De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Waar dient een Europees Sociaal Forum voor?

Waar dient een Europees Sociaal Forum voor?

zondag 24 oktober 2010 23:05
Spread the love

Zouden de goed 50 aanwezigen op de vergadering in Parijs afgelopen week-end van het Europees Sociaal Forum het eigenlijk wel weten? Ik ben er niet altijd van overtuigd.
Deze vergadering was bedoeld om een evaluatie te maken van het ESF in Istanbul en om de toekomst voor te bereiden. En de optimisten kunnen stellen dat men in dit opzet is geslaagd. Er werd een tweetal uur gediscussieerd over alles wat is mis gegaan in Istanbul, de organisatie, de vertaling, de mobilisatie, en over alles wat er goed is gelopen. Er waren inderdaad interessante workshops, er werden goede contacten gelegd, de betoging was beperkt maar verliep in een goede sfeer. En het was het goedkoopste forum ooit. De rest van de twee dagen werd de toekomst voorbereid: er werd oeverlang gediscussieerd, of beter gezegd, er werden erg veel speeches afgestoken, er was veel onenigheid en er werd besloten met een paar concrete beslissingen. De volgende voorbereidende vergadering wordt eind februari of begin maart gehouden, en in mei wordt in Brussel een Europese conferentie georganiseerd over het Europese soberheidsbeleid en de schuldenlast.
Zo ver staan we dus. En meteen weet ik weer wat het verschil is tussen een internationale raad van het Wereld Sociaal Forum en een vergadering in het kader van het Europees Sociaal Forum. Van beide vergaderingen word ik ontzettend moe, op beide vergaderingen is er ontzettend veel onenigheid. Maar van het WSF kom ik steeds naar huis met een nieuwe dosis enthousiasme om verder te werken. Van het ESF word ik ontmoedigd. De werkwijze is er geweldig demotiverend, machtsrelaties tussen mensen en bewegingen halen het van de inhoud, kortetermijn overwinningen halen het van een visie op langere termijn.
En uiteraard, net zoals van het ESF in Istanbul kan ook van deze vergadering heel veel positiefs worden gezegd. Er kon gepraat worden met vakbondsmensen uit landen als Griekenland en Frankrijk, het Handvest voor een ander Europa werd nieuw leven ingeblazen, diverse initiatieven voor verzet tegen het soberheidsbeleid konden besproken worden.
Maar toch. Iets lijkt deze vergadering te zijn ontgaan. Sommigen hebben er ook op gewezen: er is een duidelijke verwarring tussen een assemblee van sociale bewegingen en een sociaal forum. Sommigen denken dat zo’n vergadering niet kan afgesloten worden zonder beslissingen over resoluties of over gemeenschappelijke acties. Sommigen denken beslissingen te kunnen nemen in naam van anderen. En zeer velen vergeten dat het moet gaan over het langzaam naar elkaar toegroeien, het zoeken naar convergenties, het zoeken naar enkele echt gemeenschappelijke standpunten.
Uiteraard kan hier geen kritiek gegeven worden op de Fransen. Juist zij bewijzen nu al weken lang dat ze met een vakbondsfront actie kunnen voeren en mensen kunnen mobiliseren. Op nationaal vlak kunnen ze dus zeker hun mannetje staan. Maar of het de besten zijn om ook Europees te mobiliseren?
Het viel op dat tijdens een –in de marge – georganiseerd rondetafelgesprek met vakbondsmensen uit Frankrijk, Italië, Duitsland, Tsjechië en Griekenland iedereen het er over eens was om te stellen dat de linkerzijde in een zware crisis zit. Kleinlinks is ongeloofwaardig en in centrumlinks hebben mensen geen vertrouwen meer.
Die crisis treft ook de sociale bewegingen. Men slaagt er nauwelijks in echt naar elkaar te luisteren, grote bewegingen overtroeven de kleintjes, elk verdedigt ‘zijn’ conferentie …
Wat zou er moeten gebeuren om de vlam weer echt in de pan te doen slaan? Ergens een grote overwinning? Want ja, we mogen het toch niet vergeten. Actie is er op nationaal vlak genoeg, maar het is zo lang geleden dat nog eens ergens een regering plooide … Misschien is het daarom dat we toch weer telkens besluiten er mee door te gaan. En er is ook dit: het waren dit keer de vakbondsmensen die zeiden en herhaalden dat er geen nationale oplossingen meer waren, dat we enkel door Europese samenwerking uit de crisis kunnen geraken. Daarvoor dient het forum dus.

take down
the paywall
steun ons nu!