De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Venezolaanse oppositie wil dialoog in een gedepolitiseerd land

Venezolaanse oppositie wil dialoog in een gedepolitiseerd land

donderdag 27 mei 2021 16:10
Spread the love

Venezuela, een onwaarschijnlijke geschiedenis. Een land met twee simultane regeringen, twee presidenten, twee gelijktijdige Congressen en twee soorten ambassades in het buitenland. Inderdaad een Amerikaanse diabolische creatie. De VS slaagden er maar niet in Venezuela in het economisch gareel te houden. Alles werd uitgeprobeerd, een diep ingrijpende boycot, waar ondermeer de Europese Unie, als gedweeë bondgenoot, betrokken werd, beslaglegging op de buitenlandse activa van het land, verbod op in- en uitvoer door de Amerikaanse, en zelfs buitenlandse bedrijven, een cyberaanval op de elektrische installaties, steun aan paramilitaire groepen aan de grens met Colombia om gewapende invallen voor te bereiden, waarbij effectief een poging ondernomen werd, isolering in de schoot van de Organisatie van Amerikaanse Staten. Op de goudvoorraad van het land in Engelse banken werd beslag gelegd. Klap op de vuurpijl was toch wel de creatie van een tweede president naast de officiële. Het toenmalig lid van het Congres Juan Guaidó werd door de VS, de Europese Unie en nog een rits landen als de echte president erkend en tegemoet gekomen. Onder auspiciën van het Witte Huis eigenden de Amerikaanse schatkist en de Federale Reserve zich 342 miljoen dollar aan Venezolaanse activa toe. Daarvan werd 245 miljoen dollar uitbetaald aan de groep van Guaidó. Deze ging zelfs zover om beroep te doen op een vijandige (Amerikaanse) militaire invasie. Zeg maar, regelrecht landverraad.

Bekaaid teruggekeerd van zijn politiek avontuur

Zelfs voor enkele Amerikaanse Congresleden ging de boycot veel te ver, niet in het minst omdat deze maatregel de voornaamste reden is van schaarste en voedseltekort, waaronder de bevolking al jaren gebukt gaat. En zo kwam het dat de VS onlangs ook dit wapen (de oprichting en steun aan een parallelle neppresident en nepregering) de rug begint toe te keren. De regering van president Joe Biden, zou de zelfbenoemde Juan Guaidó, als vermeende leider van de Venezolaanse oppositie, een ontslagbrief hebben gegeven om de officiële president Nicolás Maduro vóór 1 december ‘uit de macht te zetten.’ Het besluit werd door James Story, die als ambassadeur van de VS in Venezuela (maar vanuit Bogota) fungeert, meegedeeld aan de G-4 (de coalitie van de vier belangrijkste oppositiepartijen).

Volgens Oswaldo Muñoz, voorzitter van Grupo Editorial El Venezolano is de koerswijziging in het beleid van het Witte Huis ten aanzien van Venezuela duidelijk. De stap die de VS zet vertaalt zich niet alleen in het intrekken van de erkenning van de oppositieleider als interim-president, maar ook in het stoppen van de toegang tot de Venezolaanse fondsen die ressorteren onder de bescherming van Washington. Is hier een verschil van aanpak te bespeuren tussen die van de regering van Donald Trump en deze van Joe Biden? Voor Oswaldo Muñoz zou de regering Biden de diplomatieke betrekkingen met het regime van Nicolás Maduro kunnen herstellen, zodra ze de officiële erkenning van Guaidó stopzet. Hij is van mening dat het beleid van Donald Trump ten aanzien van Venezuela ‘oplichterij’ was, omdat hij de hoop verkocht dat er een uitweg mogelijk was met gebruik van geweld, wat overigens nooit gebeurde.

Rond de tafel dialogeren

Onlangs kondigde president Nicolas Maduro aan dat Guaidó om een dialoog met hem en de revolutionaire krachten van het land verzocht, nadat de nieuwe nationale kiesraad (CNE) gevormd was. Het Venezolaanse staatshoofd opperde dat zij verschillende materies evalueren voor mogelijke dialogen. Het belangrijkste punt dat vooruitgeschoven wordt is dat Guaidó en zijn fractie geweld afzweren en de legitieme autoriteiten van het land erkennen. Een ander punt bovenaan de agenda wil dat alle Venezolaanse middelen en activa teruggegeven worden, die in het buitenland geconfisqueerd zijn ten voordele van de promotie van Guaidó, zoals bijvoorbeeld CITGO, het Venezolaanse olieraffinaderijbedrijf dat in de VS gevestigd is en Monómeros, een Venezolaans bedrijf dat chemische producten en kunstmest produceert en verhandelt, maar gevestigd is in Colombia, bondgenoot van de VS.

Marcos Salgado is een Argentijnse journalist uit het team van Telesur. Hij is correspondent voor HispanTv in Venezuela en analist verbonden aan het Latijns-Amerikaanse Centrum voor Strategische Analyse. Volgens hem is een politieke dialoog niet nieuw, althans niet van de kant van de regering van Nicolás Maduro. Wel van de kant van de oppositie die altijd beweerde geleid te zijn door Juan Guaidó. Nog maar vier maanden geleden wees deze zelf iedere dialoog af en zei dat dit een strategie van Maduro was om ‘tijd te winnen.’ Maar er zijn in zo’n korte tijd heel wat dingen gebeurd. De strategiewijziging van de regering Biden ten aanzien van Venezuela heeft zo niet alles, toch veel te maken met de stap van Guaidó en sectoren van de oppositie die hem tot dusverre hebben gesteund.

