Ik pik de draad van mijn verhaal weer op in Adana [i]. Gisteren moest ik eerst zowat 12 km te voet gaan voor ik een geschikte plek vond om te liften. Daardoor verloor ik een paar uur, maar het bleek de moeite waard. Toen ik daar dan eindelijk stond werd ik namelijk opgepikt door Avdlah (schuilnaam), een man die van Diyarbak??r in één ruk naar Ankara reed. Ik mocht heel de rit mee, maar ik besloot na even twijfelen om toch maar uit te stappen in Gaziantep. Blijkbaar had Avdlah dat echter niet zo begrepen, want hij scheurde de afrit voorbij aan zomaar even 180 km/u. Uiteindelijk kwam ik in Adana terecht, ruim 500 km van Diyarbak??r vandaan.
Tijdens de rit zette Avdlah op een gegeven moment plots propagandamuziek voor de HDP op. Dat is een heel gebruikelijke vorm van (verkiezings)reclame in Turkije. Ik heb ondertussen al behoorlijk dikwijls (en steeds vaker) reclamewagens voor de verschillende partijen gezien (en vooral gehoord!). Toen ik van Van naar Tatvan liftte werd ik zelfs door zo’n wagen meegenomen [ii]. Ze hebben speakers op hun dak geïnstalleerd, een beetje zoals de oudijzermarchands bij ons. Daarmee maakt de ‘omroeper’ die naast de chauffeur zit luid reclame voor een partij of een presidentskandidaat. Uiteraard zijn deze wagens, vaak minibusjes, (meestal) ook beschilderd met de kleuren en de slogan van de partij in kwestie. Tussen het omroepen door spelen ze muziek af. Ik had de eerste keren niet zo op de teksten van die muziek gelet, tot er eentje voorbijreed met een lied op waarin duidelijk “Erdo??an, Erdo??an!” gezongen werd.
Nu ik weer Turks studeer (en het ook gebruik) is dat er al een heel stuk op vooruitgegaan. Ik begrijp de mensen beter en beter en ik kan ook steeds genuanceerdere vragen stellen. Ik vroeg Avdlah dus waarom hij zo’n fan was van de HDP. “De HDP is tenminste een democratische partij! Dat kan je van de AKP niet zeggen!”, was het antwoord. Hij had duidelijk geen hoge pet op van de autoritaire regeerstijl van president Erdo??an. Voor Avdlah was het vanzelfsprekend dat hij zou gaan stemmen en nog vanzelfsprekender dat dat op de HDP en op Selahattin Demirta?? zou zijn. Toen ik hem vroeg wat Erdo??an dan wel voor de Koerden betekent, keek hij me zwijgend aan en maakte een veelbetekenend gebaar met een vinger langs zijn keel.
Na de perikelen met mijn gsm trok ik vandaag opnieuw de straten van Adana in. Ik geraakte aan de praat met de ober van een restaurantje. Volgens hem is de CHP hier de leidende partij en gaat die ook de verkiezingen in deze provincie winnen. Eens terug op mijn hotel zocht ik de cijfers op en bleek dat de AKP hier nochtans de grootste partij was bij de laatste parlementsverkiezingen (2015). De presidentsverkiezingen van 2014 werden in deze regio dan weer gewonnen door Ekmeleddin ??hsano??lu, een kandidaat van de MHP. Maar goed, zoiets kan natuurlijk veranderen. Gezien zijn beroep komt deze man trouwens dagelijks in contact met mensen van allerlei rang en stand, zodat hij wellicht toch vrij goed kan inschatten wat er leeft onder de bevolking.
Hij vertelde over de twee grote blokken of allianties van partijen die er gevormd zijn [iii]. Daarna legde hij me uit dat velen hier het beleid van Erdo??an vroeger wel steunden, maar hem ondertussen beu zijn. “Het is evident dat de huidige president de eerste ronde van de verkiezingen zal winnen, maar het zou weleens goed kunnen dat hij in de tweede ronde verliest van Muharrem ??nce (CHP). Daar hopen veel mensen hier ook op”, vertelde hij. “Alleszins is ??nce nationaal gezien de belangrijkste uitdager van president Erdo??an. Demirta?? ligt natuurlijk goed bij een deel van de Koerdische bevolking en zal ook wel wat stemmen halen, maar hij maakt nauwelijks kans om president te worden”, besloot de ober.
Dat was toch alvast weer een heel ander verhaal dan wat ik zoal te horen kreeg in de Koerdische streken van Turkije. Het zou alleszins een verrassing van formaat zijn als ??nce op 8 juli inderdaad de tweede ronde van de presidentsverkiezingen wint. Nog vier dagen tot de eerste ronde en de parlementsverkiezingen…
____________________________________________________________________________
[i] Terwijl ik gisteren bezig was met mensen te praten voor dit project, werd mijn gsm gestolen. Wegens alle formaliteiten met de politie had ik daarna niet meer de tijd of gelegenheid om nog een blogpost te schrijven. Waarvoor excuses.
[ii] Zie blogpost 5: “Zijn Koerden ook Turken?”
[iii] Voor een overzicht, zie blogpost 2: “Een bont allegaartje in een kleurrijk kluwen”
