In april 2004 werden de doden in Fallujah begraven op 2 voetbalvelden
Nieuws -

Uncle Sam: moord, verkrachting, PTSS en zelfmoord

Op 17 mei 2013 werden in Fallujah drie massagraven blootgelegd met daarin duizend lichamen, en masse geëxecuteerd door de Amerikaanse bezettingstroepen in 2004. 11% tot 20% van de 2,3 miljoen troepen die gediend hebben in Irak en Afghanistan lijden aan PTSS. Er was een record aantal zelfmoorden bij VS-soldaten en veteranen in 2012. Een epidemie van seksuele aanrandingen en verkrachtingen in het Amerikaans leger: 26.000 in 2012.

donderdag 23 mei 2013 14:14
Spread the love

Moord in Halabja

Op 15 september 2003 verliep de zoektocht naar massavernietigingswapens in Irak niet echt goed. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell maakte dan maar een symbolische reis naar Irak om het stadje Halabja te bezoeken, waar naar schatting 5.000 Koerdische dorpelingen werden gedood tijdens de Iran-Irak oorlog.

Terwijl Powell de eindeloze rijen grafstenen overschouwde, perfect uitgelijnd zoals een militaire begraafplaats, vertelde hij “dat de wereld eerder had moeten handelen na dit bloedbad”. Hij vervolgde dat het omverwerpen van Hussein dergelijke wreedheden zou voorkomen in de toekomst.

Future Fast Forward: Fallujah

Op 17 mei 2013 leggen mensenrechtenorganisaties in Fallujah drie massagraven bloot met daarin ongeveer duizend lichamen. Vice-gouverneur Sadun Obaid al-Shalan verklaarde dat die duizend mensen en masse geëxecuteerd werden door de Amerikaanse bezettingstroepen tijdens de tweede aanval op Fallujah, tussen november 2004 en 2005. Na het binnenrijden van de stad ontketenden de Amerikaanse troepen een felle represaille tegen mannelijke bewoners die verdacht werden te hebben deelgenomen aan het verzet. De slachtoffers van de slachtpartij die volgde zijn in geen enkele statistiek terug te vinden. Ook niet in de Wikileaks warLogs. Alleen al tijdens de felle Amerikaanse luchtaanvallen op Fallujah werden -volgens partiële ramingen- ongeveer 5.000 mensen gedood, waaronder veel vrouwen en kinderen. En toen moest de eigenlijke verovering en vernietiging van de stad nog een aanvang nemen.

Guernica in Irak

Er was al een eerste belegering geweest van Fallujah in april/mei 2004. Het BRussells Tribunal publiceerde een gedeeltelijke lijst van mensen die vermoord werden tijdens die eerste aanval. Die lijst bevat 749 namen, waarvan 580 mannen en 169 vrouwen. (Iraq Bodycount vermeldt slechts 26 slachtoffers tijdens deze aanval – of 3,5% – in haar databank, waarvan velen dan nog andere personen zijn).

Journalist Dahr Jamail schreef in april 2004: “Wat ik kan melden uit Fallujah is dat er geen staakt het vuren is, en blijkbaar nooit was. Iraakse vrouwen en kinderen worden doodgeschoten door Amerikaanse sluipschutters. Meer dan 600 Irakezen zijn reeds gedood door de Amerikaanse agressie. Omdat de toegang tot de centrale begraafplaats door de belegerende strijdmacht wordt ontzegd, zijn twee voetbalvelden omgedoopt tot begraafplaatsen. Ambulances worden onder vuur genomen door de Amerikanen. En nu bereiden ze zich voor op een volledige invasie van de stad.”

In november 2004 werd de stad een tweede maal bestormd en grondig verwoest. Honderd Guernica’s. In het ziekenhuis in Fallujah bevallen enkele jaren later veel vrouwen van misvormde baby’s, misvormingen veroorzaakt door illegale wapens gebruikt door de bezetters tijdens beide aanvallen op de stad: witte fosfor, verarmd uranium en ander chemisch en radioactief wapentuig. Met een halfwaardetijd van 4,5 miljard jaar zullen die radioactieve partikels permanent worden verspreid in het milieu. Een eeuwige vloek op de mensheid, toegebracht door de “kampioenen van de vrije wereld”. (uit: Fallujah, een schande voor de VS, een eeuwige vloek op de mensheid)

Afghaanse massagraven

In november 2001 werden maar liefst 2.000 Taliban-gevangenen in containervrachtwagens afgeslacht door met de Amerikanen geallieerde Afghaanse troepen en begraven in een massagraf in Dasht-e Leili, Afghanistan. Deze Afghaanse troepen opereerden samen met de Amerikaanse troepen, die op de plaats van het misdrijf actief aanwezig waren.