Maar er is meer. Een niet te verwaarlozen kwestie is het slechte moment voor de Colombiaanse president Iván Duque, een belangrijke bondgenoot van de VS. In Colombia zijn – niet alleen in de hoofdstad maar in verschillende steden, zoals in Cali, Antioquia, Puerto Madera en meerdere andere – al enkele weken intensieve straatprotesten aan de gang van brede bevolkingslagen, waartegen de ordediensten ongemeen hard optreden. Daardoor glijdt de aandacht van de Colombiaanse regering gedeeltelijk af om de VS-strategie nauwgezet op te volgen en aan de grens met Venezuela een destabiliserende situatie te creëren,. Ook niet uit het oog te verliezen is dat de regering van Nicolás Maduro een verzoenende hand naar de sector van handel en bedrijven heeft uitgestoken. Nog een pluspunt is de vorming van een nieuwe Nationale Kiesraad volgens de grondwettelijke weg via de Nationale Assemblee. Die voegt meer vertegenwoordigers van de oppositie toe, met twee van de vijf belangrijkste leden, en niet slechts één, zoals in eerdere samenstellingen het geval was. Bovendien vertegenwoordigen deze nieuwe oppositieleiders ook nog eens meer sectoren van de oppositie. En die blijken niet bereid te zijn om opnieuw buiten een verkiezingsproces te worden gehouden, zoals zij vorig jaar bij de parlementsverkiezingen nog deden.

Verkiezingen, het magische woord

Dit jaar zullen op 21 november verkiezingen voor gouverneurs, burgemeesters en gemeenteraden gehouden worden. Voor sectoren van de oppositie die bogen op een zeker uitgebreid territorium is dit een welgekomen kans. Ze kunnen zelfs streven om strategische posten voor gouverneur en burgemeesters terug te winnen. Thans zijn die in handen van de regering als gevolg van de steeds meer bediscussieerbare afwezigheid van de oppositie bij de stembusgang. De meerderheid van de oppositie boycotte immers de vorige verkiezingen door afwezigheid. Wat dan weer aan de VS en de Europese Unie aanleiding gaf om het te hebben over verkiezingsfraude door de regering.

In deze context lijkt de zelfverklaarde ‘president’ Guaidó in ademnood te geraken en draait hij nu bij om niet helemaal uit de boot te vallen. Daardoor zou tegelijk een geleidelijke opheffing van de Amerikaanse sancties mogelijk worden. Rekening houdend met het feit dat de sector van de oppositie die een directe lijn heeft met Washington door Guaidó wordt geleid, lijkt het erop dat hij nu terugkrabbelt om zichzelf niet buiten een evolutie te sluiten die al van tevoren in de oppositie aan het broeien was. Met name een splitsing tussen de rangen van de oppositie: voor en tegen deelname aan verkiezingen.

De regering weet dat natuurlijk. Ze reageerde meermaals en met verschillende woordvoerders, die allemaal de rem op Guaidó zetten. President Maduro zei dat Guaidó ‘wanhopig op zoek is naar een dialoog.’ Hij kan aanschuiven aan de reeds bestaande tafels, maar ‘hij moet niet geloven dat hij een leider is.’ Voorwaarde is dat hij ‘de weg van interventionisme en staatsgrepen afzweert.’

De Amerikaanse ambassadeur, James Story, zei dat Washington bereid zou zijn de sancties op te heffen, op voorwaarde dat er een onderhandelingstafel wordt geïnstalleerd. En daarbij zou het vastpinnen van de data voor verkiezingen voor president en parlement dan weer dé voorwaarde met stip zijn voor de versoepeling van de blokkademaatregelen. Volgens de Venezolaanse verkiezingskalender worden de presidentsverkiezingen in 2024 gehouden en die voor de Nationale Vergadering (volksvertegenwoordigers)  in 2025.

Gedepolitiseerde maatschappij

Nog volgens de Argentijnse journalist Marcos Salgado is het duidelijk dat de verklaringen van beide zijden pogingen zijn om de weg te effenen voor een soort toenadering die aanstaande is, en dat dit, in perspectief gezien, eerder een nederlaag lijkt voor de coupplegers van de oppositie dan voor de regering. Deze laatste wint tijd en ziet hoe de internationale druk geleidelijk afneemt: Europa juicht de toenadering toe en de Verenigde Staten blijven min of meer zwijgen.

Maar hoe dan ook, een belangrijke ontwikkeling mag niet buiten beschouwing gelaten worden: de Venezolaanse samenleving depolitiseerd in een versneld tempo. En degenen die zich noch door de regering, noch door de oppositie vertegenwoordigd voelen zijn in de meerderheid. Volgens het Venezolaanse Inlichtingenagentschap Hinterlaces zegt 26% van de bevolking te sympathiseren met de regerende Verenigde Socialistische Partij (PSUV), terwijl 13% een of andere partij noemt die gelieerd is aan de oppositie. Weliswaar een merkelijk verschil ten voordele van de regerende partij. Maar anderzijds verklaart 52% zich met geen enkele partij te identificeren.

Bronnen:

*estrategia.la

*https://www.resumenlatinoamericano.org/2021/05/18/venezuela-la-oposicion-da-marcha-atras-y-quiere-dialogo-en-un-pais-despolarizado/

*https://www.resumenlatinoamericano.org/2021/05/20/venezuela-supuestamente-el-gobierno-de-eeuu-ya-le-fijo-fecha-de-caducidad-al-autoproclamado-guaido/

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!