Opinie - Girl with a curl

Voedselbank kan veel gezonder

Dankzij haar wekelijkse bezoek aan de voedselbank, komt deze vrouw nipt rond. Alleen droomt ze van gezondere voedselpakketten. Nu zijn ze nog onmogelijk. Maar er is een systeem denkbaar, waardoor iedereen die de hoge drempel heeft genomen er effectief in hoofd en lijf beter van wordt.

vrijdag 26 juni 2015 13:31
Spread the love

Ik wou dat ik het
van horen zeggen had. Of van een artikel in de krant. Maar ik ben
ervaringsdeskundige. Sinds een aantal maanden sta ik elke vrijdag in
de rij voor de deur van de voedselbank. En elke week kom ik thuis
met mijn armen vol voedsel en mijn hoofd vol tegenstrijdige emoties.

Ik ben dankbaar voor wat ik krijg. Door elke week een basispakket
aan voedsel te mogen afhalen, staat mijn rekening niet meer iedere
maand in het rood. Ik zie ook dat een groep vrijwilligers zich met
hart, ziel en handen inzet om het voedsel te verdelen en de mensen
een warm welkom, een kopje koffie en een babbel te geven. Dit
laatste is misschien voor sommigen broodnodiger dan het voedsel.

Prijskaartje

Maar als ik de
inhoud van de tassen in mijn kleine keukenkasten prop, voel ik me ook
telkens enorm teleurgesteld. In mezelf, want diep vanbinnen ben ik
een groen meisje, dat liefst elke dag lokaal, biologisch en vers eten
zou klaarmaken voor haar zoontje en haarzelf. Maar tegenover dat
gezonde en duurzame alternatief staat een begrijpelijk prijskaartje.
Dat voedsel sowieso duur is en het eigenlijk het grootste gedeelte
van ons budget zou moeten uitmaken, ga ik niet betwisten.

Ik hoop
dat alle producenten van eerlijke, gezonde voeding zelf niet naar de
voedselbank hoeven, omdat ze hun producten onder de prijs aan de
supermarktketens hebben moeten verkopen. Dat ik mijn eigen idealen
niet kan waarmaken, stemt me triest.

Maar ik ben ook
teleurgesteld in het systeem. Want de inhoud van mijn pakket draagt
niet bij aan een gezonde levensstijl. In mijn dorp wordt het pakket
vooraf samengesteld en je kan niet kiezen om er producten uit weg te
laten of om te ruilen. Zo zeul ik elke week twee dozen melk mee naar
huis die wij niet opdrinken, want mijn zoontje is allergisch. Maar
ook het stoofvlees in blik durf ik niet opendoen. Dat sluis ik door
naar de hond van mijn broer. Erwtjes en worteltjes staat nu wel
iedere week op het menu, net als champignons en tomaten uit blik.
Boter en koffie, daar kan ik zelf een winkeltje mee beginnen. Want
dat ik een theedrinker ben, daar wordt geen rekening mee gehouden.
Het pakket is natuurlijk een basis, een aanvulling op je eigen
aankopen.

Schaamrij

Maar wat met de mensen die het echt hiermee moeten doen?
Want ik twijfel er niet aan dat die ook aankloppen bij de
voedselbank. Mensen die wel liever het stoofvlees opeten dan
helemaal niets. Eten zij dan elke week puree uit een pakje, zalm uit
blik en vanillepudding? De voedselbank kan natuurlijk alleen maar
uitdelen wat ze aangevoerd krijgt. En gelukkig is het zomer en
worden we nu ook bedolven onder de verse asperges, rapen en tomaten.
Maar fruit staat nooit op het menu van de armen. Tenzij uit blik.
Daar kan mijn zoontje ondertussen een toren mee bouwen.

Eén keer was ik
erg vroeg op de afspraak en zag dat, al lang voor de deur openging,
mensen in de befaamde schaamrij stonden te wachten. Ik begreep
onmiddellijk het nut van dat half uur vroeger komen: de
overdatumtafel.

Nadat je je pakket gekregen hebt, mag je passeren
langs de tafel met producten die net over datum zijn. Daar heb je
vrije keuze en kan je schatten vinden als krabsla, yoghurt met
smarties of mosterddressing. Met andere woorden: de E-nummers lachen
je toe.

Meestal knik ik vriendelijk nee, maar via de vrijwillige
handen belanden de zakjes paaseitjes of zoete beertjes toch in mijn
tas, met de woorden: ‘voor je zoontje’. Lief bedoeld, dat wel.

Maar dit systeem
moet toch anders kunnen? Mensen in armoede zouden toch ook moeten
kunnen kiezen wat ze eten, kunnen kiezen voor een gezonde levensstijl
en duurzame voeding?

Cheque 

Het moet mogelijk zijn om een systeem te
verzinnen waarbij iedereen zelf een pakket met gevarieerde producten
uit de voorraad kan samenstellen. Of waarom geef je ons geen cheque
waarmee we zelf in de supermarkt onze voeding kunnen inslaan? En zeg
nu niet: dan zouden die armen het misschien alleen maar aan brol
uitgeven!

Mij lijkt het in ieder geval veel minder stigmatiserend
om aan de kassa zo’n cheque boven te halen dan een doos melk van de
Europese Unie op tafel te moeten zetten voor je bezoek of op straat
in de rij voor de voedselbank te staan .

De drempel was ook voor mij
heel hoog en ik ben zeker dat hij voor vele anderen te hoog is. Maar
laten we er alstublieft voor zorgen dat zij die er wel overheen
durven stappen, er gezonder van worden, in hun hoofd en in hun lijf!

take down
the paywall
steun ons nu!