De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Vrijdag 4 maart 2016, presentatie longread Test of Civilisation en digitaal platform Invisible Cities in het Toneelhuis.

Vrijdag 4 maart 2016, presentatie longread Test of Civilisation en digitaal platform Invisible Cities in het Toneelhuis.

zondag 6 maart 2016 13:28
Spread the love

Deze twee tools werden ontwikkeld naar aanleiding van de voorstelling De welwillenden, een coproductie van Toneelhuis en Toneelgroep Amsterdam in samenwerking met theaters en festivals in Frankrijk, Italië, Spanje en Turkije.
Informatie over de theatervoorstelling, die op donderdag 10 maart in première gaat, vindt u hier: https://toneelhuis.be/nl/production/de-welwillenden
De twee projecten worden in detail toegelicht door dramaturg Erwin Jans en educatief medewerker Petra Damen.

TEST OF CIVILISATION

of hoe de droom van Europa een nachtmerrie baart
Als een vergelijking tussen nu en de jaren dertig mank loopt, waarom zijn er dan zoveel overeenkomsten in agressief taalgebruik?
Naar aanleiding van de voorstelling ontwikkelde Toneelhuis een meertalige longread, die vertrekt vanuit de historische context waarin het boek gesitueerd is.
Twee terugkerende thema’s zijn het daderperspectief en de impact van taal.
De longread Test of civilisation is een analyse van de stadia die leidden tot de Jodenuitroeiing in de Tweede Wereldoorlog.
Het onderzoekt de taalmechanismen waarmee ook nu groepen worden gestigmatiseerd, uitgesloten en ontmenselijkt.

In 1938 roept de Amerikaanse president Roosevelt een conferentie in het Franse Evian samen.
Aan de 32 deelnemende landen wordt gevraagd om hun immigratiequota vrijwillig te verhogen om de geviseerde Joden te redden.
Walter Mondale, de vice-president van de VS noemt de conferentie in 1979 een “a test of civilisation”.
Toen faalde Europa voor de test.
Herhalen we de verschrikkingen uit het verleden?

Dramaturg Erwin Jans licht de longread toe.
Deze is nu reeds raadpleegbaar in het Nederlands. Volgende week is ook de Franse versie finaal. De Turkse, Italiaanse en Catalaanse versie volgen in een later stadium.

DIGITAAL PLATFORM INVISIBLE CITIES

Het resultaat van een intensief, participatief publiekswerkingstraject bij De welwillenden.
Waar de voorstelling inzoomt op het dadersperspectief en de longread blootlegt waar taal en rationalisering van uitsluiting in extreme mate leiden tot excessen en uitroeiing, sluit het project Invisible cities aan op de kleinere, meer directe omgeving vandaag en de menselijke kant van samenleven.

Laatstejaarsstudenten journalistiek van AP Hogeschool in Antwerpen maken menselijke portretten van bewoners van de stad Antwerpen die op één of andere manier te maken hebben met uitsluiting.

Na een introductieweek trokken de studenten de stad in om het niet zichtbare zichtbaar te maken.
Zij interviewden mensen vanuit het journalistieke bewustzijn: hoe wordt er vandaag geschreven over (groepen) mensen die niet meteen voldoen aan de “maatschappelijke norm”. Daarbij is het voor hen ook belangrijk om zich bewust te zijn van hun taalgebruik, een thema dat vandaag veel aandacht verdient, want bij de huidige verslaggeving over bijvoorbeeld de vluchtelingen in Europa (en de wereld) kan men zich toch kritische vragen stellen.

Deze portretten worden verzameld op een digitaal platform.
Alle deelnemende steden waar de voorstelling speelt, worden uitgenodigd om ook portretten toe te voegen.
Op deze manier groeit de portretgalerij aan en heeft het de potentie om het onzichtbare zichtbaar te maken op Europees niveau.
Educatief medewerker Petra Damen licht het publiekswerkingstraject toe.

Tot hier de introductie op de uitnodiging, nu even een reflectieve neerslag:
Petra verkondigt dat De welwillenden een nieuw project is van Guy Cassiers.

Het is straffe kost en straffe taal! Het gaat over het verzetten en verleggen van grenzen: het ombrengen van mensen zonder de handen vuil te maken: ook dat is “menselijk”! Hoe is dit kunnen gebeuren? Wat zijn de mechanismes? Hoe kunnen we dit in de toekomst voorkomen?
www.testofcivilisation.eu
De studenten AP journalistiek participeren in dit medemenselijk project met Invisible Cities over de “onzichtbare” mensen in de stad.
www.invisible-cities.eu

De portretten werden gemaakt na een week intensieve masterclass. Zij volgden ook een cursus fotografie om deze portretten te maken. De achtergrond diende steeds een muur te zijn. Als de persoon er niet kenbaar op wenst te staan wordt de muur getoond.

Even de film HUMAN toelichten middels het interview met Anastasia Mikova.
De trailer vindt u op: https://www.youtube.com/watch?v=0-Retnj3TsA en blijkbaar is de film beschikbaar op “het internet”.

Erwin Jans stelt de webstek en de longreads voor en wijst op de parallel in de spreektaal over mensen in 1930 en nu. Hoe kunnen dingen nu gezegd worden die pakweg 5 jaar geleden niet mogelijk zouden geweest zijn? Het gaat van kwaad naar erger. Op Test of Civilisation vind je 15 cassante citaten. Het antisemitisme heeft een lange geschiedenis en duurt nog steeds voort. Radiouitzendingen zorgen voor een constante mantra en oproep tot geweldpleging.

De conferentie van Evian 1938: “Europa zit vol!” Een beschavingstest in Europa, let op het agressief taalgebruik! Dertig landen hadden elk 15.000 mensen kunnen opnemen…

Invisible Cities: wie zijn onze buren? Zijn er verschillen? Of meer overeenkomsten?
De droom is dat het project verder loopt in andere steden. Het is een bewustwording rond taal.

Een 20-tal studenten journalistiek hebben hier aan meegewerkt en 2 jonge dames uit het aanwezige publiek komen naar voor om wat uitleg te geven.

We zijn in contact gekomen met organisaties die zich bezig houden met sociale cohesie, samenlevingsopbouw, “anderheid” en inburgering. Vele mensen zijn uit de samenleving gezet “wegens omstandigheden”. We delen de verhalen zonder letsels. De “onzichtbaren” een gezicht geven, velen wensten evenwel niet kenbaar te zijn. In dit geval wordt een beeld van een muur getoond. De webstek bestaat uit een “portrettengalerij” en een link naar de stad met de vraag: “wat is uw favoriete plek?”

Je kiest mensen die uitgesloten werden of zijn zonder ze zelf uit te sluiten. Moeilijk om er op een juiste manier mee om te gaan. Het leven gaat door en ieder verhaal is toch wel positief. Die personen zitten meestal goed in hun vel!

Even terug naar De welwillenden: de voorstelling duurt 3u10, pauze inbegrepen. Het is een “work in progress”. Het kan ook uitgebreid worden naar scholen, organisaties, e.a. die werken rond uitsluiting, discriminatie, racisme,…

Vandaar dat we onlangs hebben samen gezeten met de Universiteit voor het Algemeen Belang, het Vredescentrum, Evens Foundation en Toneelhuis op initiatief van de UAB.
Wordt hier vervolgd met wellicht een studiedag/-moment als onderdeel van “het Gebeuren”.

 

take down
the paywall
steun ons nu!