Initiatief van de Arabische Liga

Op 26 en 27 februari was Qatar gastheer van de Internationale Conferentie voor de verdediging van Jeruzalem, georganiseerd door de Arabische Liga. De conferentie had de bedoeling een rechtvaardige en duurzame vrede te bespeodigen door middel van de implementatie van de geldende VN-resoluties.

De belangrijkste principes van deze resoluties zijn de niet-ontvankelijkheid van de bezetting van het grondgebied met geweld, de eerbiediging van het beginsel van het recht op zelfbeschikking en de Israëlische terugtrekking uit Palestijnse gebieden, evenals de oprichting van een onafhankelijke, soevereine en levensvatbare Palestijnse staat met Al Quds (de Arabische naam van Jeruzalem) als hoofdstad.

Meer dan 400 mensen uit een zeventigtal landen namen deel, waaronder politieke leiders, diplomaten, academici, leidende figuren en activisten uit de hele wereld die er de islam, het jodendom en het christendom vertegenwoordigden. Er waren 4 Belgen, met ikzelf als enige en een beetje verweesde Vlaming.

Thema’s van de conferentie

De conferentie behandelde meerdere kwesties in 4 werkgroepen: Jeruzalem en het internationale recht, de geschiedenis van Jeruzalem, Jeruzalem en de nederzettingen, en de rol van maatschappelijke organisaties. Topics waren o.a. de juridische status van Jeruzalem voor en na de bezetting, de realiteit en de toekomst van Jeruzalem onder de bezetting en de status van de heilige plaatsen onder internationaal recht. Op de conferentie werd ook ingegaan op de schending van alle internationale normen en conventies betreffende de status van Jeruzalem en de onwettigheid van de Israëlische praktijken in de heilige stad.

Israëli’s zijn er van overtuigd dat Jeruzalem een integraal onderdeel is van Israël en zijn niet bereid die status op te geven. In 1980 vaardigde de regering de ‘Jeruzalemwet’ uit die stelde dat heel Jeruzalem ‘volledig en verenigd de hoofdstad van Israël is’. De Verenigde Naties hebben dit Israëlisch besluit nooit erkend en de VN-Veiligheidsraad heeft zeven resoluties aangenomen waarbij de annexatie onwettelijk werd verklaard. Volgens het internationale recht is Oost-Jeruzalem immers bezet gebied: een land kan niet worden verworven door middel van annexatie.

Unanieme wereldopinie tegenover Israël

Met uitzondering van het Midden-Amerikaanse land Costa Rica is er geen enkel land dat de annexatie van Oost-Jeruzalem erkent en de landen die ambassades hebben in Tel Aviv weigeren om deze te verplaatsen naar Jeruzalem. Het Amerikaanse Congres is er in 1995 echter in geslaagd om een wetsvoorstel “Jerusalem Embassy Act” in te dienen, dat Jeruzalem erkent als de hoofdstad van Israël en de overheid opdraagt om de Amerikaanse ambassade te verplaatsen van Tel Aviv naar Jeruzalem. Het wetsvoorstel werd telkens opgeheven door de presidenten Clinton, Bush en Obama om ‘redenen van nationale veiligheid’.

Moslims de toegang tot de Al Aqsa moskee ontzeggen door middel van verbodsbepalingen en het beperken van de toegang tot bepaalde leeftijdsgroepen zijn enkele van de maatregelen die van kracht zijn. De Israëlische autoriteiten willen immers voorkomen dat miljoenen Palestijnen uit de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook naar Jeruzalem komen om te bidden in de Al Aqsa moskee. Israël heeft plannen om het gebied rond Al Aqsa om te vormen tot de zogenaamde ‘Talmoed tuinen’, waarin toeristische centra en commerciële winkelcentra zullen worden opgenomen.

Sluipende annexatie van Jeruzalem

Als onderdeel van haar inspanningen om Jeruzalem te annexeren heeft het Israëlische ministerie van Binnenlandse Zaken de voorbije drie jaar het bewoningsrecht van 5.584 Palestijnen ingetrokken. Het ‘Jeruzalem Centrum voor sociale en economische rechten’ meldde dat dit ministerie reeds het bewoningsrecht van 14.466 Palestijnen in Jeruzalem ingetrokken heeft sinds de bezetting van de stad in 1967.

Ongeveer 70.000 Arabieren dreigen hun woonplaats in Jeruzalem te verliezen, omdat zij nu ten oosten van de muur leven die de betwiste stad van de bezette Westelijke Jordaanoever scheidt. De Verenigde Naties hebben in verschillende resoluties kritiek geuit op Israël omdat het zo de demografische structuur van Jeruzalem wil veranderen. Israël is ook begonnen met het vervangen van de Arabische namen van straten, wijken en historische sites door Hebreeuwse namen.

