Dat blijkt
uit onderzoek dat deze week is gepubliceerd in PLOS Medicine, een
toonaangevend Amerikaans tijdschrift over geneeskunde. Het onderzoek is onder
meer gebaseerd op brieven die directeuren van suikerbedrijven in de jaren
zestig en zeventig aan elkaar schreven. Die zijn door onderzoekers van de
University of California gevonden in een universiteitsbibliotheek in
Illinois.

De onderzoekers vergeleken die brieven met documenten van het
Nationaal Instituut voor Tandonderzoek (NIDR), dat in 1971 een
onderzoeksprogramma lanceerde, het Nationale Cariës Programma
(NCP).

Aandacht verleggen

De wetenschappelijke bevinding dat
sucrose leidt tot cariës, kon de suikerindustrie niet veranderen, aldus de
onderzoekers. Daarom kozen ze ervoor de aandacht “te verleggen van het
verminderen van de suikerconsumptie naar maatregelen om de schadelijke
effecten van suiker te verminderen”. Ze betaalden bijvoorbeeld onderzoek naar
enzymen om tandplak af te breken en een onderzoek naar een vaccin tegen
tandbederf. Succesvol is dit onderzoek echter nooit geweest.

Hun
belangrijkste tactiek was het aanhalen van de banden met het NIDR, om zo het
onderzoeksprogramma te kunnen beïnvloeden. In 1969 had het NIDR al besloten
dat het verminderen van de suikerconsumptie niet praktisch was als publieke
maatregel. De onderzoeksprioriteiten van de NIDR bestonden voor meer dan
driekwart uit de tekst zoals die door de suikerlobby was voorgesteld. Toen
het NCP uiteindelijk werd gelanceerd, was elk onderzoek weggelaten dat
schadelijk zou zijn voor de industrie, zoals onderzoek naar meetmethoden voor
het verband tussen verschillende voedingswaren en cariës.

De
bevindingen laten zien hoe de suikerindustrie zichzelf in het verleden heeft
beschermd tegen onderzoek dat hen niet uitkomt. Het is vergelijkbaar met de
tabakslobby in dezelfde tijd, aldus de onderzoekers. Het is ook vergelijkbaar
met de methodes die oliebedrijven op dit moment gebruiken om
klimaatverandering te relativeren.

Nieuwe lobby

Het is niet
helemaal een zaak van het verleden, waarschuwen de onderzoekers. Vorig jaar
kwam de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) met een nieuwe richtlijn voor de
consumptie van toegevoegde suiker. De Amerikaanse overheid kwam met nieuwe
etiketteringsregels voor toegevoegde suikers. Opnieuw liggen deze plannen
onder vuur van de World Sugar Research Organisation (WSRO), de organisatie
van bedrijven die belangen hebben in de suikerhandel.

De WSRO pleit
ervoor om niet suikerconsumptie te verminderen, maar alleen de schadelijke
gevolgen ervan. Het deze week gepubliceerde onderzoek laat zien hoe
belangrijk het is dat dergelijke lobby-activiteiten goed onderzocht worden,
aldus de onderzoekers.