De vluchteling Serpil Ozay opgepakt in het Vluchtelingenhuis te Leuven.

Verleden week werd in het Vluchtelingenhuis in Leuven een Turks-Koerdische jonge vrouw van 35 jaar door de Federale politie, met bijstand van de plaatselijke politie, opgepakt en nadien opgesloten in het gesloten centrum in Brugge. Het enig misdrijf dat haar ten laste werd gelegd is dat ze niet de nodige verblijfsvergunning heeft om in België te verblijven. Er liep nog een aanvraag tot medische regularisatie maar bij haar aanhouding overhandigde de politie haar de negatieve beslissing en een bevel om het grondgebied te verlaten.

Serpil was sinds 2007 in België. Toen ze nog een tijdelijke verblijfsvergunning had (oranje kaart) in afwachting van een erkenning als asielzoekster woonde ze in Leuven en hield zich voltijds bezig met het zich eigen maken van het Nederlands. Ze kreeg een negatief antwoord op haar asielaanvraag. Ze geraakte zwaar depressief en moest behandeld worden in de psychiatrie en deed later haar aanvraag voor medische regularisatie. In december 2011 kreeg ze daarop een negatief antwoord en dat was voor haar geheel onverwachts. (Ze had immers al een oranje kaart.) Ze kreeg een bevel het grondgebied te verlaten. Terugkeren is nochtans onmogelijk voor haar want in Turkije heeft ze geen familie en geen contacten meer. Daardoor bleef ze illegaal in het land en kwam ze zonder inkomen te staan. In afwachting van een antwoord op haar beroep kreeg ze onderdak en begeleiding in het Vluchtelingenhuis. Verleden maandag werd ze dan opgepakt en opgesloten.

We veroordelen met klem het feit dat iemand als Serpil wordt opgepakt en opgesloten als een misdadigster. Dienst Vreemdelingenzaken heeft de aflevering van de negatieve beslissing over haar aanvraag tot regularisatie aangegrepen om haar op te pakken en op te sluiten. Dit is volledig onterecht. Om een vreemdeling op een welbepaalde plaats vast te houden, en hem dus van zijn vrijheid te beroven, moet DVZ aantonen dat “andere afdoende maar minder dwingende maatregelen niet doeltreffend kunnen worden toegepast”.In het geval van Serpil is dat niet gebeurd en is ze onmiddellijk opgesloten. Al jaren heeft Serpil medische hulp nodig van psychiaters. Ze spreekt goed Nederlands en is goed geïntegreerd. Het is iemand die zeer goed in haar onderhoud kan voorzien en België een dienst kan bewijzen.

Nu gaat het speciaal over Serpil maar elke dag worden vluchtelingen, mensen zonder papieren opgesloten en gedeporteerd. Ook in Leuven werden vorige week nog zeven Nepalezen opgepakt en opgesloten. De repressie is onder de huidige minister van Asiel en Migratie Maggie De Block fel verergerd.Ze weet dat ze vanwege de andere politici en van de media goede punten krijgt als ze maar goede cijfers kan voorleggen inzake minder asielaanvragen, meer mensen tegen houden die op de vlucht zijn voor oorlog en mensonwaardige situaties, meer opsluitingen, meer uitwijzingen en minder gezinsherenigingen.

Heeft iemand al eens goed nagedacht waar we mee bezig zijn? Is vluchtelingen zo behandelen een “humaan asiel beleid”?We stellen ons vele vragen en willen het ook zien in een ruimer verband.Het opsluiten en deporteren is voorzien in de Belgische wetgeving, dat is niet het punt, maar is het humanitair verantwoord?

Zijn dergelijke wetten wel rechtvaardig als ze voorzien dat mensen die gevlucht zijn voor de ellende in hun land, moeten worden opgesloten? Moeten de politici deze wetten niet dringend afschaffen? Waarom sluit men bovendien mensen op waarvan men maar al te goed weet dat de meeste asielzoekers uit conflictgebieden en arme landen komen zoals Irak, Iran, Tsjetsjenië, Guinee, Afghanistan, Somalië, Kongo? Ze zijn hun land ontvlucht omwille van oorlog, verkrachtingen, extreme armoede of wat ook. Het zijn allemaal mensen die op zoek zijn naar een menswaardig bestaan.Bestaat een humaan beleid er juist niet in deze mensen op te vangen en kansen te geven om zich hier te vestigen en te werken?

In het nabije verleden stelde Maggie De Block “dat men misdadig bezig is als men mensen zonder papieren steunt en opvangt en dat zij die mensen zonder papieren helpen hen geen toekomst geven, integendeel dat die hulp het begin is van hun miserie.” Moeten we niet eerder de vraag stellen wie Serpil en al die andere vluchtelingen hun toekomst ontneemt: zij die humanitaire hulp verlenen met opvang en begeleiding of de overheid die hen geen verblijfsvergunning wenst te geven, hun een opleiding niet laat beëindigen of hen verbiedt om te werken en zo verplicht te overleven in de illegaliteit? Wordt die vluchtelingen hun leven ook niet één hoop miserie doordat de overheid de aanvragen jaren laat aanslepen waardoor deze mensen psychisch kapot gaan aan de angst om teruggezonden te worden en daarom illegaliteit als enige kans zien? Is het opsluiten en deporteren van Serpil en anderen die jaren wachten op een antwoord dan de oplossing? Hoe kunnen we het discours van de politici ernstig nemen als ze enerzijds spreken over “een humaan asiel- en terugkeerbeleid”, en tezelfdertijd mensen laten opsluiten alsof het misdadigers zijn en ze terugsturen naar een land waar ze niets meer te zoeken hebben?

Wij zijn nochtans overtuigd dat het mogelijk is om een ander beleid te ontwikkelen dat uitgaat van de menselijke waardigheid en de wil om die onder alle omstandigheden te eerbiedigen. Zo’n beleid zien we al bij de ambtenaren die dagelijks met het leed van de vluchtelingen geconfronteerd zijn. De plaatselijke wijkagenten in Leuven zullen daarom mensen die in erbarmelijke omstandigheden ergens leven naar ons brengen in plaats van ze op te sluiten.

Zo ook de OCMW’s van Leuven en omliggende gemeenten. Zij bellen wekelijks met de vraag om mensen op te vangen die uitgeprocedeerd zijn en die zij omwille van de wet op straat moeten zetten. Is het dan niet wraakroepend dat de mensen die door hen worden doorgestuurd en door ons worden opgevangen, nadien op bevel van een andere overheid zoals de dienst vreemdelingenzaken (DVZ ) worden gearresteerd en opgesloten? Waar blijven de reacties van de nog goedmenende politici en gezagsdragers in dit land en hun verzet tegen het opsluiten en behandelen van vluchtelingen als misdadigers?

Het vluchtelingenprobleem kan volgens ons bovendien niet opgelost worden door het oppakken, opsluiten en deporteren van mensen. Het kan alleen maar menselijk en structureel worden opgelost door duurzame ontwikkeling op sociaal, economisch, financieel en ecologisch vlak. Tegelijkertijd zal men een beleid moeten voeren van vrede en ontwapening. De Belgische overheid kan deze verantwoordelijkheden niet steeds afschuiven op Europa. De Belgische wapenexport moet op Belgisch niveau worden veroordeeld. Zo lang politici, waar ook ter wereld, het vertikken om een parlementair debat te voeren over structurele oorzaken en oplossingen zullen er vluchtelingen blijven toestromen. Hopelijk worden ze in de toekomst dan wel menselijker behandeld in plaats van als misdadigers.

Pol Van Camp

0495-80,31,67

woordvoerder

www.rechtopmigratie.be