Net dat moeten we ook hier bij ons doen. In onze steden en gemeenten, in onze regio’s, in België en in Europa. De redenering dat het ver van ons bed is gaat niet op en is zelfs bijzonder gevaarlijk. Het gaat om ons klimaat, onze waarden, en ja zelfs onze lieve vrede.

Dus moeten we een antwoord bieden dat we enkel kunnen baseren op de duidelijke waarheid: people want change. Dat die verandering ook iets anders kan zijn dan vrouwen als minderwaardig zien, racistische praat verkopen en de klimaatverandering ontkennen heeft het succes van een Bernie Sanders in de VS ook bewezen. Maar dan moeten we nu, op links, en zelfs in het centrum rechtstaan en ons verenigen rond een duidelijke boodschap van gelijkheid, rechtvaardigheid en ‘sisterhood’. 

Genoeg met het gemorrel in de marge waar links zich nog te vaak aan bezondigd, en genoeg met het bekampen van wie dezelfde boodschap deelt. Laat ons nu echt samen het gevecht aangaan. Voor gelijkheid: dat steeds diezelfden met alle rijkdom gaan lopen zonder dat ze eerlijk bijdragen aan onze samenleving, of zelfs aan het productieproces, kan niet meer.

Voor rechtvaardigheid: dat multinationals geen sikkepit willen investeren in het leven terwijl kmo’s en gezinnen kreunen onder de belastingdruk, moeten we een halt toeroepen. Net zoals we weg moeten van de oude politiek waarbij handelsakkoorden in het grootste geheim worden gesloten of politici zich gedragen als graaiers, of het nu gaat om geld of postjes. En voor sisterhood: ja mannen en vrouwen zijn gelijk, ja Mexicanen en moslims zijn evenwaardig, hoog tijd om dat luid en duidelijk te verdedigen.

En we moeten het samen zeggen. Het is tijd om te beseffen voor sp.a, Groen!, PvdA, en ja zelfs die linkervleugels van andere democratische bewegingen dat het gevecht om de meest sociale te zijn enkel verliezers oplevert. Stop met elkaar te bekampen, sla de handen in elkaar, dat is nu jullie voornaamste taak. En hou het niet bij mooie woorden. Mensen willen verandering zien, weet u nog?

Geen achterkamerpolitiek met voorakkoorden hier en afspraken in stilte daar. Geen globalisering die telkens dezelfde mensen in het kamp van de verliezers doet belanden. Wel een verenigde boodschap van hoop, van rechtvaardigheid, gelijkheid waar we ons als jongeren, als burgers kunnen achter scharen. Waarvoor we zij aan zij op de barricaden gaan staan. Anders zullen we nog vaak wakker worden in een wereld die weer een beetje kouder is geworden.

Aaron Ooms, voorzitter Jongsocialisten vzw