Het komt eerlijk gezegd potsierlijk over, heel dat gedoe met de kennis van het Engels bij proffen aan onze universiteiten. Alsof je om over Mediterrane culturen te doceren (waar de wetenschappelijke forum-taal de facto eerder het Spaans dan het Engels is) eigenlijk vooral zeer goed het Engels zou moeten beheersen. Ik heb zelf ooit cursussen gevolgd bij proffen, waarvan het Engels veel te wensen overliet, maar die je niettemin wilde volgen omdat je er echt iets opstak.
Of denk je dat Lévi-Strauss goed Engels sprak? En die aula’s zaten vol, ook met anderstaligen, want de betrokken prof was een autoriteit in zijn of haar vak, daarom nog niet in het Engels. Anderen interesseerden me geen fluit, ook al was hun Engels perfect. Ik ging namelijk niet om een cursus Engels te volgen. Moet er dan geen aanvaardbaar niveau Engels gehaald worden als men in het Engels doceert? Denkt men in het Vlaams parlement nu echt dat een prof die voor 60 percent niet-Nederlandstaligen in zijn publiek heeft, dit publiek blijft houden als hij zich niet behoorlijk kan uitdrukken? Het zal daar vlug een woestijn zijn…
Neen, ik ben niet die ene prof uit Leuven die geen examen Engels heeft willen afleggen, al draagt die collega – die ik niet ken – mijn volle sympathie weg. Want kijk, wat ik die Vlaamse parlementairen eens wil voorleggen is bijvoorbeeld volgend concreet geval, dat dit van mij is geweest.
Eenmaal op emeritaat, na een carrière van enkele tientallen jaren academisch werk, meestal in het Engels, blijf ik doorgaan met het gratis coördineren van een cursus tot aan mijn zeventigste, waarbij voortdurend buitenlandse gast-proffen uitgenodigd worden. Sommigen daarvan zijn Amerikanen, Britten, anderen komen van elders en spreken soms minder vlot Engels. Zijn die laatsten daarom minder boeiend? Neen. Maar nu komt het: iedere keer geef ik 5 minuten inleiding in het Engels, een presentatie van de spreker en ik modereer de “question time” nadien. Welnu, plots kreeg ik bericht van KU Leuven-centraal dat, om dit te kunnen verder doen, ik een examen Engels moest afleggen. Moet er geen zand zijn? Ik herhaal: ik ben niet degene die geweigerd heeft, al was ik wellicht even moedig moeten zijn als die ene collega die geweigerd heeft, uit zelf-respect in een periode waarin je in Vlaanderen en België een goed betaalde CEO kan worden omdat je toevallig in de gsm zit van een minister.
Dit Vlaams parlement doet gewoon aan overbetutteling. En wat erger is: het beweegt zich te vaak op een terrein waar het niet echt beslagen in is. Wat in wezen een controlerende bevoegdheid zou moeten zijn die transparantie waarborgt, wordt een organiserende bevoegdheid. Bij academici zullen ze nu vermoedelijk iets meer weerstand ondervinden, maar er zijn andere terreinen waar het echt pijnlijk om zien is. Ook als het om sociaal werk gaat bijvoorbeeld, wil dit parlement niet alleen transparantie waarborgen, maar zelf organiseren. En er komen gewoon iets te veel mensen aan het woord die vaak hooguit twee à drie jaar iets opgestoken hebben over sociaal werk, en anderen die zelfs niet weten waar de klepel hangt. Zelf als parlement willen organiseren na inhuren van een of ander ‘extern bureau’ dat eigenlijk geen ervaring heeft met die materie, is gewoon verkeerd. Het zou trouwens de moeite lonen om te vernemen hoeveel dit allemaal aan de belastingbetaler kost in volle beparingstijd…
Ik vrees dat in Vlaanderen het beroep van parlementair-zijn opnieuw uitgevonden moet worden. Nu lijkt het op een variante die zich situeert tussen een veredelde gemeenteraad die zich met alles en nog wat wil bemoeien en de statutaire vergadering van een vzw die alles zelf op organisatievlak wil herbekijken. Dit kan niet de bedoeling zijn. En hopelijk wordt dit niet het ‘echte’ resultaat van de communautarisering van dit land.
Ps. Voortaan twitter ik ook…
