Op nauwelijks een maand van het einde van het schooljaar zullen tientallen kinderen opnieuw de nacht in de straten moeten doorbrengen. Dat betekent dat schoolgaande kinderen hun jaar vermoedelijk niet zullen afmaken.

Want “kinderen worden op straat aan allerhande gevaren blootgesteld”, aldus het Platform Kinderen op de Vlucht dat bestaat uit 40 leden en waarnemers over de taalgrens heen. “Regelmatig naar school gaan wordt zeer moeilijk. Een onaangepaste woonsituatie leidt bovendien vaak tot gezondheidsproblemen voor de kinderen en hun ouders en ligt aan de basis van een hele reeks andere moeilijkheden.”

Bij de thuisloze gezinnen voor wie de winteropvang nu de deuren sluit, zitten vooral gezinnen zonder wettige verblijfspapieren. Maar volgens de Belgische wet hebben ook kinderen zonder wettig verblijf recht op materiële hulp en opvang wanneer hun ouders daar niet toe in staat zijn.

Uitholling

Het recht op materiële hulp werd vastgelegd in het principearrest van het Grondwettelijk Hof van 22 juli 2003. Het leidde tot een wetsartikel waarin bepaald wordt dat een minderjarige en zijn gezin op materiële hulp kan rekenen, ook zonder wettige verblijfspapieren.

In het samenwerkingsakkoord tussen Fedasil en de Dienst Vreemdelingenzaken dat dateert uit mei 2013 wordt het recht op materiële hulp echter beperkt tot 30 dagen. Ondanks tegenkanting van de Raad van State leidde het samenwerkingsakkoord tussen Dienst Vreemdelingenzaken en Fedasil in praktijk tot een verregaande uitholling van het recht op materiële hulp. Het concrete resultaat daarvan is dus dat steeds meer gezinnen volledig aan hun lot worden overgelaten.

Het Platform hamert erop dat, in het belang van de kinderen, naar een structurele oplossing wordt gezocht. Een onzeker leven op straat is immers “nooit in het belang van kinderen en heeft een diepe impact op de ontwikkeling en het algemeen welzijn van kinderen en hun ouders”.