De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

VEILIGHEID ALS DAGELIJKSE KOST

VEILIGHEID ALS DAGELIJKSE KOST

maandag 18 juni 2012 06:08
Spread the love

“Hees: een idyllisch dorpje in Limburg, vlakbij de Nederlandse grens, met glooiende heuvels, twee kerktorens en nauwelijks 750 inwoners. Waar de straat met de dorpsschool nog gewoon Dorpsschoolstraat heet. Maar waar jonge gezinnen ook wegtrekken en zelfs het laatste café zijn deuren heeft gesloten. ‘We willen de mensen weer een plek geven om bij elkaar te komen’, vertelt dorpsconciërge Mia.”

“Er is een dorpsrestaurant, een plek in het centrum waar de inwoners aan een voordelig prijsje aan tafel kunnen schuiven voor een warme maaltijd. Niet omdat de dorpsbewoners zelf niet meer kunnen koken, maar omdat het gezellig is. ‘We zitten met een vaste kliek aan tafel. Als iemand er niet is, dan vragen we ons af wat er mis kan zijn. Dat is toch een beetje sociale controle. En je ziet ook eens andere mensen uit Hees. De meeste komen niet voor het eten, maar voor het sociaal contact.”

Bovenstaande is een fragment uit een artikel in het jongste nummer van Visie, het wekelijks clubblad van de christelijke arbeidersbeweging waar tegenwoordig ‘Dexia’ uitspreken is als vloeken in de kerk. Ik las het artikel terwijl op datzelfde moment premier Di Rupo, twee ministers en de burgemeester van de grootste steden wetstratees rond de tafel zaten om te praten over onveiligheid en wat ertegen te doen. Het ging om de strafuitvoering naar aanleiding van de affaire-Belkasem, de controversiële Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS), de financiering van de politiediensten en een nota over integrale veiligheid. Terloops: dit begrip werd voor het eerst officieel gebruikt tijdens de Rio-klimaatconferentie in 1992. In onze context staat het haaks op het veelvuldig gekoesterde politiefetisjisme, dat ervan uitgaat dat enkel de politie onze veiligheid kan garanderen.

Na afloop van de samenkomst klonken de deelnemers positief. Premier Di Rupo postte op het web: “Constructieve vergadering met de burgemeesters. De regering neemt de belangrijkste vragen mee in haar veiligheidsbeleid.”

Enkele dagen voor de samenkomst hadden de Franstalige liberalen het (oude) idee gelanceerd om ook het leger in te zetten. Die boodschap werd dermate slecht verpakt, dat het een koud kunstje was om het meteen af te schieten. Veiligheid overschrijdt trouwens de smalle marges van de partijpolitiek. Wie er – zoals ook het Vlaams Belang – stemmen wil mee ronselen, bewijst de democratie geen dienst.

Ik stel me ook heel wat vragen bij het voorstel van de Mechelse burgemeester Bart Somers (Open VLD). Die wil politie-inspecteurs inzetten als lokdames tegen jongeren die vrouwen lastigvallen op straat en ze bestraffen met een GAS-boete. Dat ruikt naar provocatie: de ‘daders’ zijn bekend en het is de kunst van de politie om ze in een opgezette val te lokken. Strafrechtelijk is provocatie verboden, maar Somers wil het gebruiken in het kader van de GAS-reglementering – een kluif voor juristen! Provocatie gaat trouwens regelrecht in tegen het vermoeden van onschuld, één van de basisprincipes van onze democratische rechtsstaat. Stel je maar eens voor dat de politie ervan uitgaat dat elke burger verdacht is tot bewijs van het tegendeel… De verleidelijkheid van de eenvoud. Maar zo’n cultuur van wantrouwen, gevoed vanuit de onderbuik, kunnen we in een democratie echt missen als de pest.

De Gentse criminoloog Wim Hardijns heeft over het gevoel van onveiligheid zeer interessant wetenschappelijk onderzoek gedaan. Na analyse van een berg van gegevens over sociaal-economische situatie, etnische diversiteit, genderkenmerken, overlastperceptie en nog veel meer kwam hij tot de vaststelling dat die angst voor criminaliteit en het mijdgedrag alles te maken heeft met een gebrek aan sociaal vertrouwen.

Sociale cohesie als een buffer tegen angst voor criminaliteit.
Geen disciplinering door bijvoorbeeld politieoptreden, maar solidariteit als alternatief voor onveiligheid.
 

take down
the paywall
steun ons nu!