De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

The City of (Fallen) Angels

The City of (Fallen) Angels

zondag 16 mei 2010 23:07
Spread the love

Op de kop vandaag is het mijn achtste week in Amerika. Oftewel de laatste van mijn verblijf hier. Tijd voor een kort overzichtje en een terugblik dacht ik zo bij mezelf. Buiten de vier dagjes Las Vegas, waar ik nu net van terugben, is het tot nu toe alleen Los Angeles geweest, met enkele korte tripjes naar Santa Monica en Malibu. Jaja, dezelde Malibu als die van de cocktails.

Los Angeles is een Amerikaanse grootstad zoals zovele. Downtown East LA is een ghetto pur sang. Overal waar je gaat ruik je ‘kak en pis’, daklozen dolen met hun ganse hebben en houden in GB-karretjes rond op zoek naar iets eetbaars in de vuilnisbakken en ze spreken iedere voorbijganger aan voor een kwartje. 

Supermarkten zijn voorzien van tralies, hekken, beveiligingscamera’s en een handvol dikke gewapende Mexicaanse securityagenten aan de ingang. Benzinestations zijn versterkte burchten, dubbelglas voorkomt ook maar enig contact tussen jou en de verkoper. Je steekt je Red Bull  in een schuif en je hoopt dat je in diezelfde schuif je een beetje later je wisselgeld zal terugvinden. Dat steek je vervolgens snel weg in je onderbroek voor een van de honderden bedelaars je fortuin aan kwartjes heeft gezien. Je kan proberen, maar er is geen ontsnappen aan.

Neen, aan de sirenes overdag te horen is dit zeker een plaats waar ik zou voor passen als de zon eenmaal onder is gegaan. Hier wil je niet biljarten na halftien.

Een wereld van verschil is het op ongeveer tien kilometer ten westen van downtown. Met sjieke wijken en buurten als Hollywood, Westwood, Bel Air en Beverly Hills ademt dit deel van LA overdreven luxe uit.  En groter contrast is niet mogelijk. Op slechts tien minuten rijden veranderen de donkere gezichten in blanke huidskleuren, spreken de mensen geen Spaans meer maar Engels, worden de tweedehands jeans en met gaten gevulde T-shirts plots Prada jurkjes, Burburry kousen en Jimmy Shoo’s, de GB karretjes  worden ingeruild voor dikke Jaguars, gouden limousines en roze BMW’s. De onfortuinlijke Mexicaantjes achter de MacDonalds kassa zijn hier omgetoverd tot Barbiepoppetjes (incluis Chihuahuatjes) in roze kleedjes met plastieke tieten die elke moment uit hun voegen kunnen barsten. Wat trouwens wel eens rampzalige gevolgen zou kunnen hebben. Welkom in Beverly Hills, de enige plaats in Amerika,  waar er voor één keer meer plastische chirurgen zijn dan priesters.

Een beetje meer naar het westen, aan de Grote Oceaan vinden we de plaatjes Santa Monica en Venice . De eerste is wereldberoemd omwille van zijn Santa Monica Pier waar je kermisattracties en suikerspinnen kan terugvinden. Wandelen je vanaf de pier langs de boardwalk (dijk) naar Venice dan zie je meer freaks dan dat je ooit in je hele leven zal tegenkomen, en laat ons aannemen dat je gemiddeld 99 jaar zal worden. Het begint al na enkele meters op het stukje strand dat men Muscle Beach noemt. Iedereen die gezien wil worden in LA is hier hevig aan het werk ieder stukje spier te tonen aan voorbijgangers. Nog nooit heb ik zoveel sixpacks bijeen gezien dan op deze 20 vierkante meter, neen zelfs niet op een hete zomerdag rond het zwembad van het Hezemeer in Laakdal. Het is ook hier dat ik vrees dat de plastieke dubbele D’s, de Heuveltjes van Erika, wel eens zouden kunnen ontploffen door ze te hard te belasten. Maar geen nood, de lifeguards Mitch en Pamela met hun knalrode zwembroekje, badpak en reddingsboei zijn nooit ver weg hier.

Een beetje verder start deel twee van de freakshow. Tientallen straat artiesten kleuren de boulevard met hun costuums, dikke zwarte Big Mamma’s achter een tafeltje beweren waarzegsters te zijn, die voor $ 10 je toekomst voorspellen, breakdancers flippen en floppen alsof hun leven ervan afhangt en de skateboards en skeelers vliegen je hier om de oren. Oh ja, en joggen doe je hier enkel zonder shirt en met een roze string rond/in je gat. Meer dan dat is niet toegelaten op de ‘Freak Parade’, of je zou wel eens uit de toon kunnen vallen.

take down
the paywall
steun ons nu!