Nieuws, Cultuur, Documentaire, Recensie, Palestina, Gaza, Israël Palestina, PLO, Mossad, Filmfestival 'Eye on Palestine', Mahmoun Mraish -

‘This is my picture when I was dead’: een persoonlijke reis door verleden en heden

Athene 1983. De pers meldt dat de vierjarige Bashir gedood werd samen met zijn vader Mahmoun Mraish, een leider van de Palestijnse bevrijdingsorganisatie PLO. Vader en zoon worden dood verklaard, maar na twee uur blijkt de kleine Bashir nog te leven.

donderdag 26 april 2012 12:05
Spread the love

In deze documentaire volgen we de dertigjarige Bashir vandaag in zijn zoektocht naar zijn vader en diens dromen en idealen. Het begin van de film is aangrijpend: beelden van het bombardement op Gaza-stad met fosforbommen terwijl mooie kerstmuziek klinkt (Gaza werd begin 2009 door Israël wekenlang gebombardeerd). De schoonheid versterkt de gruwel.

Gaandeweg wordt duidelijker wat er precies is gebeurd op die bewuste dag in Athene. Een moordcommando, gestuurd door de Mossad, onder leiding van Tzipi Livni, heeft de aanslag gepleegd. Gaandeweg wordt ook duidelijker wat deze gebeurtenis betekent voor het leven van Bashir en zijn moeder.

Hij verschilt in politieke betrokkenheid niet zo veel van zijn vader, maar hij uit het met zijn pen, in cartoons, in plaats van met wapens. Bashir moet toekijken hoe zijn vaders droom van een onafhankelijke Palestijnse staat door interne verdeeldheid verder weg lijkt dan ooit. Sommige van zijn cartoons worden geweigerd …

De documentaire vertrekt vanuit een bijzonder perspectief: het perspectief van iemand die gestorven is voor de Palestijnse droom (maar toch niet). Er wordt niet voortdurend gehamerd op het onrecht dat de Palestijnen is aangedaan door Israël.

Veeleer ligt het accent op de innerlijke motieven van de personen die in de film voorkomen en op de manier waarop zij het conflict beleven. De meeste personages ‘spelen’ zichzelf, daardoor is het geen saai en afstandelijk verhaal. De gesprekken van Bashir met mensen in zijn omgeving worden afgewisseld met breed uitgemeten visuele aspecten van zijn leven: de cartoons die hij tekent, sfeerbeelden uit de omgeving waarin hij leeft, de berichtgeving over de Palestijnse kwestie in kranten en historische tv-fragmenten.

Zeer verzorgd en mooi gefilmd, traag en indringend. Door deze manier van filmen, krijg je enerzijds ruim de tijd om de stof tot je te laten doordringen, maar anderzijds is het, vooral in het begin, soms wat moeilijk om je aandacht erbij te houden.

Het filmfestival Eye on Palestine loopt nog tot 6 mei 2012 in Gent, Antwepen en Brussel. Alle informatie op www.eyeonpalestine.be

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!