Ook zonder de schermen zwart te maken, was de 24-urenactie van de vakbonden van 9 juni een sterk en niet mis te begrijpen signaal. Men dient ernstig na te denken én kleur te bekennen over de toekomst van een leefbare openbare omroep.

Wij steken een ‘warme hand’ uit naar politici die niet in woorden alleen beweren te staan achter een sterke openbare omroep.

Veel lippendienst van regering maar ontstellend gebrek aan visie.

Recent hebben we nog wat lippendienst gehoord: “De Vlaamse regering gelooft in een slagkrachtige VRT”. Conform het regeerakkoord investeren we “in een sterke Vlaamse openbare omroep die bijdraagt tot de verdere ontwikkeling van de identiteit en de diversiteit van de Vlaamse cultuur en van een democratische en verdraagzame samenleving.” (persmededeling Vlaamse regering, 3 juni 2010). 

Hoe ging het liedje weer van Dalida? “Rien que des mots, paroles et paroles et paroles”…

Het gebrek aan visie van diegenen die het buitenproportionele besparingsplan oplegden blijft tegen de borst stuiten. Men trapt op het hart en de ziel van de werknemers van de VRT door boudweg te stellen dat men het maar eventjes met bijna 300 mensen minder kan doen.

Want de cijfers worden onderschat. Men beweert wel een instroom van 34 te creëren, maar dat zijn grotendeels voltijdse tijdelijke contracten die omgezet worden in arbeidsovereenkomsten. En dan is er nog een capaciteitsvermindering door opnemen van recuperatiedagen in het plan voorzien.

Het is kortzichtig te denken dat het schrappen in personeel geen invloed zou hebben op de opgebouwde knowhow van de openbare omroep.

De VRT is qua kostprijs en bereik de beste leerling van de klas.

De VRT werd onlangs vergeleken met andere openbare omroepen in Europa en kwam daar meer dan behoorlijk uit. De VRT blijkt zowat de beste leerling van de klas te zijn: de Vlaamse overheid besteedt per inwoner 48,5 euro overheidsdotatie aan de VRT.

Dit levert een marktaandeel televisie op van 40,2 procent en voor radio 64 procent. In Ierland besteed de RTE 47,4 euro per inwoner maar dat levert slechts een TV-marktaandeel van 36,6 en een radioaandeel van 33,9 procent.

Zweden haalt met een dotatie van 60,6 euro per inwoner slechts een TV-marktaandeel van 42,2 procent. Noorwegen betaalt zelfs 88,2 euro om een tv-marktaandeel van maar 35,8 procent te halen.

En Zwitserland heeft zelfs ruim 102 (!) euro nodig om zwakkere TV of vergelijkbare radioresultaten als de VRT te kunnen neerzetten (32,5 procent en 68,1 procent).

Willen de ‘mediaspecialisten’ eens correcte cijfers leren hanteren?

Willen de ‘mediaspecialisten’ van deze wereld dus eens correcte cijfers leren hanteren als ze het hebben over de (fictieve) vetpotten van de VRT?

Het personeel en de vakbonden verzetten zich niet tegen hun steentje bijdragen, noch tegen een bijkomend en zwaar efficiëntietraject. Maar langzamerhand kan men dit nog bezwaarlijk zo blijven noemen. De grenzen van het haalbare zijn bereikt. Verder gaan betekent snijden in het spierweefsel van de openbare omroep.

De openbare omroep is een van de beste van Europa. Willen jullie dat behouden, beste politici?

Het ontbreken van inzicht en visie in dit dossier is betreurenswaardig. Blind besparen en blind blijven voor de gevaren kan onmogelijk bestempeld worden als goed bestuur.

“Tijd voor  goed bestuur bij de VRT”, zei mediaminister Ingrid Lieten (SP.A) onlangs. We kaatsen deze bal graag terug. Mevrouw Lieten, stop ermee om zoals sommige andere politici naar de VRT te kijken alsof u naar een oude, vergeelde foto kijkt.

De openbare omroep is een van de best presterende en goedkoopste openbare omroepen geworden van Europa. De hamvraag is erg simpel: wil de Vlaamse overheid dat behouden of niet? Wij en het personeel van de VRT wel. En u beste politici?

Servaas Le Compte

Servaas Le Compte is algemeen sectorverantwoordelijke van ACV-Transcom Cultuur.