Openingstoespraak

In zijn openingsstatement zei emir Sheikh Hamad bin Khalifa Al Thani dat het een zwakte is van ‘ons, de leiders’, om niet voldoende de Arabische en islamitische identiteit van Jeruzalem te beschermen. Hij drong er bij de Verenigde Naties op aan om de “sinistere daden” van Israël te onderzoeken die het Arabische en islamitische karakter van de heilige stad proberen uit te wissen. “Met zijn moskeeën en kerken zal Jeruzalem echter de Arabische, islamitische en christelijke identiteit blijven behouden,” zei de emir.

“Etnische zuivering van de oorspronkelijke bewoners van Jeruzalem, zowel islamieten als christenen en vernietiging van hun erfgoed en vervorming van de geschiedenis zijn standaardpraktijken van Israël. Men kan niet denken aan een Palestina zonder Jeruzalem en een Jeruzalem zonder Al-Aqsa Moskee. Vanaf 1948 heeft Israël de geschiedenis van Jeruzalem vervalst”, zei hij.

“Arabische eenheid is een vereiste om de Israëlische schendingen en vernietiging van de identiteit van Jeruzalem tegen te gaan. Alle landen en regeringen van de wereld moeten beseffen dat een verenigd Arabisch standpunt zegt dat Israëls onrechtvaardige politiek niet zal geaccepteerd worden en dat alleen maar vrede mogelijk is op basis van de legitieme rechten van het Palestijnse volk”

Andere sprekers

Michel Sabbah, voormalig Aartsbisschop van Jeruzalem, benadrukte de band die de 3 monotheïstische godsdiensten – Joden, Christenen en Moslims – hebben met Jerusalem en veroordeelde wat hij de “judaïsering” van Jeruzalem noemde. Robert Serry, de speciale VN-coördinator voor het Midden-Oosten vredesproces, vertegenwoordiger van de secretaris-generaal Ban Ki Moon zei het volgende:

“Israëls verdere bouw van nederzettingen in bezet Oost-Jeruzalem, evenals in de rest van de Westelijke Jordaanoever, ondermijnt de inspanningen voor een definitieve vrede, vaak met menselijke drama’s. Huizensloop, gedwongen uitzettingen en de herroeping van permanente verblijfsvergunning zijn redenen tot voortdurende diepe bezorgdheid. Zo ook de recente gedwongen verplaatsing door de regering van Israel van de leden van de Palestijnse Wetgevende Raad (het Palestijnse parlement, nvdr) van Oost-Jeruzalem naar Ramallah .”

Schendingen van het internationaal recht

“Ik herhaal de oproep van de bredere internationale gemeenschap aan Israël om de bouw van nederzettingen te bevriezen en een einde te maken aan de sloop van Palestijnse huizen. De bouw van nederzettingen is in strijd met het internationaal recht, net als de gedwongen verplaatsing van de inwoners van Oost-Jeruzalem. De internationale gemeenschap erkent Israëls annexatie van Oost-Jeruzalem niet, domdat het nog steeds deel uitmaakt van de bezette Palestijnse gebieden.”

“De toegang tot Oost-Jeruzalem blijft ernstig beperkt door checkpoints, vergunningen en barrières, die in strijd zijn met de richtlijnen van het Internationaal Gerechtshof. Dag na dag worden er Palestijnen afgesneden van economische kansen, contact met de familie, basisvoorzieningen en heilige plaatsen.”

Joodse anti-zionistische woordvoerders

Bijzonder relevant was de aanwezigheid van een aantal joodse anti-zionistische Rabbi’s die op de conferentie zeer boude taal spraken over de zionistische bezetting van Jeruzalem en over de staat Israël. Tijdens zijn toespraak op de openingszitting, zei Rabbi Yisroel D. Weiss, van de joodse groep Jews United Against Zionism dat de staat Israël, opgericht door de zionisten, geen legitimiteit heeft in het joodse geloof, noch in het internationaal recht:

“Wij vertegenwoordigen de echte Joden uit Palestina die geloven in God en in de Tora. Wij verzetten ons tegen de zionistische bezetting van Al Quds (Jeruzalem) en willen dat er een einde komt aan de barbaarse daden van de zionistische staat. Joden hebben geen land. Zij die geloven in de Tora kunnen de oprichting van een Joodse staat niet steunen “, aldus Weiss.

Hij drong er bij de vergadering sterk op aan dat de media in de islamitische wereld zouden stoppen om de termen ‘zionisten’ en ‘joden’ als synoniem te gebruiken. “Dat is de beste manier om de zionisten te beletten om legitimiteit te verwerven voor hun daden”, aldus D Weiss. Hij stelde ook dat de zionisten de Holocaust exploiteren om internationale ondersteuning en sympathie te winnen.

Recht op terugkeer, ook naar Jeruzalem

De In New York wonende Rabbi Dovid Feldman, eveneens lid van Jews United against Zionism, nam de verdediging van Al Quds (Jeruzalem) op zich. Hij zei dat het land van Palestina toebehoort aan de Palestijnen. De vijf miljoen Palestijnse door de zionisten verdreven vluchtelingen hebben volgens het internationaal recht en de VN-resoluties het recht om naar hun thuisland terug te keren.