Nog meer Amerikaanse massagraven….. iemand?

Moeten we echt verwonderd zijn dat het aantal zelfmoorden, aanrandingen, verkrachtingen en Post Traumatisch Stress Syndroom (PTSS) angstwekkende vormen begint aan te nemen?

David Grossman analyseerde de kunst van het doden in zijn boek “On Killing: The Psychological Cost of Learning to Kill in War and Society”. Hij beweert dat mensen een inherente afkeer hebben van doden. De kunst van het doden moet de strijders dus worden aangeleerd. Velen doen het met tegenzin. In ieder geval veroorzaakt dit angsten en mentale schade. Voor velen wordt het te veel om te dragen. Oorlog is de hel. Doden “komt met een prijs”, aldus Grossman, “en samenlevingen moeten leren dat hun soldaten de rest van hun bestaan zullen moeten leven met het besef van wat ze hebben gedaan.”

PTSS

Wat we nu PTSS noemen gaat ver terug. In vroegere oorlogen werd het syndroom “soldatenhart” genoemd, een mooie naam voor een levensgroot trauma.

In de Eerste Wereldoorlog werd PTSS ‘oorlogsneurose’ genoemd en was het zo wijdverbreid dat Groot-Brittannië 19 ziekenhuizen had, uitsluitend gewijd aan de behandeling van soldaten die aan die aandoening leden.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd het ‘strijdvermoeidheid’, ‘gevechtsneurose’ of ‘overdreven stressreactie’ genoemd. De oorlog in Vietnam gaf ons de term ‘post-Vietnam-syndroom’, dat mettertijd ontwikkelde -in de jaren ’80 van vorige eeuw- tot PTSS, en uiteindelijk het inzicht dat, ongeacht de naam, het waarschijnlijk een neurologische aandoening is.

De meeste PTSS is van redelijk korte duur, maar ongeveer een derde van de gevallen worden chronisch, en dat zijn degenen waarover we horen, ook al omdat het zoveel kost om hen te behandelen. Niemand blijkt het exact aantal veteranen met PTSS te kennen.

De Veterans Administration (VA) schat dat tussen de 11% en 20% van de 2,3 miljoen troepen die gediend hebben in Irak en Afghanistan aan PTSS lijden, 30% van de veteranen van Vietnam en ongeveer 10% van de strijdkrachten in de Golfoorlog. Het Congressional Budget Office berekende een kostprijs van $ 8.300 per patiënt voor het eerste jaar van de behandeling. Maak even een rekensommetje, en we praten over maar liefst $ 3,8 miljard per jaar.

De Veterans Administration en het Ministerie van Defensie onderschatten echter de problemen. Sommige onafhankelijke rapporten zeggen dat bijna de helft van de Afghaanse en Irak-veteranen blijvende emotionele en/of fysieke trauma’s hebben.

Een Vietnam veteraan:

“Neem 18- of 19-jarige rekruten. Stuur hen naar een onnodige, zinloze oorlog in een land en cultuur waar ze niets over weten.
Dwing hen om brutaliteiten te aanschouwen waarvan ze het bestaan nooit hadden vermoed. Laat hen toekijken hoe hun vrienden worden afgeslacht of verminkt voor het leven. Stuur hen naar huis, waar het leven gewoon doorgaat en niemand echt de ingrijpende verandering in hun leven en percepties begrijpt.
Laat hen de bureaucratische mallemolen van de Administratie voor Veteranen meemaken die constant overbelast en ondergefinancierd is. Laat die Administratie hun dossier vertragen of hun rechtmatige claim op arbeidsongeschiktheid ontkennen.
Laat de Republikeinse leden van het Congres tegen een tewerkstellingswet voor Veteranen stemmen.
Combinaties van deze factoren zijn voldoende reden om zelfmoordgedachten of agressief gedrag uit te lokken.
De meest effectieve oplossing? Stop de eeuwigdurende oorlog om olie en winstbejag.”

Zelfmoord neemt epidemische vormen aan

Het zelfmoordcijfer bij Amerikaanse militairen groeide in 2012 verrassend met 15 procent. Hoewel het Pentagon talrijke rapporten publiceerde en tientallen miljoenen dollars investeerde in onderzoek en preventieprogramma’s, beroofden 349 soldaten zichzelf van het leven. Dat is meer dan de 311 soldaten die om het leven kwamen tijdens gevechten.

