Eerst en vooral is er het medisch oogpunt: “Er is de bevestiging dat er een aantal personen gediagnosticeerd zijn met tuberculose. Het  gaat evenwel over een zeer beperkt aantal gevallen en de besmetting in een publieke ruimte is zeer klein. Wat wel vaststaat is dat tuberculose om een medisch antwoord vraagt en dat de behandelduur zes maand bedraagt. Maar door de systematische repressie en razzia’s wordt het erg moeilijk om nog een continuïteit aan zorg te garanderen. Vorige week zagen we nog 50 mensen op onze consultaties in de Medibus aan het park, afgelopen dagen waren het er minder dan de helft omdat de mensen steeds banger zijn om naar de consultaties te komen.”   

Intussen trekt Dokters van de Wereld al twee maand lang ononderbroken aan de alarmbel bij de politieke en sanitaire autoriteiten: “We hielden meermaals overlegvergaderingen, deden meerdere keren voorstellen en wezen op de noodzaak om aan screening en vaccinatie te doen. We herhalen keer op keer dat de bescherming van de mensen in het park tegelijk ook een bescherming is van de buurtbewoners, politie en pendelaars. We krijgen geen gehoor, deze situatie blijft letterlijk aanmodderen.”

“Na de repressie en onhoudbare leefomstandigheden in het park worden de migranten nu ook nog eens gestigmatiseerd als verspreiders van ziektekiemen. Het federale niveau kiest nu voor chaos maar kan wel degelijk kiezen voor controle en bescherming. We blijven openstaan voor het samen zoeken naar constructieve, structurele oplossingen“, besluit Verbeeren.

Dokters van de Wereld schat het terugsturen van migranten naar hun land van oorsprong of andere Europese landen zonder medische opvolging trouwens in  als onverantwoord.