Uit een studie in het tijdschrift Development Studies blijkt dat vrouwelijke landbouwers in Malawi, een van de armste landen ter wereld, slechts beperkt toegang hebben tot landbouwkredieten. Daardoor moeten ze vaak ander werk zoeken om met dat geld machines en meststoffen voor hun boerderij te kunnen aankopen.

Door de discriminatie die ze ondervinden, is het moeilijk voor hen om werk te vinden dat goed genoeg betaalt om die aankopen te kunnen doen.

Het resultaat is dat vrouwelijke boeren in Malawi een gemiddelde productiviteit hebben die 44 procent lager ligt dan die van mannelijke landbouwers. Hun perceeltjes grond zijn vaak kleiner en ze gebruiken minder kunstmest dan mannen. Dit bezorgt hen uiteindelijk een enorm economisch nadeel, zo concludeert de studie.

Socioculturele barrières

De studie, in opdracht van de Wereldbank, werd uitgevoerd door Amparo Palacios-López, onderzoeker aan de Wereldbank, en Ramón López, econoom aan de universiteit van Chili (Universidad de Chile). Aan de hand van hun onderzoeksresultaten willen ze benadrukken dat het met name socioculturele barrières zijn die vrouwen ervan weerhouden om hun boerderijen tot op een hoger niveau te tillen. Het gevolg hiervan zijn lagere inkomsten en die benadelen uiteindelijk de gezondheid, de opleiding en de voeding van het hele gezin.

In Afrika ten zuiden van de Sahara zijn vrouwen vaak beperkt tot het uitoefenen van kleinschalige landbouw omdat ze het veel moeilijker hebben dan mannen om betaald werk te vinden. Met name voor gescheiden vrouwen, weduwen of vrouwen die nooit huwden is dat een groot maatschappelijk probleem.

“Het corrigeren van kredietmogelijkheden en kansen op arbeid zou een veel grotere impact hebben op de huishoudens met vrouwen aan het hoofd dan op de huishoudens waar mannen aan het hoofd staan”, zeggen de onderzoekers.

Volgens Kavitha Kuruganti van het Forum for Women Farmers’ Rights in India is dit een probleem dat vrouwelijke boeren over de hele wereld treft.

In India is het zelfs zo dat de staat en de gemeenschap de vrouwen vaak niet erkennen als landbouwer omdat het land dat ze bewerken op naam staat van hun echtgenoot.

“Vrouwelijke boeren kunnen daardoor ook geen geld lenen. Dat betekent dat vrouwen schulden maken en uiteindelijk vaak verstrikt geraken in situaties waar ze uitgebuit worden.”