FMC heeft tijdens de jaren ‘60 en ‘70 voor een verhoogde participatie van de vrouw in de arbeidswereld geijverd. Vandaag zijn 48% van de arbeidskrachten in staatsdienst en 30% van de zelfstandigen vrouwen. In de jaren ‘80 en ‘90 stond de benoeming van vrouwen in bestuursorganen en in leidinggevende functies op de strijdagenda. In 2013 waren in de overheidsinstellingen en bedrijven 46% van de hogere kaderleden vrouwen. Ook in de instellingen met verkozen mandaten staan de vrouwen sterk. Ze vormen de helft van de provinciale raden, 49% van het nationale parlement en 42% van de staatsraad. Het recent verkozen nationale secretariaat van de vakbondskoepel CTC bestaat uit 4 vrouwen en 2 mannen en 70% van de syndicale kaderleden zijn vrouwen. Deze positieve balans op gebied van de deelname van de vrouw aan het economische, sociale, culturele en politieke leven in Cuba zou niet mogelijk geweest zijn, ware ze niet vooraf gegaan door de verhoogde toegang van de vrouw tot het onderwijs en in het bijzonder het universitaire onderwijs. Vandaag leveren ze 67% van de afgestudeerde universitairen aan. Samengevat kan men stellen dat Cuba ongetwijfeld millenniumdoelstelling 3 in verband met gendergelijkheid reeds bereikt heeft.Maar niet alles is rozengeur en maneschijn voor de vrouwen in de Cubaanse maatschappij. Een snelle rondvraag onder de vrouwelijke kaderleden bij onze partners leert dat de “dubbele werkdag” een stevig obstakel vormt voor hun volwaardige ontplooiing. Naast een voltijdse job, krijgen vrouwen er met het huishouden vaak een tweede “job” bovenop. Als ze dan ook nog actief deelnemen aan activiteiten en vergaderingen van de vakbond, de partij en de vrouwenbeweging, wordt het helemaal druk.De uitdaging ligt dus niet meer in de deelname aan de maatschappelijke ontwikkeling of in gepaste wetten ter bevordering van de gendergelijkheid. Ze ligt in de gewoonten, de cultuur, de waarden, die zowel in het sociale midden als binnen de familie in ongelijkheid uitmonden. De traditionele en stereotypische taakverdeling, die aan de vrouw de opvoeding van de kinderen, het huishouden, de zorg voor de ouderen, enz. toewijst, blijft de regel. Het is optornen tegen 500 jaar joods-christelijke cultuur, gemengd met Afrikaanse en Chinese invloeden, die in essentie machistisch en patriarchaal is. Om deze uitdaging aan te gaan heeft de organisatie FMC nood aan een vernieuwde werkstijl die toelaat beter op de persoonlijke en diverse noden van de moderne vrouw in te spelen. De aanpak moet dynamischer en individueler, er moet meer geluisterd worden naar wat de leden te vertellen hebben en constructieve kritiek is welkom. In de aanloop van het congres werd daarom een inspanning geleverd om jongere bestuursleden aan de basis aan te trekken. In totaal maken vrouwen jonger dan 35 jaar nu iets meer dan een derde van de basisstructuur uit. Het is echter niet voldoende jonge kaderleden op te nemen. Ze moeten ook opgeleid worden, een volwaardige plaats binnen de organisatie krijgen en over de geschikte infrastructuur beschikken. Zonder deze voorwaarden zal het moeilijk blijken ze voor een lange termijn aan de organisatie te binden.Van deze jongere leden verwacht FMC een belangrijke bijdrage aan de nationale campagne ter verbetering van de ethiek en het morele gedrag van de bevolking, de bestrijding van de corruptie en de bevordering van respectvolle omgang met de medemens. Dit is voor hen voornamelijk een opvoedende en preventieve taak gericht op de jeugd. Het speelt in hun voordeel dat goede raad vanwege een jong bestuurslid voor leeftijdsgenoten vlotter te aanvaarden is. Het uiteindelijke doel van FMC is bouwen, samen met mannen, aan een betere maatschappij met behulp van het socialisme. Want meer socialisme betekent meer gelijkheid tussen vrouwen en mannen, ouderen en jongeren, zwarten en blanken.31 maart 2014 Auteur: Yves Van Gijsel Contact: david.verstockt@fos-socsol.be