Natuurlijk is de ravage veroorzaakt door het ongeval in Denderleeuw voor alle betrokkenen een ontzettend drama. Vooreerst dan ook mijn medeleven en innige deelneming aan slachtoffers en familie. Dit tragische gebeuren toont aan hoezeer moraal afhankelijk is van toeval. Ik schets realistisch een fictieve situatie. Twee jonge mannen Jan en Bert smoren bij de laatste thuis een joint. Voor Jan is het de eerste keer. Hij is tegen cannabis maar wil het toch eens proberen. Het is erg straf spul en voor de rest van de avond is hij half groggy. Ze gaan samen op cafe en Bert is zo goed opgewarmd dat hij zich voor de rest van de avond te pletter drinkt. Dronken en vermoeid kruipt hij achter het stuur. Jan wil een taxi betalen maar Bert wordt boos en dreigt ermee hun vriendschap te beeindigen ‘als je me niet vertrouwt!’. Jan is opgelucht als ze zonder ongelukken thuis geraken tegen het ochtendgloren. De volgende dag moet hij rond de middag vertrekken voor een dagelijks heen en weer naar de kust met eijn vrachtwagen. Onderweg wordt door de GPS een omleiding gesignaleerd. Hij probeert een alternatieve route op te sporen en rijdt even op automatische piloot. Naar zijn gevoel fracties van een seconde later is er een enorme klap en ziet hij in de lucht vliegende personenwagens. Van het ene ogenblik op het andere wordt hij een alom verachte misdadiger. Per ongeluk wordt hij aan de schandpaal genageld terwijl Bert onschuldig snurkend zijn roes ligt uit te slapen. Hoe bedrieglijk kunnen goed en kwaad soms zijn. Een tien ton teerling die op het wegdek werd geworpen. Alleen verliezers.