De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Utoya
Multiculturaliteit, Anders Behring Breivik, Utoya -

Utoya

donderdag 28 juli 2011 10:46
Spread the love

Barack Obama kreeg in Oslo, december 2009, de Nobelprijs voor de Vrede ‘louter en alleen omwille van de hoop op verandering’ (1). Enkele maanden daarvoor had hij in zijn eerste presidentstoespraak gesproken van ‘de uitdagingen om hoop te verkiezen boven angst, eenheid boven conflict en onenigheid’.

Na een paar jaar presidentschap ervaart Obama dagelijks de moeilijke weg tussen woord en daad, tussen speech en maatschappelijke verandering. Als recent bewijs zijn er de huidige perikelen in de VS om burgers op een beetje meer rechtvaardige wijze te laten bijdragen (lees belastingen) voor de enorme financiële problemen van zijn land. Herverdeling roept immers weerstand op. Verandering vraagt praktische keuzes.

In datzelfde Noorwegen wordt vandaag eveneens, en vertwijfeld, gezocht naar antwoorden op dezelfde kloof tussen woord en daad. Het is immers te gemakkelijk om vrijdag 22 juli af te doen alleen als de verschrikkelijke daad van een monster, een psychopaat.

Het is altijd verleidelijk om deze beproefde taktiek toe te passen. We merken het (om één voorbeeld te nemen) ook bij het huidige ‘Murdoch dossier’. Laat wat individuele koppen (2) rollen, maar verberg zo veel mogelijk de maatschappelijke consequenties. De gebeurtenissen in Noorwegen vragen van ons immers meer dan reacties van weerzin en wraak.

Naast de vragen over de invloeden van internet, het wapengebruik en de schietclubs, is er de meer en meer aanwezige atmosfeer die zich in onze samenleving richt tegen islam en multiculturalisme.

Wij kunnen niet voorbij de woorden van de oma van Luna die op de begrafenis van haar kleindochter benadrukt dat ‘er een ideologie is die dit soort gruwel mogelijk maakt’ (3). Niet voorbij de vaststelling dat onze samenleving worstelt met zijn multiculturele opdracht. De vraag moet gesteld of wij deze opdracht niet verwaarlozen, waardoor racisme en vreemdelingenhaat rustig kan groeien.

Sentimenten die door velen graag gevoed en aangewakkerd worden. Filip Dewinter twitterde de vraag of “de global jihad nu ook al in Scandinavië had toegeslagen?”. Van CNN in de VS, over BBC in Groot-Brittannië tot de NOS bij onze noorderburen en het eeuwige HLN bij ons, waren er als de kippen bij om Al Qaeda en andere moslimfundamentalisten op te voeren.  Hun kwam de website ‘Ansar Al-Jihad Al-Alami’ alleszins goed uit.

Er is echter meer. Acht jaar en tot 2008 was Andrew (zijn Angelsaksische voorkeur) Breivick lid van de ‘democratische’, rechtse en populistische Vooruitgangspartij. Deze partij haalde met haar programma van kritiekloze steun voor de welvaartsstaat, verzet tegen hoge belastingdruk en uitspraken tegen de multiculturele samenleving jarenlang twintig procent en meer van de stemmen.

En niet alleen de in Breivicks manifest ‘A European Declaration of Independence’ geciteerde namen (de Vlaamse, Franse of Britse fascistische partijen, de Tea Parties, de Beliëns, de Wilders en de Poetins…) kunnen er zich met een fatwa of de doodstraf vanaf maken. Het is, zoals voor de Noorse bevolking, een dringende en dwingende vraag voor ieder van ons hoe wij meer democratie en openheid morgen realiseren.

Misschien moeten wij ons die vraag meer regelmatig, en met zijn allen, stellen. Bijvoorbeeld op plaatsen zoals Utoya. En misschien ook expliciet, op tijdstippen als rond deze tijd. In de geest van de jonge mensen die deze vraag stelden op vrijdag 22 juli. Opdat de hoop groter is dan de angst dus.

Het is een noodzaak lijkt mij. De reden schreef ik reeds in een vroegere blog: “Misschien is het grootste kwaad te denken dat het bij ons allemaal zo’n vaart niet zal lopen”.

(1) Pleidooi voor een eerlijke politiek, Ivan De Vadder
(2) Inclusief het opdoeken van een gans bedrijf, met de onzinnige werkloosheid voor vele bekwame personeelsleden. Maar goed, waarschijnlijk kregen zij hun ‘rechtmatige’ ontslagvergoeding, niet ?
(3) Steven Samyn, De Morgen, 25 juli

take down
the paywall
steun ons nu!