Vandaag heb ik mijn gasmasker voor gebruik in het verkeer, voorlopig uit gebruik genomen. De filters zijn vol. Drie maanden geleden trok ik aan het kanaal Leuven-Mechelen, naar de werkgerief verdeler Metaleuven. Na wat keuren en kiezen ging ik naar huis als trotse bezitter van een eerste gas- en stofmasker, dat ik sindsdien een keer of dertig heb gebruikt op de fietspaden van de ring en in de straten van mijn stad. Ik kan het elke persoon met verbondenheid met de Natuur en met bewustzijn over eigen heil of de volksgezondheid aanraden.
Door het te dragen, ben je meteen ook een Teken. Je doet de chauffeurs die je kruist even nadenken. Een beetje schuldbesef lijkt hier immers op zijn plaats.
Lees de gebruiksaanwijzing van het beschermende masker goed. De meeste maskers zijn niet geschikt om er langere tijd sportieve prestaties mee te doen. Dan kan de lucht toevoer te klein blijken. Bespreek dit eventueel met je huisarts.
Voor medeburgers met een politiek bewustzijn deze raad: schrijf over de kwestie van de luchtvervuiling en de mogelijkheden van maskers je volksvertegenwoordig(st)er aan. Zet de politici onder druk om wetten te stemmen, en mee de mentaliteit te verbeteren. Vraag hen of zij de ziekenfondsen willen verzoeken vergoedingen te voorzien. Gezondheid mag iets kosten, toch? Het bewustzijn groeit. Eind vorige week hebben hart dokters, cardiologen nog een oproep gelanceerd om versneld Dieselmotoren uit onze levensomgeving te halen. Het laat zich aanzien dat dit niet echt op tijd zal kunnen gebeuren. Nog vele mensen gaan in de komende weken, maanden en jaren vervroegd hartklachten en aandoeningen van de luchtwegen ontwikkelen. Doe wat je zelf kan doen. De medici merkten op dat een (papieren) ‘mondmasker’ niet beschermt tegen de gevaren.
In het betreffende stukje in De Standaard kan je lezen dat door de beleidsmakers in Tokyo al in 2003 beslist is dieselwagens te weren uit de stad. Na enkele jaren bleek bij vergelijking met een nabijgelegen grootstad, het aantal hartinfarcten elf procent lager te zijn! Niet alleen het fijn stof, maar ook de stikstof (what’s in a word!) -verbindingen, NOx, zijn serieus schadelijk voor mens en dier.
Voor mijzelf was de drempel om zo’n ding om te doen wat minder groot, door omstandigheden uit mijn jeugd. In 1975 ontving ik van een oom, Jozef Aerts, een exemplaar van een gasmasker in de bijhorende stalen koker. Hij legde mij het gebruik uit en liet het mij uitproberen. De brave man had het al die tijd bewaard, in gemotiveerde herinnering aan de twee oorlogen die Jef had meegemaakt, en had overleefd. Hij wilde voor mij het beste. Hij wilde zijn kleine vriend van een levensbedreigende, wrede toekomst vrijwaren.
Ik hoop u spoedig in het verkeer of in de media als bondgenoot te herkennen. Zeg nu zelf, het dragen van een stof- en gasmasker, dat is nog van een andere orde dan een lintje of een pins opsteken, of je middelvinger for that matter. Het is een actie die tegelijk van symbolische waarde is, én een teken dat je de zorg voor je zelf en het milieu meteen ook daadwerkelijk wil opnemen.
Met vriendelijke wintergroet,
Stef Hublou Solfrian
Lees ook:
Over de vermijdbaarheid van hersen- en hartinfarcten, met de leefwijze van de Tsimane indianen als inspiratiebron en model:
Over de noodzaak tot actie tegen de overmaat aan auto’s:
Over de onzinnigheid van het overmatige gemotoriseerde verkeer dat draait op oliemotoren:
http://community.dewereldmorgen.be/blog/stefaanhublou/2018/01/12/onze-auto-versus-onze-kinderen
