Voetballiefhebbers weten het al lang: “en op het einde winnen de Duitsers.” Progressieve, al dan niet linkse, bewegingen weten het echter nog altijd niet: “op het einde wint rechts.”
De heropleving van rechts is echter niet door de schitterende inhoud van hun partijprogramma’s, maar wel door het erbarmelijke communiceren van links. Zo ook met het voorval inzake dokter Jeff Hoeyberghs. Er zaten amper mensen in de zaal bij zijn veredelde spreekbeurt, maar het grote publiek heeft dankzij de verontwaardigde reacties en mediahetze van links kennis gemaaktmet zijn grandioze spreekbeurt. Was er niet zo op gefocust door links, was het een stille dood gestorven en spraken we er niet meer over.
Dokter Hoeyberghs is die chirurg die in lang vervlogen tijden op tv kwam omdat hij nooit een blad voor de mond nam. Sinds kort is hij echter een ‘hot item’ en dit dankzij zijn recente misogynistische lezing. Knap staaltje mediagenialiteit van de man. Wie de volledige beelden van zijn spreekbeurt bekijkt, merkt op dat hij een vettige knipoog geeft aan de camera op het moment dat hij een tirannie afsteekt na een kritische vraag betreffende de klimaatverandering over een eiland waarvan ik de naam al niet meer weet. Hij was voor deze lezing aan de UGent uitgenodigd door een (extreem-)rechtse studentenclub. De KVHV – de gemiddelde Vlaming denkt dat het een voetbalploeg is – is een studentenvereniging waaruit veel rechtsgekleurde politici voortkomen. Ze zijn de laatste jaren af en toe in het nieuws geweest met nogal bedenkelijke visies en activiteiten op vlak van holebirechten, vrouwenrechten en multiculturele vrijheden. Het is een jongensclubje waarvan de meeste leden nog nooit een vrouw van dichtbij gezien hebben en vermoedelijk door hun onkundig geflirt een soort van irritatie (of is het haat?) hebben ontwikkeld tegenover de vrijgezinde vrouwen die menen dat hun rol verder gaat dan de borst geven en in de keuken te staan.
Het KVHV en de dokter hebben echter wel bekomen waar zij op aasden: aandacht. Wat ze bovenal kregen: het grote gelijk van rechts. Zij zijn immers de overwinnaars in deze kwestie, en niet de tolerante en progressieve burger. De reactie van de, zoals ze zichzelf toch zien, moreel superieure linkerzijde bestond hier uit polariseren, klachten indienen en vooral doen wat ze anderen verwijt. Zo verliest deze zijde de discussie wederom op grandioze wijze. Dit kan gestaafd worden met de reactie van Hilde De Pauw (CEO Child Focus) op Twitter: “Kan iemand aub dit heerschap naar een goeie plastische chirurg sturen voor liposuctie en naar een neurochirurg voor lobotomie…welke vrouw wil daar nu mee omgaan?” In haar reactie op het spreekbeurtje van de goede dokter slaagt ze erin om zwaarlijvigen te schofferen. Morele superioriteit? Tevens verkondigden Sp.a-parlementsleden Katia Segers en Hannelore Goeman op twitter met veel trots dat ze een klacht hebben ingediend tegen de dokter. Mooi, maar waarom moet dit wereldkundig gemaakt worden? Is dit om een boodschap uit te sturen dat zijn gedrag niet kan of om aan de hele wereld te tonen wie moreel superieur is? Bij beide voorbeelden kan getwijfeld worden over de echte intenties. Wie nog wat verder zoekt op online fora van een aantal vrouwenbewegingen, vindt al gauw reacties terug zoals: “nooit nog naar mannelijke dokters gaan” (is dit ook geen discriminatie?) of: “het wordt tijd dat enkel vrouwen aan de macht komen”. Zo kan ik er nog een aantal opsommen. Kan iemand met enig redeneervermogen mij uitleggen wat er nu zo goed is aan die reacties? Ik vind het namelijk niet. Met deze reacties speelt links weer netjes het spelletje mee van polariseren. Links geeft rechts wat het wil: een stok om mee te slaan. Rechts hoeft geen inhoudelijk debat meer te voeren, maar enkel de tweets van Hilde De Pauw en compagnie te gebruiken om aan te tonen hoe ‘tolerant’ links daadwerkelijk is. Rechts lacht zich weer in het vuistje want het wint, wederom, de publieke opinie.
Laten we stoppen met aandacht geven aan ‘has-beens’ en ‘wannabees’, maar focussen op het echte probleem. In Vlaanderen werden in 2018 alleen al 6769 meldingen van kindermishandeling gedaan. In 2013 kwamen dan weer 163 mensen om het leven door partnergeweld. Dat komt neer op bijna drie doden per week. In de EU kwam 22 procent van de vrouwen in aanraking met fysiek en/of seksueel geweld door een (ex-)partner. Hier knelt het schoentje, niet bij het soort van groteske uitspraken over het openen van de benen door een dokter voor een marginaal publiek. Collectieve verontwaardiging over die uitspraken kan en mag, maar we gaan voorbij aan de echte problematiek. Willen we bovenstaande zaken doeltreffend aanpakken dan moeten we ingrijpen daar waar het nodig is: in het onderwijs en in de opleiding en vorming van toekomstige generaties. Een mens die degelijk onderwijs genoten heeft en die lessen heeft gehad over maatschappijleer, over de rol van de man en vrouw in de maatschappij, zal veel minder trappen in de val van het simplistisch en populistisch geouwehoer. Nooit heb ik echter les gehad over waarom vrouwen in België pas in 1948 (!) stemrecht kregen of waarom vakbonden vroeger zo prominent en belangrijk waren voor het verkrijgen van een vijfdaagse werkweek of betaalde vakantie. Nooit heb ik les gehad over feminisme, over het verkrijgen van speciale rechten of over het vrijwaren van de maatschappij van de godsdienst.
Zolang we als natie falen in het deftig onderwijzen van onze toekomstige generaties, zal rechts altijd aan populariteit winnen want wie niet zelf denkt, laat anderen het denkwerk voor hen doen. Dan is het simpel om met populistische uitspraken te winnen. Een andere optie is natuurlijk dat de linkerzijde van het spectrum ook gewoon beter leert omgaan met sociale media, maar ach, wie zal het een zorg wezen? En aan de goede dokter heb ik nog een finale raad: neem wat minder ‘red pills’ of breng uw spreekbeurt als een stand-up show en u zal ook de lachers op de hand krijgen. Het enige verschil: niemand zal nog klacht indienen want het zal gezien worden als vrijheid van mening, grappen tappen en komedie. Jeroom komt er al jaren mee weg! Want laten we eerlijk zijn: of de boodschap nu gemeend is of niet, spottende en bijtende opmerkingen over vrouwen kunnen zolang het maar onder het mom van humor is. Vrijheid van mening heeft dus toch nog enkele problemen waarbij er nog veel gepraat dient te worden over de ethiek. Moeten er toch enigszins restricties zijn betreffende vrijheid van mening? Misschien dat beter onderwijs niet alleen zal leiden tot minder polarisatie en (seksueel) geweld, maar ook tot een betere kijk op wat vrijheid van mening nu juist is.
