Is het u al eens opgevallen dat er een grote gelijkenis is tussen de Tea Party en GOP (Grand Old Party) in het algemeen en het rechtse veld in Vlaanderen/België?

1. ze beheersen de media en dus de beeldvorming. Er zijn prachtige (onafhankelijke) initiatieven zoals Truthout en DewereldMorgen, maar de kranten en televisiestations worden beheerst door de rechtse (neo-liberale) agenda: focus op (economische) groei, focus op competitiviteit, … zonder veel bedenkingen bij haalbaarheid en of duurzaamheid van dat systeem.

2. Links en rood worden aangehaald als scheldwoorden, als “zo moet het niet”, deels op basis van het gevallen communisme (wat vaak eerder fascisme is dan communisme), op basis van de 3de golf (waarbij de sociaal-democratie gekozen heeft voor meegaan in het kapitalistische gedachtengoed van competitiviteit. Dit past perfect in het neo-liberale dogma nummer 3 (afbouwen van de staat, sociale voorzieningen, …). Er wordt verder vooral gehamerd op het feit dat er wordt geprofiteerd van de sociale voorzieningen, niet dat een heel aantal mensen daarmee geholpen worden en een menswaardiger bestaan krijgen. mensen worden geen slachtoffer van pech of van het systeem, ze kiezen voor profitariaat.

3. Elke vorm van kritiek op die rechts-Vlaamse beweging wordt aangepakt als een “kiezen tegen”. Belgicisten (ook al zo’n woord) kiezen volgens deze mensen niet voor een ruimere basis van de sociale zekerheid, ze kiezen niet voor een groter Belgisch blok in Europa, ze kiezen niet voor een sfeer van verzoening en solidariteit, ze kiezen wel tegen de Vlamingen, tegen hun eigen volk. Dit soort nationalisme komt ook weer voor in het rechtse discours in Amerika, waar de Amerikaanse identiteit en nationalisteit is gekipnapt.