Het dragen
van een boerka kan een teken van liefde zijn.

Nooit
gedacht dat ik deze zin ooit eens op papier zou zetten.

Om haar zoon
niet te kwetsen draagt zijn moeder wanneer hij op bezoek is, een boerka en gaat
zij niet naar de cinema. In zijn aanwezigheid gedraagt zij zich onderdanig.

 De zoon gelooft dat haar moeder daardoor
respect krijgt van haar gemeenschap. Geeft volgens hem identiteit, moeder maakt
dan deel uit van een groter geheel. Kwestie van gerust te kunnen zijn…

Eigenbelang
is echter niet ver weg. De boerka is volgens de zoon immers ook nodig om de
mannen tegen zichzelf te beschermen. Volgens hem geraken mannen immers sneller
opgewonden dan vrouwen…

Bij zijn
afwezigheid van haar zoon geniet moeder van de vrijheid en ontdekt zij de
wereld.

Graag zien
kan veel vormen aannemen.

Het betekent
héél veel voor de familie dat hij het tot sumoworstelaar heeft gebracht.

De
sumoworstelaar zit al vijftien jaar op internaat en kan maar eenmaal per jaar
zijn familie bezoeken.

Ook al is
hij er op uitgekeken en zou hij met deze harde leerschool willen breken.  Dat kan hij zijn familie niet aandoen…

Persoonlijk
geluk ondergeschikt aan de eer van de familie.

Verdriet kan
veel vormen aannemen.

Eigenlijk
had zij danseres willen worden, op het podium willen staan, haar vuur laten
overslaan en de pannen van het dak spelen.

Verlangen
kan veel vormen aannemen.

Ja, maar wat
doe je als je  van goede afkomst bent?

Loyaliteit
was een woord dat nog niet in was. Trouw wel, en daar was ze goed in.

Tradities, het
is van alle culturen.

Ten goede en
ten kwade.