Ik was nooit eerder in Dakar geweest. Het is dan ook erg moeilijk om na een dag je indrukken op een rij te hebben.

Dakar is duidelijk ‘rijker’ dan wat we gezien hebben in Conakry (Guinee), Lomé (Togo) en Mauretanië. Er staan meer huizen, soms tot een 4-tal verdiepingen, en er rijden ook wel een aantal wagens zoals je bij ons ziet. Vergis je nochtans niet, het gros van de wagens zijn eigenlijk niet meer dan schrootbakken waarvan je je af vraagt hoe het komt dat ze niet uit elkaar vallen.

Doordat er sommigen beter leven, komen meteen ook de verschillen en het contrast met de armen scherper naar voren: ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het beetje meer welvaart, meteen ook de ongelijkheid tussen de mensen meteen een pak groter maakt.

Openbaar vervoer is er hier eigenlijk niet: mensen worden volgestouwd in soms kleurrijk beschilderde busjes die hun tochtje pas lijken aan te vatten als er voldoende mensen achteraan uit het busje hangen.

De wegen van de luchthaven naar het centrum zijn vrij behoorlijk en ook een aantal grote verbindingswegen in de stad zijn goed berijdbaar.

Maar van zodra je die hoofdlanen verlaat, kom je snel op wegen met putten, onverharde zandwegen, …

De stad is een aaneenschakeling van onafgewerkte bouwsels, winkeltjes en stalletjes, rommel, … zoals je alleen in derde wereld steden vindt.
Pakken mensen leven gewoon op straat. ‘s Morgens vind je ze samen, op een ‘open’ plek om iets te eten. Wie ‘s avonds zich buiten waagt (wat we alleen in groep doen) komt onderweg voortdurend mensen tegen die gewoon langs de straat liggen te slapen. Het aantal mensen die gewoon op straat leven zijn niet te tellen.

Als je terugkeert naar het hotel, na een maaltijd van nog geen 5€, en wordt aangeklampt door een paar moeders met een baby op de rug die je met de hand teken doen dat ze iets willen om te eten, weet je meteen hoe laat het is.

Om je een zeker beeld te geven van het aanzicht van de stad, hebben we enkele seconden van een ritje met de taxi bijeen gesprokkeld. Voor wat het waard is, maar je krijgt misschien toch een zekere indruk.

Door Luc Hamelinck