertaald door een Israëlische collega, september 2016)

[55] In: “The Shin Bet’s Academic Freedom” (Haaretz, Sept 8, 2008) (g. op 10 sept 2016)

[56] “Supreme Court Rejects Petition Against Ariel University” (International News, 27/12/12), g. op 1 sept 2016

[57] Golan-Agnon, D. (2006) “Separate but not Equal: Discrimination Against Palestinian Arab Students in Israel.” In: The American Behavioral Scientist. Vol 49 (8) pp. 1075-1084.

[58] “No other country has such a large pool of experienced former security, military and police personnel and no other country has been able to field test its systems and solutions in real-time situations.” Zo het rapport van het International Jewish Anti-Zionist Network, “Israel’s Worldwide Role in Repression” (2012, pdf, 28 p.).

[59] De meer dan 300 “Homeland Security” privébedrijven en –bedrijfjes maken samen ongeveer 7 procent uit van de Israëlische economie; in 2014 werd voor ca 6 miljard dollar aan producten en diensten uitgevoerd. Zie: Alex Kane, How Israel Became a Hub for Surveillance Technology” (The Intercept, Oct 17, 2016)

[60] Bv. in Frankrijk, zie Sylvain Cypel, “Ce « modèle israélien » de lutte contre le terrorisme qui fascine politiciens et médias français » (orientXXI, 19 sept 2016), (g. 23 sept 2016)

[61] Tot de special training behoren ook stages in Israël zelf: bv. Justin Gardner, “U.S. Police Routinely Travel to Israel to Learn Methods of Brutality and Repression”(The Free Thought Project, Aug 30, 2015) (g. 16 sept 2016). De shoot-to-kill policy van de politie versus Afro-Amerikanen doet alvast sterk denken aan de buitengerechtelijke executies door het Israëlische leger. Voor de UK: “Why are London’s Police travelling to Israel?” (Wake Up Act, Nov 29, 2014) (beide g. 15 sept 2016)

[62] Website http://stoptorture.org.il/?lang=en (g. op 20 sept 2016).

[63] Haaretz, Sept 18, 2016: “Will the U.S. Stop Importing Israeli Torture Techniques?”(g. 22 sept 2016)

[64] Het gaat hier om een bijzondere vorm van foltering bij ondervragingen: “There was a small chair, about 2 feet tall, made of plywood and two by fours, and it had plastic zip ties used to secure some-one’s hands underneath. The ‘Palestinian Chair’ was intended to put someone in a crouched position from which they could not recover and forced all their weight onto their thighs and their calves and they stayed there for as long as an interrogator decided they were going to stay”, ibidem.

[65] Zie de tekst uitgaande van de Israëlische ambassade in Parijs, 22 juli (een week na de aanslag in Nice): “L’exemple israélien face à la menace terroriste”, zie:  (g. 23 sept 2016)

[66] Zie de bijdrage van Gideon Levy in Le Monde Diplomatique (oct 2016): “Israël ou la religion de la sécurité (La face cachée du “modèle” qui fascine la France)”, p. 10

[67] Sedert oktober vorig jaar vielen hierbij al ruim 235 Palestijnse doden tegen 34 (12,4%) Israëlische. Zie: “Death in numbers: A year of violence in the occupied Palestinian territory and Israel” (Ma’an, Oct 4, 2016). Ook: Haggai Matar: “A ‘wave of violence’ that ne-ver actually ends” (+972, Sept 20, 2016)

[68] Zo nu B’Tselem, na de toespraak van zijn directeur op een bijzondere sessie van de Veiligheids-raad, waarin hij kritiek durfde te uiten op de bezettingspolitiek. Het leverde hem woedende reacties op van o.m. Netanyahu (die sancties tegen de organisatie eiste) en zelfs een aanklacht voor landver-raad. Zie: Hagai El Ad: “B’Tselem Head: Why I Spoke Against the Occupation at the UN” (Haaretz, Oct 16, 2016)

[69] Over de soepele wijze waarop de Europese Commissie omspringt met de vereiste dat enkel “civie-le” projecten in aanmerking komen voor financiële ondersteuning, zie de Fact Sheet van het ECCP: “Dual use technology – how Europe funds Israeli military companies through Horizon 2020”

[70] “Israel Police cannot say when and how they will use the Virtual Suspects, but notes that it will be added to the existing training methods, rather than replace them,” aldus Prof. Sarit Kraus in een interview

[71] Zie ook: “Quand l’Europe veut apprendre d’Israël comment violer plus efficacement les droits humains la Belgique applaudit, le Portugal se rebiffe» (Pour la Palestine, 22 sept 2016) (g. 23 sept 2016)

[72] Zie de “Law-Train Ethical Guidelines and Ethical Procedures”, http://www.law-train.eu/?wpdmdl=2899 (g. 12 sept 2016)

[73] “This understanding is fundamental for the conduct of LAW-TRAIN” (ibid., p. 14).

[74] Zie het rapport van Adalah: “The Inequality Report: The Palestinian Arab Minority in Israel”. En: Roland Nikles (Mondoweiss, June 14, 2015): “The Adalah database of 50 discriminatory laws in Israel” (g. op 22 sept 2015)

[75] Het CERD verwerpt bv. de racistische “Citizenship and Entry into Israel Law”, die gezinshereniging voor Palestijnen onmogelijk maakt. Zie de al vermelde “concluding observations”, nr. 18

[76] In de gevallen dat het inlandse recht in conflict komt met het internationaal recht, aarzelt Israëls Supreme Court bovendien niet prioriteit te geven aan het eigen recht – wat in strijd is met artikel 27 van de Vienna Convention on the Law of Treaties

[77] “The reality in which soldiers kill Palestinians with impunity is part of the occupation’s routine.” Zo Hagai El-Ad, in +972, Sept 7, 2016: “A once-in-a-decade show trial”

[78] Zowel in een gesprek met onze delegatie als in de pers erkende rector Torfs de beperkingen van de huidige procedures: “Hij beloofde ze ook dat hij binnen de KU Leuven het “diepere gesprek zal aangaan” over de “fundamentele ethiek van projecten”. “We moeten verhinderen dat universiteiten ethiek gaan verengen tot compliance, het vervullen van formele regeltjes”, zei hij (Maarten Rabaey, DeMorgen.be, 26/9)

[79] Alfabetisch op de naam van de betreffende organisatie.



Content

take down
the paywall
steun ons nu!