Turks koken en spioneren

maandag 12 december 2016 12:06
Spread the love

Een van mijn favoriete figuren op de regeringsgezinde TV-kanalen in Turkije is Yigit Bulut, een adviseur van president Erdogan. De beweringen van Bulut zijn zo idioot dat ze op mijn lachspieren werken.

Bulut doet ook geen enkele poging om zijn samenzweringstheorieën ergens mee te onderbouwen. Hij zou in de meeste landen door geen mens serieus worden genomen, maar in Turkije slaagt hij daar wel vaak in, omdat daar veelal geen onderscheid wordt gemaakt tussen bewering en bewijs.

De achterban van Erdogans Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) is hier met name gevoelig voor. Die kijkt alleen of een uitspraak in het juiste politieke straatje past en neemt dan verder overal genoegen mee, hoe bizar het ook is. Bulut weet dat als geen ander en kan er daarom als een dolle op los fantaseren.

Dit maakt wat hij er met grote regelmaat uitgooit niet minder absurd. Zo wist hij in 2013 heel zeker dat het protest tegen de afbraak van Istanbuls Gezipark door de Duitse luchtvaartmaatschappij Lufthansa werd gearrangeerd. Geen spat bewijs voor uiteraard, maar bij Erdogans meute ging het erin als gesneden koek.

Nog bonter maakte Bulut het toen hij zei dat buitenlandse machten probeerden Erdogan te vermoorden met behulp van telekinese. Dat daar geen bewijs voor geleverd kon worden spreekt voor zich; er is immers geen wetenschappelijk bewijs voor telekinese. Deed dat ertoe voor Erdogans achterban? Absoluut niet. De adviseur van ‘de chef’ zei het en dan is het waar.

A Haber

Op 7 december verscheen Bulut op het regeringsgezinde nieuwskanaal A Haber, en zei daar wederom iets dat kant noch wal raakt. Deze keer hebben buitenlandse koks in kookprogramma’s op de Turkse TV het gedaan voor hem. Dat zijn volgens hem spionnen.

Bulut: ‘Ik zag bijvoorbeeld een programma op een nieuwskanaal, waarbij een Engelsman en een Italiaan een indruk gaven van regionale specialiteiten in Anatolië. Ze trokken naar verschillende provincies en dorpen om gerechten te bereiden. Denk je dat ze dit uit eigen belang doen?’

Ja, dat is precies wat ik denk Yigit Bulut, het is namelijk hun werk.

Vervolgens kreeg de kijker het onweerlegbare bewijs van Bulut voorgeschoteld:

‘Heb je ooit een Turk gezien die een kookprogramma presenteert op de TV in Frankrijk?’

Bulut had ook nog de euvele moed om te stellen dat hij niet overdrijft en dat dit zeker geen samenzweringstheorie is.

NAVO

Volgens Bulut maken TV-koks gebruik van naïeve dorpelingen en weten ze die militaire geheimen over onder andere radarinstallaties en wapenopslagplaatsen te ontfutselen.

Zouden dorpelingen echt op de hoogte zijn van militaire geheimen waar vijanden van Turkije iets aan hebben? In dat geval doen de Turkse strijdkrachten toch iets helemaal verkeerd.

Daarnaast is er de vraag wie die vijanden zijn als het aan Bulut ligt. Aangezien hij het over een Engelsman en een Italiaan had neem ik aan dat het hem om NAVO-landen te doen is.

Maar Turkije is toch zelf lid van de NAVO? Waarom zou de NAVO bij de NAVO spioneren? Dat heeft alleen zin wanneer Turkije door het NAVO-commando als een vijfde colonne binnen het bondgenootschap wordt beschouwd. Voor dat laatste is iets te zeggen, maar zelfs dan.

Er zijn op vestigingen van de Turkse strijdkrachten talloze militairen van andere NAVO-landen gestationeerd. Die staan overal met hun neus bovenop en zijn daardoor veel beter in staat om te spioneren dan een kok op de TV die met een dorpeling praat. Bovendien beschikt de NAVO over spionagesatellieten waarmee radarinstallaties en wapenopslagplaatsen exact gelokaliseerd kunnen worden. Daar heb je echt geen koks voor nodig.

Kortom, we waren weer eens getuige van een typische Yigit Bulut-bewering, die zoals gebruikelijk als een tang op een varken slaat. Het ergste van alles is echter dat het door complete volksstammen geloofd wordt. Dat zal nu ook wel weer zo zijn, met alle risico’s van dien voor buitenlanders op de Turkse TV. Het is treurig, diep treurig.

Volg Peter Edel op Twitter

Peter Edel is schrijver van De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (2012, Uitgeverij EPO, Antwerpen)

take down
the paywall
steun ons nu!