Volkeren komen in opstand, dictators wankelen op hun voetstuk, in Tunesië en Egypte betalen honderden betogers voor democratie en rechtvaardigheid hun vreedzame strijd met hun leven.

En wat doen de noteringsagentschappen? Ze verlagen de soevereine schuld van Tunesië en Egypte ! Volkeren die rechtstaan, worden slecht genoteerd door de internationale financiële wereld die zou willen dat ze zich stil houden onder het juk van politie, geheime diensten, politieke dictatuur en een stijgende kloof tussen arm en rijk gekoppeld aan een soberheidsbeleid dat nog eens de armsten treft.

In Davos maken de machtigen zich zorgen over hun markten en investeringen. Ze dachten dat na de schokgolf van de financiële crisis de rust teruggekeerd was. Ze hebben hun zaken opnieuw opgenomen en gingen opnieuw rond zowat alles speculeren: met de voeding van de mensen of de openbare schuld. Ze wrijven zich in de handen wanneer de onderwijs-, gezondheids- of sociale uitgaven dalen, wanneer de prijzen van de basisproducten de pan uitrijzen, wanneer de ongelijkheden toenemen. Ze hebben de ogen gesloten voor de meest corrupte dictaturen. In dit sombere spel dat zich in Tunesië en Egypte afspeelt, nemen zowel het multinationale kapitaal en de financiële markten, maar ook het Europese bedrijfsleven een voorname plaats in.

Maar de opstand is nakend, de revolutie die ze al lang verdwenen achtten is terug, de stem van de onderdrukten en vernederden klink opnieuw luid op de internationale scène.

We mogen niet toelaten dat de VS en Europese Unie een restauratie doorvoeren via het opleggen van hun oplossingen. Want we zien opnieuw dat hoewel het gewone volk de revoluties maakt, het de machthebbers in Washington zijn, gevolgd door hun slippendragers binnen de Europese Unie, die de nieuwe machtspoppetjes aanduiden.

In Tunesië is Ben Ali opgevolgd door de militairen zelf en ook in Egypte dreigt hetzelfde scenario: Barack Obama, Catherine Ashton en veel andere Westerse democraten hebben de mond vol over de strijd voor de democratie van het Egyptische volk maar intussen is hun grootste zorg: de bevoorrading via het Suez kanaal van onze olie, de politieke stabiliteit in het Midden-Oosten, de veiligheid van Israël. Terwijl een groot deel van het volk op straat strijd en sterft voor het recht hun toekomst in eigen handen te nemen, wordt hun toekomst uitgetekend in Washington en Brussel. In de coulissen van de macht wordt het “diplomatieke” verraad volop georganiseerd.

Diezelfde Westerse democraten die zich nu in retoriek scharen achter de eisen van de zogenaamde “facebook generatie” hebben wel dertig jaar lang deze regimes gesteund, militair en financiëel. Over de onderdrukking, verdwijningen, martelingen, dagelijkse terreur, onvrijheid en ellende hebben ze gezwegen in alle mogelijke talen.

Sinds meer dan tien jaar beweert de andersglobalistische beweging dat een andere wereld mogelijk is. Zij doet voorstellen over het onder controle brengen van de financiële wereld, voor rechtvaardigheid, democratie en het redden van onze planeet. De volksopstanden in Tunesië en Egypte tonen dat die strijd actueel is. Zij zullen in het middelpunt staan van de debatten van het Wereld Sociaal Forum van Dakar, waar de Attac’s van de hele wereld en de sociale bewegingen hun steun zullen betuigen met de volkeren die hoop opnieuw in hun schild dragen.

Omdat een andere wereld mogelijk is,

Eric Goeman, woordvoerder Attac Vlaanderen