De macht van het leger
Cairo 25.11.11
Afgelopen zaterdag startte wat men intussen de tweede golf van de Egyptische revolutie noemt. Net zoals in januari vorig jaar verzamelden duizenden mensen zich op het Tahrirplein om de gevestigde macht neer te halen. Na de val van Mubarak kwam het Egyptische leger aan de macht onder leiding van Tantawi die beloofde het leiderschap zo snel mogelijk af te staan. Tien maanden na de feiten regeert Tantawi nog steeds over het land en het volk stemt daar niet langer mee in.
In juli was er al een opstand tegen dit militaire regime. Geruchten gingen toen de ronde dat er een ceremonie werd gehouden ter nagedachtenis van de martelaren van de revolutie. Maar de ceremonie was louter voor de familieleden van de overleden politieagenten, wat pas duidelijk werd toen heel wat andere families die ook hun mannen of zonen verloren in de strijd, ter plekke waren. De toegang werd hen verboden en velen getuigen dat zij hardhandig weggestuurd werden. Dit mondde uit in rellen en leidde tot een eerste herbezetting van het Tahrirplein. Drie weken lang bleef men het plein bezetten, tot de politie er aan het begin van de Ramadan een bruut einde aan maakte.
Hoewel het daarna een tijdlang rustig was in Egypte, bleef de ontevredenheid onder het volk toenemen. Nog steeds kwamen betogers elke vrijdag naar het plein om collectief hun ongenoegen te uiten. Dat betogen wordt wel door de politie in de hand gehouden. Enkel op vrijdag mogen de betogers het plein bezetten, wie langer blijft wordt door de politie weggehaald. Ook afgelopen zaterdag gebeurde dat. In een aanloop naar de verkiezingen van maandag 28 november had elke politieke partij op vrijdag zijn propagandamateriaal het plein op gestuurd. Iedereen kreeg er de kans om op een gemoedelijke manier de standpunten van de verschillende kandidaten te kennen. Maar toen op zaterdag nog steeds mensen op het Tahrirplein waren, werden deze met de harde hand verdreven.
De onrust gaat verder
Na een strijd die intussen een week duurde en waarbij minstens 30 doden vielen, werd het opnieuw rustiger op het plein. Het weekend -dat in Egypte begint op donderdagavond- werd ingezet zonder geweld. Ook op vrijdag bleef het relatief rustig. Maar iets buiten het plein, aan het parlementsgebouw, was het minder rustig. Op vrijdag werd het nieuws bekend gemaakt dat Kamal el-Ganzouri de nieuwe premier werd. De 78-jarige die onder Mubarak’s regime ook al premier was, volgt daarmee Essam Sharaf op die eerder deze week opstapte omdat hij het aanhoudende geweld en het toenemend aantal doden niet langer kon verdragen.
Maar dat schoot bij het volk in het verkeerde keelgat. Kamal el-Ganzouri was een van Mubarak’s vertrouwelingen. Dat de militaire raad net hem verkoos om het land te leiden in deze overgangsperiode is voor velen onaanvaardbaar. Het volk wil een definitief einde aan het militaire regime dat sinds 1952 regeert. De eerste stap was het aftreden van Mubarak, die de laatste 30 jaar het gezicht van dit bewind was. Echter, daar houdt het niet op. De militaire raad en alle verwanten aan het militaire bewind moeten van het politieke toneel verdwijnen. El-Ganzouri is daar een van.
Deze ochtend zou el-Ganzouri zijn intrede doen in het parlement. Hoewel het op het plein relatief rustig was, werd de sfeer bij het parlement bijzonder gespannen. Gisterenavond verzamelden een duizendtal betogers voor de ingang van het parlement om te voorkomen dat el-Ganzouri toegang zou krijgen. Vanochtend vroeg werden deze betogers aangevallen door de Egyptische veiligheidstroepen. De meeste betogers waren op dat moment nog aan het slapen en werden omsingeld door minstens zeven militaire voertuigen. Daarop ontwaakten de betogers en verzochten de veiligheidstroepen afstand te nemen. Aan dit verzoek werd geen gehoor gegeven en opnieuw startte een heftige strijd. De betogers wierpen stenen naar de troepen, die hen van antwoord voorzagen door traangas af te vuren. Een van de voertuigen kwam in aanrijding met Ahmad Sorour, die het niet overleefde. Een andere betoger werd geraakt door een kogel.
Verkiezingskoorts
Deze instabiliteit is nefast voor de verkiezingen die op maandag zullen doorgaan. Heel wat progressieve partijen hebben hun propaganda stopgezet om zich te focussen op de huidige protesten. Zolang de gemoederen niet bedaren lijkt het klimaat ongeschikt voor het houden van verkiezingen. Zo stelt onder andere de 37-jarige activiste Nermin Serhan. Heel wat betogers zullen niet deelnemen aan de verkiezingen, omdat ze bang zijn voor fraude, of omdat de verkiezingen geen representatie zijn van wat er onder het volk leeft. De verkiezingen zijn op dit moment niet de prioriteit voor de betogers. Men wil nu eerst een betrouwbare interim-regering die het volk representeert. Zonder die regering zijn verkiezingen zinloos, stelt Nermin.
