Terugblik met ontslagnemend voorzitter Nico Volckerijck

ANTWERPEN – Nico Volckerijck (48) geeft in september 2012 zijn mandaat als voorzitter van  de Stuurgroep Sint-Andries ter beschikking. Deze flamboyante zoon van een Griekse immigrant baat al achttien jaar samen met zijn man, Jo Pattyn, de Fans uit, een winkel voor jongerenkledij, punk en rocktoestanden in de Kammenstaat. Beiden heren wonen boven hun winkel waar ze twee pleegzonen grootbrengen en enkele eigenzinnige huisdieren houden.

Terwijl Jo een meer timide inborst heeft is Nico ondertussen, omwille van zijn doorgedreven engagement als wakkere burger, een van de bekendste ondernemers van Antwerpen geworden. Hij is dan ook voorzitter van Unizo Antwerpen Stad, voorzitter van Kammenstaat United en van de Handelaarsvereniging van de Nationalestraat. Hij is actief betrokken bij de burgerparticipatiebewegingen, Beleef Antwerpen en Antwerpen aan ‘t Woord en op vrijdag 10 november 2009 werd hij door Minister van Arbeid Joëlle Milquet benoemd tot sociaal rechter bij de Antwerpse Arbeidsrechtbank waar geschillen over ontslagen, werkloosheidsvergoedingen en OCMW-steun worden behandeld.

Districtsraad

Volckerijck was enige tijd lid van Groen!, waar hij de groene zelfstandigen oprichtte en werd voor die partij ooit verkozen voor de Antwerpse Districtsraad..Hij nam zijn mandaat echter niet op omdat de partij, naar eigen zeggen, te weinig oog had voor groene economie en omdat er volgens hem geen echte interne democratie was. Ook de Visaperikelen ten tijde van het burgemeesterschap van Leona Detiëge, waar twee schepenen van de Groen! waren bij betrokken, deed hem besluiten zich niet langer bij deze partij te engageren.

Begeesterd

Daarmede verloor de partij een fel begeesterde militant die uiteindelijk een eigen koers ging varen. Want wat je over Nico ook kan zeggen, hij is de man geworden van vele actiegroepen die Antwerpen grondig hebben veranderd omdat hij het talent bezit lokale politici vanuit die actiegroepen onder druk te zetten en hen te dwingen hun beleid bij te sturen. Als voorzitter van de Stuurgroep Sint-Andries slaagde hij erin de groep uit te bouwen tot een beweging waar de lokale beleidsvoerders rekeningen mee moeten gehouden. En zodoende wordt Nico Volckerijck ook wel eens door de Antwerpse politici als de burgemeester van Sint-Andries benoemd.

Apocalypse No!

Zijn inzet voor de wijk  begon toen hij zich verzette tegen het overmatig gebruik van de politiehelikopter in de Antwerpse binnenstad met zijn groep Apocalypse No! Hij stond ook op de barricade om de Kammenstraat autoluw te krijgen. Als voorzitter van Kammenstraat United kon hij het district overtuigen fietsers, voetgangers en shoppers prioriteit te geven bij de heraanleg en zo werden de plannen voor de straat uiteindelijk hertekend zodat ze de blitze straat kon worden die ze vandaag de dag is. Als voorzitter van Unizo Antwerpen Stad blijft hij zich bovendien verder profileren als pleitbezorger van autoluwe winkelstraten.

Pulcinella

Toen de Vlaamse Regering de plannen bekend maakte om op het Bogaerdepleintje een jeugdherberg te bouwen en het pleintje dreigde te verdwijnen, was het alweer Nico die de publieke opinie mobiliseerde om zich tegen het verdwijnen van het Poesjenellenpleintje te verzetten en te verhinderen dat de ganse plek zou worden volgebouwd. Met succes, want het pleintje werd zopas terug aan de buurt gegeven en op verzoek van Nico, ondertussen voorzitter van de Stuurgroep Sint-Andries geworden, werd de nieuwe jeugdherberg ‘Pulcinella’ gedoopt, naar één van de historische poesjenellen van de wijk ten tijde van Hendrik Conscience.

