Zaterdag 6 juli 2013

Om 9 uur werden we aan de ontbijttent verwacht. Een tekort aan borden zorgde voor lange wachtrijen. Het lange wachten bood gelegenheid voor kennismaking met verschillende Colombiaanse jongeren en werd beloond met een stevige rijstmaaltijd.

Om 10 uur startten er vier werktafels. Ilse en ikzelf sloten aan bij de werktafel ‘Impactos socio ambientales de la explotacion minero energetica de la region’. Jongeren uit verschillende dorpen getuigden over de concrete, negatieve gevolgen van mijnbouw in hun regio. De nefaste gevolgen voor gezondheid, landbouw en toegang tot land kwamen aan bod. Vooral de getuigenis van een jongere die heel sterk de link legde tussen de ontginning van grondstoffen en de grote hoeveelheid water die hiervoor nodig is, maakte indruk. Hij legde uit dat mijnbouw eigenlijk lijdt tot de privatisering van rivieren aangezien de ontginning op zich veel water vergt en bovendien waterkracht wordt gebruikt als energiebron om de machines aan te drijven. Rivieren worden omgeleid, drogen uit, … met vervuild water voor de lokale gemeenschappen en de landbouwers tot gevolg.

De rest van de Intalgroep sloot aan bij de werktafel ‘Denuncia de las violaciones a los Derechos Humanos’. Mensenrechten zijn een heikel thema in Colombia. Vertegenwoordigers van sociale organisaties en gemeenschappen die opkomen voor een rechtvaardige landverdeling en sociale rechten worden er regelmatig bedreigd. Niet zelden leidt dit ook tot aanslagen en moorden.

Na de workshop wachtte een minibusje de Intalgroep op. De chauffeur reed hen diep de heuvels in van La Macarena. Onderweg legde hij uit hoe de overheid in dit ecologisch reservaat een heuvel had gereserveerd voor een stortplaats, waar hij hen dan ook naartoe bracht. Deze vuilnisbelt bleef uiteraard niet zonder gevolgen. De chauffeur, tevens eigenaar van een stukje grond vertelde hoe langzaam maar zeker zijn koeien en vissen stierven door de vervuiling en hoe de vervuiling van de grond de verbouwing van biologisch fruit niet langer mogelijk maakt.

De Intalgroep kreeg daarna de gelegenheid een recent ontdekt massagraf in de buurt van La Macarena te bezoeken. Het massagraf telt 500 lijken waarvan er reeds 200 werden geïdentificeerd. Het bestaan van dit massagraf kwam aan het licht nadat burgers uit de omgeving onraad begonnen te ruiken door het veelvuldig overvliegen van militaire helikopters (om lijken aan te brengen). Wanneer deze praktijken in het Europees parlement werden aangekaart, slaagde de Colombiaanse regering erin om te beweren dat het aangebrachte fotomateriaal niet authentiek was en de beelden dateerden van het Servisch-Bosnische conflict. In totaal werden in de regio Meta reeds 2000 lijken van verdwenen personen ontdekt.

Om 3 uur verzamelden we samen met de andere leden van de internationale delegatie op het plaatselijke vliegveld. Omwille van de verwachte chaos bij het vertrek van een duizendtal jongeren probeerden we hen voor te zijn door iets voor het officiële einde van de conferentie te vertrekken. Bovendien werd de zichtbare militaire aanwezigheid met de minuut groter en verkozen we het zekere voor het onzekere te nemen. Met enkele kleine sportvliegtuigjes (max 6 personen) keerden we terug richting Bogota.

Samen met Diego Martinez van de mensenrechtenorganisatie CPDH (Comite Permanente por la defensa de los Derechos Humanos) – de organisatie die onze reis heeft voorbereid en in goede banen leidt – en met enkele organisatoren van de conferentie vierden we in Bogota de goede afloop van de Brigada Internacional. Van vermoeidheid kregen we met moeite onze pintje omhoog maar de salsa muziek deed ons toch van onze stoel komen voor een geslaagd feestje. Om 3 uur kropen we vermoeid maar voldaan in ons bed.

wordt vervolgd..

Klik hier voor het uitgebreide verslag met foto’s.