Het Vlaams ABVV omschreef de beslissing van de Vlaamse regering als een pestmaatregel en stelt dat de invoering bovendien allesbehalve zorgvuldig gebeurt. De registratieprocedure om te bepalen voor wie de verplichting geldt staat niet op punt, er is budget noch begeleiding voor de geviseerde doelgroep en bij de huurders zelf heerst onduidelijkheid over rechten en plichten.
Vanaf 1 april moeten Vlaamse sociale huurders zonder werk, zonder werkloosheidsuitkering en op beroepsactieve leeftijd ingeschreven zijn bij de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding (VDAB). Het gaat over huisvrouwen en -mannen, over studenten en mantelzorgers die geen betaalde baan hebben maar evenmin een werkloosheidsuitkering krijgen.
Deze verplichting werd beslist door Vlaams minister van Wonen Matthias Diependaele (N-VA). De invoering van deze ‘huurdersverplichting’ hangt echter met haken en ogen aan elkaar, zo stelt het Vlaams ABVV vast.
De registratie van huurders voor wie deze verplichting geldt staat niet op punt. Om dit probleem te omzeilen gingen maar liefst 130.000 brieven de deur uit op een totaal van 145.000 huurders. Minister Diependaele verdedigde deze brede mailing als ‘informatie’: “Iemand die al werkt moet toch ook weten dat de verplichting geldt”.
Sociaal wonen is geen prioriteit voor de Vlaamse minister van Wonen. Foto: Jürgen de Witte/CC BY-SA 4:0
Noch de VDAB, noch de sociale woningmaatschappijen hebben in hun interne organisatie specifieke aandacht voor de geviseerde doelgroepen. Minister Diependaele voorzag er geen budget voor en zijn collega, Vlaams minister van Werk Jo Brouns (CD&V), heeft voor deze doelgroepen geen specifieke begeleiding voorzien. De Vlaamse regering richt zich uitsluitend op één zaak: de verplichte inschrijving.
Voldoende kwaliteitsvolle en betaalbare woningen zorgen samen met goed openbaar vervoer voor het wegwerken van drempels naar werk. Pestmaatregelen doen dat niet.
De sociale huurders weten op basis van de mailing die ze ontvingen niet wat de gevolgen zijn van deze verplichting. Dat ze geen verplichting inhoudt om te solliciteren of werk te zoeken wordt verzwegen, dat de administratieve boete voor wie zich niet inschrijft kan oplopen tot 5.000 euro wordt evenmin vermeld, net zomin als de manier waarop het juiste bedrag van de boete wordt bepaald. Ook hoe de controle op inschrijving zal gebeuren en of een huurder zelf de bewijzen van inschrijving dient voor te leggen is nergens duidelijk. Dit creëert onnodige ongerustheid bij de sociale huurders.
Verschillende deelgroepen onder de huurders worden door deze inschrijvingsplicht verplicht te bewijzen dat ze recht hebben op de vrijstelling van sollicitatie of aanvaarden van werk. Zelfvoorzienende mensen met een handicap worden nu verplicht een hele papiermolen in gang te zetten bij de Vlaamse én federale administraties om een boete te vermijden. Ook studenten ouder dan 18 zullen een bewijs van werk moeten leveren. Het Vlaams ABVV heeft al meerdere verontruste vragen gekregen van getroffen personen die deze verplichting niet begrijpen.
Slecht bestuur
Volgens ABVV-Algemeen Caroline Copers getuigt deze aanpak van slecht bestuur en een totaal gebrek aan opvolging. “De Vlaamse regering koppelt het recht op wonen aan een plicht op werk zoeken in de hoop zichzelf van de verplichting te ontslaan voldoende sociale woningen te voorzien. Dat ze daarbij zelfs niet de moeite neemt om dit grondig op te volgen is extra cynisch. Er is begeleiding noch financiering, overlast voor mensen en diensten en er wordt een extra drempel ingebouwd op een basisrecht met dus groter risico dat er mensen op straat belanden.”
Het Vlaams ABVV antwoordt op deze gang van zaken met drie tegenvoorstellen:
- Terugdraaien van de negatieve koppeling tussen wonen en werken: schaf deze verplichting af. Wonen is een recht, geen stok om mee te slaan.
- Zorg voor voldoende sociale woningen en stop met de marginalisering van zowel sociale huurders als het sociale wonen. En neen, de private markt is niet het antwoord, discriminatie tussen niet-sociale en sociale huurders op de privé-markt evenmin.
- Het Vlaamse werkgelegenheidsbeleid moet drempels wegwerken voor werkgelegenheid, administratieve sancties vanuit het woonbeleid doen dat niet.
Voldoende kwaliteitsvolle en betaalbare woningen zorgen samen met goed openbaar vervoer voor het wegwerken van drempels naar werk. Pestmaatregelen doen dat niet, aldus nog het Vlaams ABVV.
