The Vegetable Garden

Op de terugweg stoppen we in Scheldewindeke bij Frank Van Keirsbilck. Na het bezoek aan de tuin van Guy voelt Frank zijn tuin behoorlijk wild aan. We krijgen een rondleiding en staan versteld van de soortenrijkdom in zijn tuin. Voor ons, ‘leken’ is het niet altijd duidelijk zichtbaar, Frank wijst naar de kleine plantjes die her en der boven het gras komen piepen.

Frank leeft van en voor zijn tuin, … maar koopt wel eens een mango. Vorig jaar diende hij wegens mislukte look- en uienoogst toch eens tuinvreemde groenten in te kopen.

Frank is vooral gepassioneerd door de verschillende andesknollen. Het accent ligt vooral op Oca’s, waarin hij zich sinds meer dan 10 jaar specialiseerd. Oca is een overblijvend knolgewas uit de klaverzuringfamilie, waarvan de knol gegeten wordt. De smaak is iets zuurder dan een aardappel. Oca’s werden meer dan 6000 jaar geleden gedomesticeerd in de Andes.
Oca’s worden normaliter gepoot, wat tot een ongeslachtelijke vermeerdering leidt, zoals onze aardappel dus. Frank probeert ze echter in bloei te laten komen, wat in ons klimaat verre van evident is. Op die manier teelt hij zaad. Dat zaad levert dan een enorme genetische diversiteit op. Frank heeft al zo’n 300 ‘rassen’ zien passeren… Na selectie op criteria als vroege oogst en opbrengst weerhield Frank een 60tal soorten voor verdere teelt. Met als uiteindelijk doel een ideaal ras voor onze streek te bekomen. Hij probeert met de Oca te doen wat men enkele eeuwen geleden met de aardappel deed.

Gepasioneerd vertelt Frank ons over de technische aspecten van het zaadkweekproces. Een complex verhaal over lange, middenlange en korte stampers, over bevruchten met een penseel en over internationale zaaduitwisselen en teeltproeven.

Tijdens onze verdere tocht doorheen de tuin botsen we op een veld oerprei. Iets verderop vinden we reguliere prei. De verschillende teelttechnieken die toegepast kunnen worden op prei stellen ons in West Europa in staat gedurende het gehele jaar over prei te beschikken. Handig om te weten, en misschien eens thuis uit te proberen is dat prei zich ook laat vermenigvuldigen via de 5 tot 10 broedknolletjes. Voor prei zijn we in feite niet zaadafhankelijk. Ook vele andere planten laten zich vermeerderen via die broedknolletjes. In feite vertelt Frank ons het verhaal van verloren collectieve kennis na de opkomst van zaadfirma’s die zich specialiseerden in zaadgewin uit de bloem.

Aan het einde van onze rondleiding somt Frank vijf soorten op die het in onze contreiën wel eens ver zouden kunnen schoppen: Apios, Oca’s , Mashua’s, Ullucus en Aardakker. Frank wijst ons erop dat we vroeger vooral leefden op rapen, uien, pastinaak, bietenbladeren en – knollen, en dat enkel inzetten op de aardappel als ‘staplefood’ misschien niet de slimste methode is, misschien verdienen de andere andesknollen ook wel een plaats bij ons basisvoedsel. Ook maakt Frank zich sterk dat er tot nu toe geen enkel GGO bestaat die meer opbrengt dan de traditionele gewassen.

Leuk om weten: de roots van onze wortel liggen in Afhanistan (onze wilde wortel is niet eetbaar) en tot de 17de eeuw paars, rood, lichtgeel, groen of wit gekleurd waren. De oranje kleur werd in ….Nederland verkregen: Oranje boven!

Voor de Green Bastardstuin kregen we onder andere verschillende soorten Incaknollen mee. Spannend hoe die het gaan doen op ons balkon!

website: http://www.thevegetablegarden.be/