Volgens De Nul zijn wij proleten te lui om te werken. Misschien denk je dat het niet de moeite is om in te gaan op deze prietpraat. Maar omdat enkele politici, zoals Jean-Marie De Decker (LDD) en Bart De Wever (N-VA), deze uitlatingen onderschrijven, lijkt het ons wel de moeite om in te gaan op de man achter deze stellingen en zijn uitlatingen.

– De omzet van de Jan De Nul-Groep (met hoofdzetel in Luxemburg) is de laatste 5 jaar verdubbeld. Hij zal wellicht beweren dat dit geheel op conto van De Nul zelf is te schrijven en allerminst de verdienste is van de werknemers.

– De overgedragen winst steeg van 395 miljoen euro in 2006 naar 1,6 miljard euro in 2012. Hij klaagt dat de overheid de bedrijven wegbelast.

– Over wegbelasten gesproken: De Nul betaalt tien procent vennootschapsbelasting. Zonder rekening te houden met de notionele intrestaftrek en de miljoenensubsidies, want dan betaalt hij bijna niets. Weet meneer De Nul eigenlijk hoeveel belastingen zijn werknemers betalen? Gemakkelijk het viervoudige.

– We beweren niet dat De Nul een financieel ongezond bedrijf is – het tegendeel is waar – maar ook De Nul gaat langetermijnleningen aan voor de financiering van zijn vaste activa. Enige bescheidenheid, iets waar we De Nul geenszins van verdenken, zou hem sieren wanneer hij het over de Belgische overheidsschulden heeft.

De Belgische overheid heeft namelijk de banken gered en enkel daardoor is onze schuld opnieuw zo groot geworden. De Nul heeft echter de gewoonte zijn bedrijfsrisico’s af te schuiven op de overheid (u en de vele andere luiaards dus) en de winsten voor het bedrijf te houden. Zo heeft de Belgische staat zich zopas nog borg gesteld (via Delcredere) voor de enorme risico’s die De Nul voor het gaswinningsproject op de Noordpool neemt.

– Dat deze werken in opdracht van de Russische president Vladimir Poetin een ramp kunnen betekenen voor het milieu zullen we maar best verzwijgen. De bedrijfsrisico’s worden moeiteloos afgeschoven op de luie Belgische belastingbetalers. Met idiote (dixit De Nul) politici als vriend –  of behoren Johan Vande Lanotte (SP.A) en Didier Reynders (MR) tot de 10 procent bekwame politici? – is dat vanzelfsprekend geen probleem.

– Bij De Nul mag je vooral niet lui zijn. De spectaculaire winsten werden vooral gerealiseerd door het personeel harder te laten werken. Vandaag blijkt wel dat het aantal personeelsleden over de voorbije jaren vrijwel stabiel is gebleven, maar dat het aantal gewerkte uren spectaculair steeg met maar liefst 23 procent.

Niks aan de hand zou je dan kunnen denken. Die mensen worden daar toch voor betaald? Wel, de kost per werknemer steeg tussen 2003 en 2012 met slechts 19 procent, maar de productiviteit met 78 procent. Kassa kassa voor De Nul.

– Bovenstaande heeft natuurlijk ook te maken met de meedogenloze uitbuiting van (vooral) Indiërs en Chinezen bij tal van werken die De Nul uitvoert in o.a. Dubai en Abu Dhabi. Daar werken de mensen voor een paar tientallen dollar per maand in de afschuwelijkste omstandigheden zonder enige arbeids- of sociale bescherming en vooral zonder die lastige vakbonden.

Vragen om meer loon of elementaire bescherming op het werk betekent onverbiddelijke terugsturing naar het land van herkomst. Dat is natuurlijk wat De Nul ook hier wil, namelijk de mensen zo behoeftig te maken dat ze verplicht zijn om voor wat kleingeld te werken.

In Dubai en Abu Dhabi worden de Indiërs zelfs ontslagen omdat de Chinezen voor nog minder willen werken. Als De Nul zegt dat er werk is voor iedereen die wil werken, moet dat in deze context worden gezien.

Wat we ons afvragen, is wat deze man beweegt. Hij heeft zoveel geld dat hij het onmogelijk kan verteren in honderd mensenlevens, maar toch wil hij meer, meer en meer. Het is een teken van deze tijd dat veroordeelde fraudeurs zoals De Nul een forum krijgen, ernstig genomen worden door politici waarvoor hij zelf geen greintje respect heeft, en bovendien een prijs kunnen krijgen als ‘manager van het jaar’.

Het ergste wat ons ooit zou kunnen overkomen, is dat hij een prijs zou ontvangen als maatschappelijk verantwoord ondernemer! Arm Vlaanderen. Als het aan De Nul ligt, bouwen we morgen onze sociale zekerheid netjes af en bedanken we de werkgevers dat we nog mogen werken. Charles Woeste en fabrieksdirecteur Borremans zijn in het Aalst van Daens nooit veraf.

Katrien Neyt en Erwin Callebaut

Katrien Neyt is gewestelijk secretaris en Erwin Callebaut is voorzitter van ABVV-Oost-Vlaanderen.