Zelfs na de terugtrekking uit Irak en de troepenvermindering in Afghanistan, is het aantal zelfmoorden binnen het leger aanzienlijk sneller gestegen dan bij de algemene bevolking. In 2002 bedroeg het aantal zelfmoorden in het leger 10,3 per 100.000 manschappen, ruim onder het cijfer bij de burgerbevolking. Het gemiddelde aantal zelfmoorden nu – 24 per 100.000 soldaten – is nog steeds iets lager dan bij de burgerbevolking voor mannen van 17 tot 60 jaar: 25 zelfmoorden per 100.000 in 2010. Maar de trend is duidelijk opwaarts. Al verdedigt de militaire top zich nog altijd met het argument dat het zelfmoordcijfer bij de strijdkrachten lager ligt dan in de samenleving.  

Bij de veteranen neemt zelfmoord echter epidemische vormen aan. Een studie uitgebracht in februari 2013 door het Department of Veterans Affairs over zelfmoord onder militaire veteranen tussen 1999 en 2010 toont aan er 22 veteranen per dag zelfmoord plegen, of gemiddeld één om de 65 minuten. 20 procent van de 30.000 jaarlijkse zelfmoorden in de VS zijn veteranen, hoewel slechts 1 procent van de Amerikanen hebben gediend in het leger.

Deze cijfers zijn waarschijnlijk een grove onderschatting. Het dubbele aantal zelfmoorden zou niet verbazen. Slechts 16 staten in de VS vermeldt de oorzaak van sterfgevallen bij veteranen. Veel sterfgevallen worden niet benoemd als zelfmoord en blijven dus onder de radar. Bovendien maakt de Administratie van Veteranen gebruik van drie jaar oude gegevens en haar eigen zelfmoordhotline ontvangt gemiddeld 10.000 oproepen per maand. Sinds 2000 werden bijna een miljoen veteranen gediagnosticeerd met een of meer psychische aandoeningen.

Deze cijfers onthullen de donkere kant van het imperialisme. Oorlog eist een zware tol. De burgers in de oorlogslanden hebben uiteraard het meest te lijden. Maar ook veel soldaten en veteranen maken een zwarte periode door na hun thuiskomst.

David Rudd, een militair onderzoeker over zelfmoord en decaan van de afdeling Sociale Wetenschappen aan de Universiteit van Utah, vertelde AP dat hij niet optimistisch is over de verdere onderzoeken naar betere preventieve maatregelen tegen zelfmoord. “Eigenlijk mogen we stijgingen blijven verwachten”, verklaarde hij, eraan toevoegend dat veteranen van de oorlogen in Irak en Afghanistan zelfmoord plegen vanwege PTSS, depressie, alcohol- en drugsmisbruik, terwijl militairen die geen gevechtsopdrachten verrichten zich hoofdzakelijk zelfmoorden omwille van problemen met relaties, financiën of de wet.

Socio-economische omstandigheden en een moeilijke thuissituatie verhogen de psychische trauma’s nog. Werkloosheid, dakloosheid en aanverwante zaken treffen duizenden. Die aantallen gaan in stijgende lijn. Voor velen worden de combinatie van de verwerking van het oorlogsverleden en slechte socio-economische omstandigheden te veel om te dragen.

Veterans Affairs meldde in september 2012 dat 26.531 veteranen dakloos zijn. Het dubbele aantal is meer waarschijnlijk. Ongeveer 1,5 miljoen veteranen lopen risico op dakloosheid.

Een cultuur van verkrachtingen

Begin mei bracht het Pentagon een schokkend nieuw rapport uit over verkrachting en aanranding in het Amerikaanse leger. Volgens de laatst beschikbare cijfers worden naar schatting dagelijks gemiddeld 70 seksuele gewelddaden gepleegd in het Amerikaanse leger, of 26.000 in 2012. Dat is 7.000 meer dan in 2011. Het aantal feitelijk gerapporteerde seksuele gewelddaden in 2012 bedroeg 3374. Van dat aantal werden slechts 190 naar een krijgsraad doorgestuurd.

We kunnen dus gerust spreken van een groeiende epidemie van verkrachting en aanranding in het Amerikaanse leger, gepleegd tegen zowel vrouwen als mannen, en dit met een bijna volledige straffeloosheid.

De bevindingen werden vrijgegeven twee dagen nadat het hoofd van de aanrandingspreventie-eenheid van de luchtmacht, luitenant-kolonel Jeffrey Krusi?ski, zelf werd gearresteerd voor aanranding.

Senator Patty Murry merkte op dat een op de vijf vrouwelijke veteranen die gebruik maken van de Veterans Affairs Diensten ook melden dat ze seksueel aangerand of verkracht werden toen ze in het Amerikaanse leger dienden.

