Gegevens die door de Britse krant The Guardian konden worden ingekeken, tonen aan dat al 12 bedrijven een aanvraag hebben ingediend bij de VN voor honderden miljoenen aan emissiereductiekredieten. Hierbij gaat het om de subsidiëring van ‘efficiënte’ steenkoolcentrales in China en India.

Veel van die centrales zouden worden betaald door middel van emissierechten die Britse en Europese bedrijven kopen in plaats van hun eigen uitstoot te verminderen.

Is de VN bezorgd om het klimaat?

Als, zoals verwacht wordt, de aanvragen van de energiebedrijven worden goedgekeurd in het kader van het VN-Raamverdrag inzake Klimaatverandering (UNFCCC), zullen de bedrijven ongeveer 4,2 miljard euro verdienen tegen de huidige koolstofmarktprijzen.

Hierdoor zou het VN-orgaan dat opgezet werd om schone energie te promoten en de globale uitstoot van broeikasgassen te verminderen, uitgroeien tot ‘s werelds grootste geldschieter voor nieuwe steenkoolcentrales.

Eva Filzmoser, directrice van CDM-watch (nvdr: CDM: Clean Development Mechanism) zei: “Het is volstrekt onaanvaardbaar voor de VN om een stijgend aantal nepkredieten uit te vaardigen die enorme winsten zullen creëren voor chemische bedrijven en groepen die in emissierechten handelen.”

“Als de VN onherstelbare schade wil voorkomen aan haar imago en wil tonen dat ze het ernstig meent met de bestrijding van de klimaatverandering, moet ze onmiddellijk stoppen met de huidige werkwijze en het uitgeven van kredieten totdat deze werkwijze is herzien.”

Energiebedrijven ruiken geld en zien gemakkelijkheidsoplossingen

De stormloop van de bedrijven om te profiteren van het Clean Development Mechanism (CDM) van de VN volgt op de succesvolle aanvraag voor kredieten van de Indiase Adani-steenkoolgroep voor twee grote centrales in Mundra in de Indiase deelstaat Gujarat.

Adani zal ongeveer 30 miljoen euro per jaar verdienen tijdens de hele levensduur van de energiecentrales in ruil voor het gebruik van ‘super-kritische’ technologie, die kolen verbrand bij lagere temperaturen en tot 30 procent minder koolstofdioxide uitstoot dan de conventionele centrales.

Andere bedrijven onderzoeken nu of ze ook in aanmerking komen. Eskom, de gigantische Zuid-Afrikaanse steenkoolontginner, die in april nog een controversiële lening van 4,5 miljard euro afsloot bij de Wereldbank om een van de grootste steenkoolcentrales in de wereld te bouwen, heeft meegedeeld dat het in aanmerking komt voor emissiereductiekredieten.

Eens gebouwd, zal de Zuid-Afrikaanse Medupi-centrale ongeveer 25 miljoen ton C02 per jaar uitstoten, meer dan de uitstoot van 115 individuele landen.

Als de Medupi-centrale emissierechten mag verkopen aan Groot-Brittannië en andere rijke landen, zal zij in staat zijn om gedurende tien jaar, jaarlijks, voor 6,5 miljoen ton emissierechten op de markt te gooien.

Dat zou haar jaarlijks tientallen miljoenen euro opbrengen. Ze zou in staat zijn om alle uitstoot te compenseren van een belangrijke nieuwe, Britse steenkoolcentrale en de Britse overheid in de gelegenheid stellen om haar doelstellingen in zake uitstootreductie te behalen door een centrale in Zuid-Afrika te subsidiëren die sowieso gebouwd zal worden.

Europese bedrijven investeren liever elders in propere technologie

Het nieuws komt op hetzelfde moment dat er een rapport is verschenen over de Emissions Trading Scheme (ETS) van de Europese Unie door Sandbag, een organisatie die focust op emissiehandel.

In 2009 hebben Europese bedrijven voor 860 miljoen euro aan emissierechten gekocht om te voldoen aan de uitstootbeperkingen die opgelegd waren door ETS. Uit het rapport blijkt echter ook dat deze bedrijven rechtstreeks concurrerende bedrijven subsidieerden in ontwikkelingslanden.

Volgens Sandbag ondergraaft dit de bewering van deze bedrijven dat de beperking op uitstootrechten bedrijven dwingt hun heil te zoeken in landen buiten Europa en zo kan leiden tot een ‘weglekeffect van koolstof’ (carbon leakage).

De grootste afnemer van emissierechten bijvoorbeeld, de Salzgitter Glock Salzgitter-staalproducent, heeft 40.000 compensatie-eenheden (offsets) gekocht van een Indiaas staalproducent.

“Het is frustrerend, maar het lijkt erop dat bedrijven uit de EU veeleer gestimuleerd zijn om emissiereductieprojecten te ondersteunen bij hun concurrenten dan zelf in dergelijke verbeteringen te investeren”, zei Sandbag oprichter en directeur Bryony Worthington.

“Hoewel het perfect legaal is, en op een bepaald niveau economisch rationeel te verantwoorden is om dit te doen, roept het de vraag op waarom bedrijven er voor kiezen om hun internationale concurrenten rechtstreeks te subsidiëren, indien de vrees voor ‘carbon leakage’ zo uitgesproken is?”

Vertaling van: Rich countries to pay energy giants to build new coal-fired power plants (John Vidal, environment editor – The Guardian)