Naar jaarlijkse traditie staakten de vrouwen aan de UG op 8 maart. Dit jaar waren de besparingsplannen van het bestuur, waarover wij eerder op deze website berichtten, een extra motivatie, omdat vrouwen hierdoor extra getroffen worden. LEF was erbij om onze steun te betuigen en een reeks foto’s te maken.
Meeting aan het rectoraat
Enkele honderden actievoerders, voornamelijk vrouwen, woonden deze meeting bij. Er waren een hele reeks toespraken. Wij kregen de tekst van een van deze spreeksters.
Toespraak van Matilde De Cooman (8 maars comité)
Hallo allemaal, mijn naam is Matilde en ik ben actief in het feministisch collectief 8 maars. Graag wil ik onze steun betuigen aan jullie actie vandaag.
het rectoraatHet is niet de eerste geslaagde 8 maart-actie aan de UGent en het zal duidelijk niet de laatste zijn. Graag spreek ik mijn solidariteit uit met ieder van jullie – kinderverzorgers, onderzoekspersoneel, technisch personeel, studenten, poets-personeel, en ga zo maar door- voor de acties die jullie vandaag voeren.
Staken is niet altijd evident.
De drempel is hoog, zowel financieel als maatschappelijk. Soms slaat de twijfel toe, en steun is niet in elke hoek te vinden.
Maar waar het onrecht te groot wordt, daar is actie nodig.
En als het management van de UGent het niet wil horen, dan is het tijd dat ze het voelen.
Als vrouwen stoppen, stopt de wereld – en ja ook de unif- met draaien.
Met bewondering kijk ik naar de acties die jullie de laatste maanden gevoerd hebben om de eis om van de universiteit, een maatschappelijk instituut met een voorbeeldfunctie bij uitstek, ook een zorgende universiteit te maken.
Een zorgende universiteit creëer je alvast niet door te knippen in verlofdagen, het inschrijvingsgeld van doctorandi te verdubbelen, hospitalisatie verzekeringen duurder te maken voor het personeel, de maaltijdprijzen in de resto’s op te trekken, geen alternatieven te voorzien voor het personeel dat getroffen wordt door besparingen of kinderopvang uit te besteden aan privé-partners of door grensoverschrijdend gedrag keer op keer in een doofpot proberen te stoppen.
Met het collectief 8 maars willen wij 8 maart aangrijpen om aandacht te vragen voor reproductief werk.
Het is werk dat er voor zorgt dat de wereld blijft draaien. Dat mensen elke ochtend klaar staan om te werken en bij te dragen aan onze productiemaatschappij. Maar al dit werk dat wordt gedaan, het wassen en plassen, koken en plannen, het zorgen voor familie, en ga zo maar door… is werk dat niet naar behoren wordt gewaardeerd.
Indien dit werk uitbesteed wordt, wordt het vooral gedaan door vrouwen en minderheden met slechte lonen en slechte contacten.
Indien het niet-betaald in eigen gezin wordt gehouden, ontneemt het vrouwen vaak de kansen te werken aan een volledige loopbaan.
Reproductief werk is ondergewaardeerd, onzichtbaar, onderbetaald of gewoon niet-betaald. Ook hier, aan deze universiteit.
Het werk van de kinderverzorgers, van het poets- en resto personeel aan de universiteit is van onschatbare waarde. Het zorgt er bijvoorbeeld dat andere vrouwen aan de slag kunnen, omdat een deeltje van deze taken uit hun handen genomen wordt. Maar ipv dit als een onmisbaar deel van de universiteit te zien en als ondersteunende dienst voor werkende vrouwen, wordt er in bespaard en de vrouwen die er in werken ge-outsourced.
Een leefbaar loon voor werkbaar werk, investeringen in openbare diensten, een sterke sociale zekerheid en een degelijk pensioen dat is wat wij eisen voor alle vrouwen.
We steunen het ugent personeel in hun actie tegen elke verdere besparing
Graag nodig ik jullie uit om straks mee op straat te komen. Met het Collectief spreken af om 18 uur aan de Kouter voor een betoging richting Vrijdagmarkt. Daar beginnen we om 19 uur met een feministisch programma met speeches en getuigenissen.
Ik wens jullie nog een strijdbare 8 maart toe.
Dank u wel.
Foto’s
