Naar
alle waarschijnlijkheid zal de reactie van het docentenplatform Rethink UvA op
vrijdag 13 maart duidelijk worden, tweette oud-studentenraadslid
Jaap Oosterwijk. De
communicatie tussen het CvB en de Maagdenhuisbezetters verloopt al
geruime tijd stroef.

Vakbondscomité

Dit
was aanleiding voor de oprichting van
een nieuwe beweging:
het Vakbondscomité, waarvan de eisen gisteren door UvA-docent Wiskunde en Statistiek
Brian Droop gepresenteerd werden. Voorafgaand daaraan had het docentenplatform Rethink UvA tijdens een “emotionele
en drukbezochte vergadering” het vertrouwen in het CvB opgezegd, schreef universiteitsblad Folia. 

Het Vakbondscomité heeft het CvB een nieuw ultimatum gegeven om
vóór
donderdag 12 maart 16:00 uur te reageren, vervolgt
Folia.
Bij geen
gehoor gaat men over tot acties. Nu het universiteitsbestuur met
deze brief is gekomen, is de wachtmodus aangebroken. Wel houdt
iedereen positie. De geplande acties voor vrijdag zouden nog door
kunnen gaan.

Marathon

De
Algemene Studentenvereniging Amsterdam (ASVA) denkt dat het CvB met
deze brief de eerste stap zet in een marathon. Enerzijds kan je zeggen dat het universiteitsbestuur zich open heeft gesteld voor een inhoudelijk gesprek, anderzijds benadrukt ASVA-voorzitter Noeri van den
Berg dat “er nog een marathon aan veranderingen nodig is
om het vertrouwen te herstellen”.

Volgens Van den Berg sluiten het tienpuntenplan “grotendeels aan bij de zorgen en eisen die
verschillende betrokkenen bij de universiteit de afgelopen weken
hebben geuit. Het slagen van die operatie is nog volledig afhankelijk
van de uitwerking, inclusief een helder tijdspad”.

Daarom
pleit ASVA voor een onafhankelijke commissie die op de uitwerking van
het tienpuntenplan toeziet. Een eis die UvA-docent Droop gisteren bij de lancering van het Vakbondscomité ook heeft genoemd. Alleen op deze manier kan men erop
vertrouwen dat het woord bij de daad wordt toegevoegd, legt ASVA uit.

Veel vragen

Folia vroeg vandaag de centrale spelers in de
studentenprotesten om hun eerste reacties. Sarah Ierlant, voormalig
studentenraadslid: “Ik ben in eerste instantie voorzichtig
positief, vooral omdat veel afhangt van de invulling. Dat studenten
en medewerkers meer instemmingsrechten krijgen, is een goede zaak.
Maar naast instemming op het allocatiemodel, zijn er verder nog geen
toezeggingen. Datzelfde geldt voor de decentralisering; hoe gaat die
plaatsvinden? Er is een vertrouwensbreuk en die is hiermee niet
opgelost. Het CvB moet zich met de invulling wel bewijzen. Studenten
en medewerkers zullen ongetwijfeld de vinger aan de pols houden.”

Tariq
Sewbaransingh, voorzitter
van de Centrale Studentenraad (CSR): “We staan nog maar aan het
begin, maar ik vind het wel heel goed dat het college nu een stap
heeft gezet in de richting van een oplossing. Het is goed dat we met
elkaar in gesprek zijn nu. (…) Er mankeert nog een tijdpad, er moet
nog een standpunt komen over hoe men verder gaat met de samenwerking
met andere instellingen als de VU [Vrije
Universiteit]
en de HvA [Hogeschool
van Amsterdam].
En wat betekent het dat de besluitvorming over het BG-terrein opnieuw
wordt voorgelegd? Er zijn dus ook nog veel vragen, maar de bottom
line
is dat we blij zijn dat er nu een opening is.”

Tienpuntenplan

Wat is het tienpuntenplan? Voorzitter
van het CvB Louise Gunning-Scheepers heeft in een brief de volgende punten opgesteld:

1. Versterking
   van de medezeggenschap door, onder andere, de leden meer
   ondersteuning, middelen en instemmingsrecht te geven.
2. Democratisering
   mogelijk maken door vroegtijdig academici te betrekken bij cruciale
   besluiten, en een breed samengestelde werkgroep in te stellen naar
   vormen van “bestuur en directe democratie”.
3. Decentralisatie
   van onderwijs en onderzoek door “bevoegdheden zo laag mogelijk in
   de instelling te beleggen”, en “vertrouwen vooraf en
   verantwoording achteraf als principe in te voeren”.
4. Volledige
   financiële openheid geven – onder andere via een “web based
   platform” waarop alle relevante informatie voor alle academici
   toegankelijk is.

5. Besluit
   over de bouw van een nieuwe Universiteitsgebouw voorleggen aan alle
   academici, en “volledige transparantie bieden omtrent
   huisvesting”.
6. Creativiteit
   en vernieuwing in onderwijs en onderzoek als belangrijke prioriteit.

7. Bandversterking
   tussen onderwijs en onderzoek, en onderwijs “even hoog waarderen
   als onderzoek, o.a. door het invoeren van een nieuw loopbaanmodel”.
8. Nieuw
   percentage voor tijdelijke arbeidscontracten afspreken met “bonden”.
9. De
   begane grond van het Maagdenhuis ter beschikking stellen voor debat.

10. Landelijke
    politieke gezagdragers wijzen op hun verantwoordelijkheid: “(a)
    regeldruk drastisch te verlagen; (b) meer autonomie aan de
    universiteiten te geven; (c) adequate bekostiging op basis van
    kwaliteit in te voeren. Wij roepen andere universiteiten op
    hetzelfde te doen en hierin samen op te trekken.”

Nederlandse politiek

In de
brief lijkt het CvB aan de zorgpunten toe te geven: “Deze punten vormen wat ons betreft het
startpunt, het is onze collectieve verantwoordelijkheid hier verder
vorm aan te geven. Sommige punten zijn omvangrijk, niet alles is
direct geregeld. Op andere punten bestaan verschillen van inzicht
over de uitvoering. Wij beseffen dat een en ander nader
uitgewerkt moet worden, in samenwerking met de academische
gemeenschap. Kort gezegd: op sommige punten staat het plan van aanpak
nog niet vast, maar op alle punten ons committent wel.”

In dat
kader behelst het laatste punt een dringend appel aan de Nederlandse politiek. Een appel dat even dringend maar in uitgebreidere en concretere
bewoordingen Rethink UvA de afgelopen tijd aan het het
universiteitsbestuur had gedaan, dat – tot vandaag –
niets wilde opvangen.