Hij betoogde ook dat de Palestijnse kwestie niet kan worden opgelost door middel van onderhandelingen voor de invoering van een twee-staten-oplossing. De oprichting van een ééngemaakte Palestijnse staat is volgens hem de enige duurzame oplossing voor het probleem.

Een Palestijnse staat

Hij beschreef de zionistische staat als een ‘terroristische staat’ en deed een hartstochtelijke oproep aan de internationale gemeenschap om de moorden van Israël op Palestijnen te stoppen en de daders van dergelijk geweld en onderdrukking voor het Internationaal Strafhof te dagen. Hij zei ook nog dat de enige oplossing voor de Palestijnse kwestie de “vreedzame ontmanteling van de staat Israël” is. “De zionistische staat zal ophouden te bestaan omdat zij gefundeerd is op onrecht. Het kwaad zal niet eeuwig duren”, aldus Feldman.

“Het is jammer dat veel mensen geen onderscheid maken tussen zionisme en het jodendom. Dit is een succes van de zionistische propaganda. Het Jodendom is een religie, terwijl zionisme een nationalistische ideologie is. Het is een transformatie van het Jodendom van religie en spiritualiteit in nationalisme en materialisme”, voegde hij eraan toe.

Onwetendheid en zionistische propaganda

Joden worden volgens hun geloof niet verondersteld om een eigen staat te creëren. Een staat creëren door het verdrijven van een ander volk met geweld uit hun thuisland is nog onrechtvaardiger. Feldman voegde er aan toe dat veel mensen in het Westen de zionistische staat Israël steunen, enkel omwille van onwetendheid of als gevolg van de krachtige zionistische propaganda.

“Ik bezocht onlangs Gaza en bracht enkele foto’s mee van de ernstige humanitaire situatie daar. Veel mensen in de VS wisten niets over dergelijke situatie “, aldus Feldman. Hij voegde er nog aan toe dat de campagne van zijn groep tegen het zionisme langzaam maar zeker aan steun wint onder Joden over de hele wereld, maar ook bij andere gemeenschappen. “U zult verrast zijn om grote joodse gemeenschappen in New York City te zien zonder één enkele Israëlische vlag”, zei Feldman.

Eindverklaring van de conferentie

Op het einde van de tweede dag, nadat de diverse workshops hun besluiten hadden geformuleerd, werd de eindverklaring afgekondigd. Een uittreksel:

“Wij herhalen onze steun voor de legitieme resoluties, internationale verdragen en overeenkomsten en houden ons aan de beginselen van het VN-Handvest met betrekking tot het internationale recht en het internationale humanitaire recht in het kader van het herstel van Jeruzalem als een stad waar vrede, veiligheid, vrijheid en rechtvaardigheid de norm is en benadrukken dat Jeruzalem de permanente hoofdstad is van de staat van Palestina.

Wij betuigen onze solidariteit, respect en eerbied aan het Palestijnse volk in Jeruzalem voor hun standvastigheid en weerstand tegen alle Israëlische schendingen tegen deze stad, haar heiligdommen, geschiedenis en erfgoed.

Wij roepen de internationale machten, die zwijgen over de Israëlische schendingen, op om hun verantwoordelijkheden te nemen en Israël te dwingen om alle internationale resoluties, die betrekking hebben op Jeruzalem, uit te voeren. Daarnaast doen we een beroep op alle betrokken organisaties van de VN om hun verantwoordelijkheid ten aanzien van Jeruzalem en haar bevolking te nemen, te zorgen voor een aangename sfeer in hun stad, voor volledige maatschappelijke, economische en sociale rechten, met behoud van de heiligdommen, historische bezienswaardigheden en menselijk erfgoed.

Wij uiten onze grote bezorgdheid over de voortdurende Israëlische graafwerken en opgravingen in, rond en onder de gezegende moskee Al-Aqsa in de oude stad. Dergelijke daden zijn in flagrante tegenspraak met de UNESCO- en VN-resoluties met betrekking tot de bezette stad en de principes van het Internationaal Recht, in het bijzonder, het ‘Haags Verdrag inzake de bescherming van culturele eigendommen’ van 1954.”

Biedt dit kansen voor een oplossing?

Het blijft zeer de vraag of deze conferentie een oplossing zal brengen voor de Palestijnen in Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever, Gaza en Israël zelf. Israël waant zich immers onaantastbaar, respecteert geen enkele VN resolutie of grenzen. Het trekt zich niets aan van veroordelingen door de internationale gemeenschap.

Het land bezit – als enige in de regio –  kernwapens en onderwerpt zich niet aan de controle van het Internationaal Atoomagentschap. Het gebruikt massavernietigingswapens tegen de Palestijnen. Het blijft ongestoord verder etnische zuiveringen uitvoeren en denkt van zichzelf dat het “de enige democratie in de regio” is.

Israël, ‘rogue state’

Als woorden en veroordelingen niet helpen, moeten internationale sancties en boycotacties het land op andere gedachten brengen. Het is vijf na twaalf. Als men de internationale rechtvaardigheid en rechtsregels in ere wil herstellen, moeten ze voor iedereen gelden. Zeker voor de grootste schender van die rechtsregels: Israël.