We leven in een geglobaliseerde samenleving. In een maatschappij waar de ontwikkeling van de technologie een uitermate belangrijke rol speelt. De afstanden tussen mensen van verschillende culturen worden steeds kleiner. Europeanen vliegen naar andere continenten voor een paar centen. De kansen om elkaar te leren kennen worden steeds groter voor het gros van de bevolking. Maar maken we een correct gebruik van deze fantastische mogelijkheden?
Het toerisme van 40 jaar geleden heeft niets meer te maken met de mogelijkheden die er vandaag de dag zijn. In 1975 was een vliegvakantie voor de meeste Belgen nog een utopie. De droom om andere culturen te leren kennen, binnen of buiten Europa, was maar door enkelen te verwerkelijken. “Reizen opent de geest” , zo zeggen veel psychologen. Het stelt je in staat te zien hoe andere mensen leven. Hoe er elders gewerkt wordt, wat ze elders verdienen, wat ze in hun vrije tijd doen, hoe ze met elkaar omgaan, wat ze eten en drinken, en ga zo maar door.
Ook de migratie van vele mensen naar andere plekken, soms ver van de geboorteplaats, heeft zeer verschillende mensen samengebracht. Mensen die op een andere manier grootgebracht zijn. Mensen die een andere godsdienst hebben of juist helemaal geen godsdienst hebben. Mensen die voornamelijk uit financiële redenen hun vaderland hebben verlaten. Mensen die een nieuwe toekomst zoeken.
Duizenden mensen zijn naar Antwerpen gekomen. Sommigen om er te blijven, anderen nemen een hotel in de stad en zijn na een weekendje of een weekje weer verdwenen. Al deze mensen hebben iets gemeen: het zijn goede mensen. De arme man of vrouw die een nieuw leven probeert te starten in Antwerpen. De rijke toerist die alle bezienswaardigheden van de stad wil zien en via zijn foto- en filmmateriaal later vrienden en familieleden zijn ervaringen toont. De student die via het Europese Erasmusprogramma aan Universiteit Antwerpen studeert( in 2014 was 17% van de studenten van deze Universiteit afkomstig uit het buitenland).
Anno 2015 zijn we weliswaar op technologisch gebied veel verder dan in 1975, maar moeten we helaas vaststellen dat de tolerantie in de wereld zelfs minder is geworden. Wat hebben we met de progressie gedaan? Vooral op religieus gebied zijn we eerder uit elkaar gegroeid. De afstanden tussen de verschillende culturen en godsdiensten lijken groter dan ooit. Christenen, Joden, Moslims, Boeddhisten, Atheïsten, Jehovagetuigen, we begrijpen elkaar steeds minder, en we doen er steeds minder voor om elkaar te begrijpen. Kortom er is steeds minder tolerantie.
Daarom is de actie die jongeren in het begin van februari van dit jaar ondernomen hebben in het centrum van Antwerpen zo enorm belangrijk. “Gewapend” met borden waarop te lezen viel: “Hug a muslim” of “Hug a Jew” werden omhelzingen en knuffels uitgedeeld aan iedereen.
In tijden van haat en verdeeldheid is deze actie enorm toe te juichen. Als jongeren op de hele wereld dit nabootsen dan is de kans groot dat de tolerantie en de liefde het gaan winnen van de haat en de onverdraagzaamheid. Het geld dat Europa uitgeeft aan de uitwisseling van studenten over de hele wereld kan geen betere bestemming vinden. Als de wortels van de samenleving gezond zijn is een gezonde groei gegarandeerd! Met dank aan Antwerpen!