Paul Struyf

Na iets meer dan zes jaar voorzitterschap van de Stuurgroep Sint-Andries geeft Nico Volckerijck zijn mandaat nu door, al is er voorlopig nog maar één kandidaat Dirk Wiesé onder de ruim dertig actieve leden die de Stuurgroep telt, die zich gemeld heeft om de fakkel over te nemen.  Ondervoorzitter Paul Struyf  wil liever zijn huidig mandaat behouden. Met Paul vormde Nico een sterk functionerend team die heel wat opmerkelijke realisaties die de wijk ten goede komt op hun palmares mogen schrijven. Het Lode Sebregtspark is er een van of het ondersteunen van de acties voor het behoud van het Munthof, dat uiteindelijk gedeeltelijk openbare ruimte kon blijven en deze zomer, net als het Bogaerdepleinte aan de bewoners werd teruggeven.

Burgerparticipatie

Beiden waren betrokken bij het creëren van buurtantennes waar bewoners en handelaars zeer snel kleine en grote problemen in de wijk kunnen signaleren zodat ze kunnen worden aangepakt. Ze hebben zich samen verzet tegen het afsluiten van het straatje aan de Riemstraat, naast café De Vismijn, waar een onwettelijke en onsympathieke enclave werd neergepoot. Maar hun voornaamste realisatie is dat toch ze tijdens hun mandaat de Stuurgroep Sint-Andries hebben uitgebouwd tot een instrument waar burgerparticipatie mogelijk wordt gemaakt. Tijdens de maandelijkse openbare vergadering  krijgen alle inwoners van de wijk de kans problemen aan te kaarten en uiteraard structurele voorstellen te doen. En zodoende kon de Stuurgroep uitgroeien tot een actief orgaan dat heel wat invloed kan uitoefenen op de politiek.

Dictatoriaal

Met Nico verliest de Stuurgroep Sint-Andries straks wellicht een getalenteerde voorzitter. Zijn verbale kwaliteiten en zijn eigenschap om zeer snel de pers en dus ook de publieke opinie te bespelen waren vaak handig om bepaalde zaken te versnellen. Hij doet dat trouwens op dit ogenblik met de actie voor het behouden van het Modemuseum in de wijk of door het permanent opvolgen van de werken in de Nationalestraat:  “Sommige mensen vinden mijn beleid soms dictatoriaal”, zegt de man, “maar ik ben een democraat in hart en nieren hoor.  Door mijn mandaat als voorzitter van Unizo Stad Antwerpen en als voorzitter van de handelaarsverenigingen wordt deze indruk misschien nog versterkt, omdat ik het imago aanreik overal mijn zeg in te willen hebben. Anderzijds is het een beetje mijn aard. Ik ben nu eenmaal een anarchistisch ingestelde liberaal en in zekere zin een bewuste burger die niet bang is van politiek, ook al ben ik niet bij een partij aangesloten.”

Loslaten

“Maar ik wil nu ook niet eeuwig voorzitter van alles en nog wat blijven. Bovendien zijn het in oktober gemeenteraadsverkiezingen. Een goede aanleiding, dachten we, om ook de Stuurgroep Sint-Andries te vernieuwen. Ik kan heus wel dingen loslaten hoor en nu ik naar de vijftig ga wil ik toch wel een aantal mandaten afbouwen. Ik hoop alleen dat mijn opvolger iemand is die de Stuurgroep Sint-Andries nog sterker kan maken zodat de wijk kan blijven wegen op het lokale beleid. Er is trouwens nog heel wat werk te doen. De parking naast de gevangenis in de Begijnenstraat zou terug een parkje moeten worden en ook de Rijkswachtkazerne die staat te verkrotten,  zou toch moeten kunnen gebruikt worden voor sociale woningbouw, liefst met een gedeeltelijke openbare ruimte voor de omwonenden. De strijd tegen het sluikstort en andere  hinderlijke toestanden in de buurt gaat ook verder. Deze hardnekkige problemen vergen een alerte, bijna dagelijkse opvolging. En dan is er ook de heraanleg van de Scheldekaaien die een grote invloed op de Sint-Andrieswijk zal hebben. Ook in dit dossier moeten we waakzaam blijven. Mijn opvolger zal zich dus niet vervelen hé.”

Actief

Nico Volckerijck blijft na de verkiezingen van het nieuwe bestuur lid van de Stuurgroep van Sint-Andries en zal ook actief in de wijk blijven via zijn functies bij de handlaarsverenigingen en Unizo Antwerpen Stad. Hij kan in ieder geval samen met Paul Struyf  terugblikken op een meer dan geslaagd voorzitterschap. Met de heropening van het Munthof en het  Bogaerdepleintje mag hij dus best tevreden afscheid nemen