Antiregeringsbetogers proberen begin december 2013 regeringsgebouwen te bezetten in Bangkok om zo de regering-Shinawatra tot aftreden te dwingen (foto: Links- International Journal of Socialist Renewal).
Nieuws, Politiek, Thailand, Links, Bangkok, Roodhemden, Geelhemden, Sociale strijd, Analyse, Royalisten, Militaire staatsgreep, Giles Ji Ungpakorn, Thaksin Shinawatra, Yingluck Shinawatra, Sutep Tueksuban, Red Shirt United Front for Democracy against Dictatorship (UDD) -

Thailand: de eerste ronde is gewonnen door regering-Yingluck Shinawatra

Er heerst momenteel een schijnbare rust in Bangkok nadat de royalistische antidemocratische betogers toestemming kregen om symbolisch het regeringsgebouw te bezetten. Na het maken van wat foto’s gingen ze terug weg. De tijdelijke wapenstilstand met de regering van premier Yingluck Shinawatra komt er rond de verjaardag van de koning op 5 december omdat de royalisten niet willen beschuldigd worden van gebrek aan respect voor hun 'geliefde leider'.

woensdag 4 december 2013 16:30
Spread the love

Ook de regering wil zich loyaal tonen en de gebruikelijke feestelijkheden organiseren in een kalme sfeer. Tenslotte is ook ex-premier Thaksin Shinawatra, de in ballingschap verblijvende broer van de huidge premier, zelf een royalist.

Maar laat je niet misleiden: de koning is oud, hij heeft geen echte macht. Bovendien is hij nooit dapper genoeg geweest om zijn nek uit te steken en zelf initiatieven te nemen. Hij wordt gebruikt door de militairen en de heersende klasse, de echte macht zit bij het Thaise leger.

Wat is ondertussen de stand van zaken in de hevige machtsstrijd tussen de conservatieve royalisten en de verkozen regering?

Het pleit voor de regering dat ze geen geweld heeft gebruikt tegen de ongedisciplineerde bendes royalisten. Hierdoor heeft ze moreel zeker haar positie versterkt. En vermits ze democratisch verkozen is, kan haar legitimiteit niet in twijfel getrokken worden door gewelddadige royalisten die voor een dictatuur pleiten.

Voorlopig weigert de regering-Shinawatra af te treden of het parlement te ontbinden, maar het is onduidelijk wat de komende dagen of maanden zal gebeuren.

Er was heel wat druk op de regering vanuit de hoek van reactionaire academici en NGO’s om het parlement te ontbinden. De raad van Thaise universiteitsrectoren kwam zelfs met een standpunt dat een volgende eerste minister niet hoeft verkozen te zijn.

De politieke opstelling van deze groepen is geen verrassing, want ze steunden allemaal de militaire staatsgreep van 2006, ze vonden dat de meerderheid van de bevolking intelligentie miste en ze juichten ook de militaire ingreep toe waarmee het democratische protest in 2010 gebroken werd.

Verrassend was wel dat sommige naïeve academici met gezonde democratische geloofsbrieven ook om de ontbinding van het parlement vroegen. Dat was een vergissing.

In 2006 heeft Thaksin het parlement ontbonden en nieuwe verkiezingen uitgeschreven, maar omdat de oppositie wist dat ze die zou verliezen, weigerde ze gewoon op te komen. Suteps royalistische bendes hebben nu trouwens al gezegd dat ze nieuwe verkiezingen verwerpen.

Een uitweg zou misschien kunnen geboden worden door de organisatie van een referendum over de afschaffing van de militaire grondwet. Als de regering dit referendum wint, zou ze dit kunnen aanwenden als een teken van vertrouwen, als ze verliest, zou ze moeten aftreden.

Maar om te beginnen is het al niet erg waarschijnlijk dat de Pheu Thai Party progressief genoeg is om zo’n referendum te willen.

Aan de andere kant heeft Sutep Tueksuban, de sterke man van de Democrat Party, zich geen nieuwe vrienden gemaakt met zijn voorstellen voor de samenstelling van een onverkozen, maar door hem en zijn medestanders benoemde assemblee en van een ‘volksregering’ van ‘goede’ dictators.

Hij hoopte op die manier het leger te kunnen verleiden tot een nieuwe staatsgreep, maar voorlopig lijken de militairen daar niet te willen op ingaan. In 2011 sloten de militairen al eens een deal met Thaksin en Pheu Thai, maar zelfs als ze opnieuw tot actie zouden overgaan, is het maar de vraag of ze daarmee Suteps agenda zouden uitvoeren.

Waarom macht geven aan een aapje als het toch de orgelspeler is die de muziek bepaalt?

De Thaise heersende klasse weet uit ervaring dat ze niet zonder enige vorm van democratisch proces kan, en dat ze de democratische Roodhemden en de aanhangers van de regering niet zomaar aan de kant kan schuiven.

Sutep heeft zijn troepen naar de heuveltop gebracht, maar ook terug naar beneden en dat heeft zijn geloofwaardigheid geen deugd gedaan. Zijn medestander, die eerder niet verkozen geraakte, Abhisit Vejjajiva had in een interview met CNN een hele reeks pathetische leugens nodig om dat standpunt te verdedigen. Hun geloofwaardigheid heeft daaronder geleden.

Het gevaar bestaat natuurlijk nog altijd dat invloedrijke mensen uit de bovenlaag of de militairen de volgende dagen druk zouden uitoefenen op de regering om plaats te maken voor een ‘regering van nationale eenheid’. Maar dit zou eigenlijk een vermomde staatsgreep zijn en mag niet aanvaard worden.

De meeste Roodhemden en waarschijnlijk ook de meerderheid van de Thaise kiezers zouden daar niet mee akkoord gaan. Maar de regering en de leiding van het Red Shirt United Front for Democracy against Dictatorship (UDD) zouden misschien kunnen proberen dit aan de Roodhemden te verkopen met als argument dat er ‘geen alternatief’ is.

Maar er ís een wel alternatief. De democratische stroming kan worden versterkt door steunacties van democratische bewegingen zoals onder andere democratische vakbondsmilitanten. De verschillende hervormingsvoorstellen van de Thammasat University’s Enlightened Jurists Group of de Nitirat Group moeten bovenaan de agenda komen, en de wet i.v.m. majesteitsschennis moet worden afgeschaft. Dat zouden alvast de eerste stappen in de goede richting zijn.

Giles Ji Ungpakorn

Giles Ji Ungpakorn is politiek commentator en dissident. In 2009 moest hij Thailand verlaten en in ballingsschap gaan in het VK nadat hij beschuldigd werd van majesteitsschennis voor het schrijven van een boek dat kritiek had op de militaire staatsgreep van 2006. Hij is lid van de socialistische organisatie ‘Left Turn Thailand’.

Zijn boek Thailand’s Crisis and the Fight for Democracy is interessant voor activisten, academici en journalisten die de Thaise politiek, democratisering en NGO’s volgen. Zijn website: http://redthaisocialist.com

Dit artikel verscheen op 4 december op de website van ‘Links’ onder de titel ‘Thailand: Round one to Yingluck government’.

(uit het Engels vertaald door Paul Van Dyck)

take down
the paywall
steun ons nu!