Wat vertelt het ons als vrouwelijke militairen, die ingezet worden in het buitenland, aangeraden wordt om te stoppen met water drinken na 19u, om de kansen op verkrachting te verminderen als ze naar de wc moeten ‘s nachts? Of dat een soldaat die werd aangerand toen ze buiten een sigaret stond te roken bang was om dit te melden uit angst dat ze zou worden gedegradeerd – voor het feit dat ze buiten was gegaan zonder haar wapen? Of dat, zoals vertegenwoordiger Jane Harman stelt, “een vrouwelijke militair in Irak veel meer kans heeft om te worden verkracht door een collega-soldaat dan gedood door vijandelijk vuur.”

Zoals de Amerikaanse militaire operaties in Afghanistan en Irak ten overvloede hebben aangetoond, is de instelling van het leger zelf gegrond op een minachting voor het menselijk leven en op een criminele schending van alle menselijke grenzen. Deze context maakt de prevalentie van intra-militaire schendingen van deze grenzen via verkrachting en aanranding niet minder schokkend, maar men moet niet verwachten dat er snel verandering in die cultuur zal komen.

Het is moeilijk om te begrijpen hoe een strijdmacht zonder seksuele aanrandingen of gewelddaden kan worden uitgebouwd door het Pentagon, een organisatie die neo-nazi’s, bendeleden en criminelen in haar gelederen opneemt om oorlog te voeren tegen het terrorisme – het onderwerp van onderzoeksjournalist Matt Kennard’s recente boek: “Irregular Army: How the US Military Recruited Neo-Nazis, Gang Members and Criminals to Fight the War on Terror”

En in België?

Hoe zou het eigenlijk nog zijn met de Belgische strijdkrachten en veteranen??

De Crem, laat eens iets horen !

Parlementaire vraag nr. 5-7330 d.d. 13 november 2012 door Fabienne Winckel (PS)

“Volgens cijfers van de sociale dienst van Defensie neemt het aantal zelfmoorden in het Belgisch leger toe. Deze cijfers geven aan dat er in 2008 vijf zelfmoorden waren op 37.000 personeelsleden, of 13,51 zelfmoorden op 100.000; twaalf zelfmoorden op 36.500 personeelsleden in 2009, hetzij 32,87 per 100.000; en in 2010 negentien zelfmoorden op 36.000 personeelsleden, zijnde 52,77 zelfmoorden per 100.000.”

“Volgens verklaringen van kolonel Lemmens in de pers zou er op het vlak van zelfmoordpreventie absoluut niets worden gedaan. Hij bevestigt ook dat het leger de wetgeving aangaande veiligheid en gezondheid op het werk niet helemaal naleeft.
De woordvoerder van Defensie weerlegde de beweringen van kolonel Lemmens door erop te wijzen dat er preventieve geneeskunde in het leger bestaat, maar dat er inspanningen moeten worden geleverd om deze te verbeteren.”

“Komen er meer zelfdodingen voor tijdens of als gevolg van een buitenlandse opdracht? Zijn bepaalde legerkorpsen meer bij deze problematiek betrokken? Beschikken alle militaire basissen over een interne dienst voor preventie en bescherming op het werk? Hoe wordt deze dienst georganiseerd wanneer personeelsleden een buitenlandse opdracht hebben? Welke omstandigheden zouden het welzijn van de personeelsleden kunnen aantasten? Welke maatregelen hebt u genomen om de preventieve geneeskunde bij het leger te verbeteren en het probleem onder controle te krijgen”

Summier antwoord ontvangen op 13 december 2012 :

“Voor wat betreft de cijfers, deze van 2011 getuigen van een dalende tendens, met name 11 zelfdodingen.”

“Voor wat betreft de preventiemaatregelen, verwijs ik het geachte lid naar mijn antwoorden op de mondelinge parlementaire vragen Nr 5923 (QRVA 53 COM 316 van 19 oktober 2011) van de heer Volksvertegenwoordiger Gerald Kindermans, Nr 5945 (QRVA 53 COM 316 van 19 oktober 2011) van mevrouw de volksvertegenwoordiger Annick Ponthier, Nr 5958 (QRVA 53 COM 316 van 19 oktober 2011) van mevrouw de volksvertegenwoordiger Karolien Grosemans en mijn antwoord op de schriftelijke vraag Nr 5-4943 van 28 december 2011 van de heer Senator Bert Anciaux.”

Dat antwoord kan veel beter, De Crem ! Of zijn er geen veteranen in België? En dienen vrouwen niet in het Belgisch leger?

Tijd om een punt te zetten achter de waanzin van de war on terror.

Informatie over zelfmoord en zelfmoordpreventie kan je vinden in de hieronder vermelde websites:

take down
the paywall
steun ons nu!