Armoede, Projectsubsidies, Maatschappijkritiek, Kunstendecreet, Netwerk tegen Armoede, Sociaal-artistiek werk, Time for a Change, Beweging van Wakkere Geesten -

Waar is de stem van de deelnemers in het sociaal-artistiek werk?

dinsdag 11 februari 2014 12:33
Spread the love

Op 6 februari verscheen een opiniestuk in De Morgen over sociaal-artistiek werk, ondertekend door 13 cultuurdragers en sociaal-artistieke makers. Het stuk verscheen naar aanleiding van het afkeuren van het project ‘Time for a Change’ van vzw Beweging van Wakkere Geesten, in de laatste ronde van sociaal-artistieke projectsubsidies.

Het opiniestuk maakt de terechte opmerking dat projecten die vertrekken van een expliciete maatschappijkritiek of de leefwereld van de deelnemers, zelden tot nooit worden ondersteund binnen het Kunstendecreet. De commissie schermt met artistieke criteria, maar heeft blijkbaar schrik om maatschappelijk kwetsbare mensen echt een platform te geven. Op die manier wordt sociaal-artistiek werk tot een veilige vorm van ‘sociaal verantwoorde kunst’.

De schrijvers van het opiniestuk hebben gelijk, maar het is opvallend dat het protest er vooral komt na afkeuring van project- of werkingsmiddelen, en dat het de makers en de academici zijn die het woord voeren. Het Netwerk tegen Armoede mist de stem van de spelers en de deelnemers, ook als het gaat over projecten die wel gesubsidieerd worden.

Wij horen al jaren verhalen van mensen in armoede die in een productiekeurslijf worden gedwongen, geselecteerd of gediskwalificeerd op basis van hun ‘nut’ voor het project, na projectafloop regelrecht terug in de psychiatrie belanden… Dat is het gevolg van een subsidiëring binnen een (kunst)productgericht beleidskader, waardoor ook makers gevangen zitten in beperkte mogelijkheden om structureel wat aan de situatie van hun deelnemers te doen. Sociaal-artistiek werk is nochtans een ideaal middel om actief in te zetten op empowerment van kwetsbare groepen!

Wij pleiten daarom voor een herdefiniëring van het maatschappelijk en politiek doel van sociaal-artistiek werk, zowel binnen de beoordeling, de uitvoering als de beleidskaders. Sociaal-artistiek werk moet de stem vertolken van de deelnemers, niet van de makers, en dat moet ook de belangrijkste doelstelling zijn van projecten.

Bij de beoordeling moet minstens evenveel rekening gehouden worden met de sociale effecten van het project als met de artistieke resultaten, en daarrbij moet de stem van de deelnemers zelf veel nadrukkelijker in beeld komen. Nu is het evenwicht zoek. In die zin worden sociaal-artistieke projecten best zoveel mogelijk gekoppeld aan sociale basiswerkingen die minstens kunnen zorgen voor de opvolging en nazorg van deelnemers voor en na het project, en voor voldoende ondersteuning op al hun levensdomeinen

Sociaal-artistiek werk moet erkend worden als sociale, politieke en maatschappelijke werkvorm. Indien nodig, moet de Vlaamse overheid hier een extra projectlijn voorzien, buiten het Kunstendecreet. Tot slot hopen we dat de eerstkomende debatten rond de sociaal-artistieke sector vooral met en door de deelnemers worden gevoerd!

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!