Onderzoekers Julie De Smedt, Marc Hooghe en Stefaan Walgrave van het Electronisch Nieuwsarchief van de Universiteit Antwerpen en KU Leuven onderzochten de 19uur-journaals van VRT en VTM sinds 2003.

Hoewel Franstalige federale politici beslissingen nemen die ook impact hebben op het leven van Vlamingen komen ze nauwelijks aan bod in de tv-journaals. Slechts 21 procent van de federale politici die aan bod komen is Franstalig. Nochtans is de helft van de federale ministers Franstalig.

Franstalige federale politici halen dus minder vaak het nieuws. Ze worden relatief ook minder aan het woord gelaten. En als ze dan toch een microfoon onder de neus geduwd krijgen, hebben ze minder spreektijd. Nederlandstalige politici krijgen 14 seconden. Franstalige politici moeten hun boodschap kwijt in 9 seconden.

Franstalige oppositie bestaat niet

De oppositie of de parlementsleden van de meerderheid komen helemaal niet aan bod. Van alle Franstalige federale politici die aan bod komen behoort  maar liefst 99 procent tot de regering.

“Het normale spel tussen regering en oppositie in Franstalig België komt nauwelijks in de Vlaamse media aan bod maar toch bestaat er aan Franstalige zijde evenveel verdeeldheid als aan Nederlandstalige zijde. Het beeld dat zo over de Franstaligen wordt gecreëerd, suggereert dat het politieke bestel aan Franstalige kant meer homogeen is dan aan Vlaamse zijde. Er zijn aan Franstalige kant alleen regeringspartijen en geen oppositie. Het is niet ondenkbaar dat dit bijdraagt tot de idee dat de hele Franstalige politiek een front is en dat alle Franstalige politici in wezen hetzelfde willen”, aldus de onderzoekers.

PS (49 procent) en MR (40 procent) gaan met het gros van de aandacht lopen. CDH (6 procent) en Ecolo (4 procent) komen nauwelijks aan bod. FDF en FN bijna helemaal niet.

Vervreemden

Die vervormde kijk op de federale politiek is niet onschuldig. “De twee gemeenschappen lijken daardoor nog verder van elkaar te vervreemden”, schrijven de onderzoekers. “De Vlaamse televisiejournaals geven globaal gezien geen realistisch beeld van de Belgische federale politiek,” zo luidt hun strenge besluit.

Hoe dat komt is niet helemaal duidelijk. De Franstalige media besteden bijvoorbeeld meer aandacht aan de Nederlandstalige politici dan omgekeerd. Het is dus geen normale tendens om alleen aandacht te geven aan politici uit de eigen regio.

De onderzoekers sluiten niet uit dat het te maken heeft met de concurrentie op de mediamarkt: “Hoe competitiever de TV-markt, hoe meer nieuwsmakers de kijkers aan zich willen binden door actoren te tonen waar de kijkers een of andere band mee hebben.”