Tom Waes in China

Tom Waes in China

vrijdag 10 maart 2017 10:35
Spread the love

Ik ben niet echt een fan van het programma ‘Reizen Waes’, om de simpele reden dat ik liever zelf reis. Al is écht reizen helaas al een tijdje geleden voor mij.

Maar goed, voor de twee afleveringen over China en Waes’ roadtrip door het Chinese “mainland” (van Shanghai naar Shangri-La) zette ik me toch effen voor de buis op zondagavond. Al was het maar omdat ik een jaar of vier in China gewoond heb en ook wel wat gereisd, en ik dus benieuwd was hoe Waes het land in beeld zou brengen.

De kijkcijfers – meer dan 1.7 miljoen voor de tweede aflevering – gaven Waes ruimschoots gelijk, maar zelf kon ik – verzuurde Vlaming van middelbare leeftijd zijnde – zijn aanpak maar matig appreciëren. Voor elke min of meer relevante glimp van hoe China en (al of niet han-)Chinezen in elkaar zitten, werden we ook getrakteerd op een paar rariteiten. Die Chinese suburb-versie van een Parijse buurt (inclusief een uit de kluiten gewassen versie van de Eiffeltoren), tot daar aan toe  (al had ik mijn bedenkingen toen Waes vond dat het in de appartementen van Chinezen allemaal toch wat tegenviel – waarmee vergelijk je, vraag ik me dan af); maar waarom we uitgebreid getrakteerd werden op de gekookte “eieren gedrenkt in urine van jongetjes” of het dwergen-entertainment park in Yunnan, en slechts een glimp mochten opvangen van ‘hot pot’ in Sichuan/Chongqing was me niet echt duidelijk.

Het politieke “aandringen” van Waes op diverse momenten, waarbij hij het Chinese regime “aan de kaak” probeerde te stellen, voelde ook fake aan – net als wanneer hij zijn “sociale hart” liet spreken – zie bv. zijn interview met de puissant rijke Chinese jongeling (annex Maserati). Als je zelf een vet contract hebt, hoef je me dunkt echt niet van de toren te blazen over de grote verschillen tussen rijk en arm in China – die er overigens ontegenzeglijk zijn. Het interview met de rijke jonge man had ongetwijfeld interessant en relevant kunnen zijn, maar het blijven aandringen van Waes begon me op de duur serieus tegen te steken, zeker in het licht van de even weinig florissante sociale situatie in veel Westerse landen (VS, Griekenland, voorsteden in Parijs …). Ik kreeg bijna sympathie met die Maserati-fan.

Waes’ uitje naar Shangri-La en de veelbetekenende blikken toen hij met een ‘controleur’ werd opgezadeld, tja, er is zonder twijfel een publiek voor, maar sorry, Waes gaf naar mijn smaak al te vaak blijk van een westers superioriteitsgevoel, dat nogal gedateerd overkomt in de huidige politieke en economische omstandigheden. Ongetwijfeld is de situatie van veel Tibetanen in China weinig benijdenswaardig – net als voor nogal wat Oeigoeren in Xinjiang – maar we hebben Waes’ zelfingenomen kijk op de zaken niet echt vandoen om een en ander aan het licht te brengen. Zijn afsluitende commentaar – waarin hij wél positief was over China en zijn inwoners – kon daar niet echt veel meer aan veranderen.

Maar goed, ik ben dan ook een verzuurde Vlaming. En een beetje jaloers ben ik toch wel op al dat (zwaar gesponsorde) reizen van Tommeke! 

take down
the paywall
steun ons nu!