Dat is een recordaantal sinds de crisis in de Centraal-Afrikaanse Republiek (CAR) vorig jaar uitbrak. In Garoua-Boula kunnen de Kameroenese autoriteiten amper nog in de basisnoden van zowel de vluchtelingen als de lokale inwoners voorzien.

Een van de vluchtelingen uit de CAR is Abdul Karim. Sinds hij met zijn 32 familieleden in Garoua-Boula is neergestreken eind februari, delen ze een tent van 50 vierkante meter in het geïmproviseerde vluchtelingenkamp Pont-Bascule.

“We zijn hier met lege handen aangekomen. We hangen volledig van het UNHCR af voor onze noden”, verklaart hij. Karim en duizenden andere vluchtelingen wachten nu tot het VN-agentschap in Kameroen hen registreert en een plaats zoekt waar ze kunnen leven.

Dode baby

Bij het etnische geweld tussen moslimmilities en christelijke groeperingen kwamen al tweeduizend mensen om het leven. Een kwart van de vier miljoen inwoners in de CAR raakte ontheemd. Naar schatting 130.000 vluchtelingen bevinden zich nu in Kameroen.

“Meer dan honderd vrachtwagens met vluchtelingen uit de CAR kwamen hier gisteren toe. Ook vandaag zijn er al enkele trucks gearriveerd. Zo gaat het hier sinds februari”, verklaart Ngotio Koeke, een Kameroense legerofficier in Garoua-Boulai.

Vrachtwagenchauffeur Adamu Usman heeft al vreselijke taferelen gezien. “Tijdens mijn vorige rit had ik een zwangere vrouw aan boord, die onderweg plots hevige weeën kreeg. Ze verloor haar baby nog voor we Kameroen bereikten. Aan een wegversperring van de Anti-Balakamilities moesten we stoppen. Ze lieten ons echter passeren nadat ze de vrouw en haar dode baby hadden gezien.” 

Schaarse grondstoffen

Veel van de vluchtelingen zijn inheemse Mbororo, uit het westen en noorden van de CAR. Ze zijn het mikpunt van milities omdat ze rijkdom en vee hebben. “We wisten niet eens wat Séléka was, en toch moeten we lijden. We zien er niet eens uit zoals de Tsjaadse moslims in de CAR”, getuigt Abdul, een Mbororo-vluchteling.

Terwijl de volwassenen in het kamp zich zorgen maken over hun toekomst, proberen kinderen er samen met hun speelkameraadjes het beste van te maken. De situatie in Garoua-Boula is echter verre van idyllisch.  Burgemeester Esther Yaffo Ndoe zegt dat haar gemeenschap de capaciteit niet heeft om de vluchtelingen op te vangen.

“Door de crisis in de CAR is onze bevolking verdubbeld tot 80.000 inwoners. De nood aan gezondheidszorg, voedsel en onderdak is groter dan de capaciteit van het lokale bestuur en hulpagentschappen”, aldus Ndoe. “Het wordt moeilijk voor de lokale bevolking om te overleven, nu de schaarse grondstoffen met de vluchtelingen moeten worden gedeeld.”

Ondervoeding

Ook de gezondheid van de vluchtelingen baart zorgen. Volgens Artsen Zonder Grenzen kampen velen van hen met ondervoeding, diarree, maag-darmklachten en malaria. “Totdat de vluchtelingen in kampen zitten met toegang tot schoon water, sanitair, voedsel en onderdak, is er risico op epidemieën zoals cholera, malaria en de mazelen”, verklaart Jon Irwin, hoofd van de Artsen Zonder Grenzen-missie in Kameroen. 

De focus ligt op kinderen die acuut ondervoed zijn. Volgens het UNHCR zijn 51 procent van de vluchtelingen uit de CAR in Kameroen kinderen onder de 11 jaar. “Ondervoede kinderen zijn kwetsbaarder voor malaria en borstinfecties, dat zien we duidelijk bij de Centraal-Afrikaanse vluchtelingen in Kameroen”, verklaart Irwin.

Erg verspreid

Een ander probleem is dat de vluchtelingen verspreid zitten over de Kameroense grens. De mobiele kliniek van Artsen Zonder Grenzen, behandelt dagelijks ongeveer 70 mensen. “Vanuit logistiek oogpunt is het erg moeilijk voor onze teams om vluchtelingen te verzorgen die zo verspreid zitten over verschillende plaatsen. We willen zoveel mogelijk mensen gezondheidszorg bieden, en dus spenderen we veel tijd met reizen om die vluchtelingen te bereiken die ons het meeste nodig hebben”, aldus Irwin.