Schoonmakers zijn van groot belang voor een universiteit. Dat is tijdens de coronacrisis nog maar eens duidelijk geworden. Toch klaagt het poetspersoneel al meer dan een jaar over de steeds hoger wordende werkdruk. Op 8 maart 2022 hebben wij van ‘Studenten solidair met het personeel’, een platform van enkele studentenverenigingen, een actie gehouden om de onaanvaardbare behandeling van het poetspersoneel aan de kaak te stellen. De actie was een groot succes, er heerste een opgelaten sfeer in de universiteit.

Nieuwe contracten

Op 8 maart 2020 lanceerde de Universiteit Antwerpen een filmpje in het kader van de Internationale Vrouwendag. De bedoeling is om het poetspersoneel, dat vooral uit vrouwen bestaat, in de bloemetjes te zetten. Rector Herman Van Goethem spreekt zelfs van een eredoctoraat voor het poetspersoneel, omdat ze van essentieel belang zijn voor de werking van de universiteit.

Nog geen jaar later wordt duidelijk dat de steun die de universiteit in 2020 voor het poetspersoneel uitte slechts schijn was. De schoonmakers van de UAntwerpen, van wie de meesten in onderaanneming zijn bij ISS, krijgen te horen dat hun contracten worden stopgezet en dat ze nieuwe zullen krijgen. Deze nieuwe contracten zijn voor de universiteit 18 procent goedkoper, maar houden voornamelijk in dat de schoonmakers minder uren krijgen, en bijgevolg ook minder loon en minder pensioen. Bovendien zijn de aula’s niet kleiner geworden en is de werkdruk enorm gestegen. ISS beloofde vorig jaar nog dat er middelen zouden ingezet worden om het werk van de schoonmakers te verlichten, maar daarvan is nog niet veel in huis gekomen.

Foto: Studenten solidair met het personeel

Het poetspersoneel klaagt nu al een jaar over de gestegen werkdruk en de lagere lonen, voorlopig nog zonder gevolg dus. Inge Bruckenbrug, een poetsvrouw aan de universiteit, getuigt: “Wij kunnen het niet meer aan, ik moet op vijf uur drie verschillende plaatsen kuisen. We werken ons kapot om te zorgen dat elke student een proper klaslokaal heeft”.

Solidariteitsacties

Met het platform ‘Studenten solidair met het personeel’ willen we het beleid van de universiteit ten aanzien van het poetspersoneel aan de kaak stellen. Vorig jaar startten we een petitie, die ondertussen al door meer dan 3.000 studenten is getekend. Vandaag stonden we naast de schoonmakers, de vakbonden en het ‘8 Maart Comité’ van de UAntwerpen om opnieuw ons ongenoegen te uiten over de manier waarop ISS en de universiteit het poetspersoneel behandelen.

Foto: Studenten solidair met het personeel

We hadden, samen met de vakbonden, op de universiteit een stakingspiket neergepoot, er werd muziek gespeeld, lawaai gemaakt, en er waren speeches te horen. Studenten hielpen het poetspersoneel met het ledigen van de vuilnisbakken, en er werden feministische slogans gescandeerd. We laten het niet meer toe dat de universiteit ons nog langer negeert.

“Volgens onderzoek worden net de essentiële beroepen consequent ondergewaardeerd”, zei Dominique Kiekens van het ‘8 maart comité’, “Deze besparingsmaatregelen treffen vooral vrouwen, mensen met een migratieachtergrond en mensen van de lagere klassen”. Inge Gielis van ACV wees dan weer op het probleem van outsourcing: “Bedrijven worden tegen elkaar uitgespeeld, en de universiteit kiest voor de goedkoopst mogelijke contracten. Het poetspersoneel is daar het slachtoffer van”. De schoonmakers zijn net zo belangrijk voor de universiteit als professoren of studenten. Zonder hen staat het leven op de universiteit stil. Het wordt tijd dat ze het respect en aanzien krijgen dat ze verdienen.

Foto: Studenten solidair met het personeel

Maar we kwamen niet alleen op straat voor het poetspersoneel. De voorbije maanden was er in de media veel te doen over een ander gevolg van de hiërarchische en patriarchale cultuur aan de universiteit: het grensoverschrijdend gedrag waarvan studenten en personeelsleden slachtoffer zijn geworden. Ook voor hen kwamen we op straat. Er is dringend nood aan een duidelijk, onafhankelijk meldpunt waar slachtoffers terecht kunnen. Een meldpunt waar het prestige van de universiteit niet voor gaat op het bieden van noodzakelijke hulp en steun aan deze slachtoffers.

Betoging

Nadat we ons hebben laten horen aan ons stakingspiket, trekken we vol enthousiasme en met veel kabaal door de universiteit, richting de betoging die georganiseerd was door ‘Collecti.e.f 8 maars’. De betoging telde maar liefst achthonderd deelnemers. De meeste sfeer was echter te vinden in het studentenblok, waar we met meer dan honderd studenten onze kelen schor hebben geschreeuwd in de straten van Antwerpen. Want 8 maart is meer dan alleen een dag om vrouwen in de bloemetjes te zetten. Het is een dag voor strijd, een dag waarop vrouwen keer op keer aan de wereld tonen hoeveel hun werk waard is.

Foto: Studenten solidair met het personeel

Er is nog veel werk aan de winkel, er zijn veel strijden die nog gestreden moeten worden. Van betere contracten voor schoonmakers tot meer steun en opvolging voor slachtoffers van grensoverschrijdend gedrag. Daarom gaan we niet stoppen met strijden na vandaag. Met ‘Studenten solidair met het poetspersoneel’ en het ‘8 maart comité’ gaan we de universiteit blijven lastigvallen, tot ze het poetspersoneel de contracten geven die ze verdienen. Op 21 maart, de internationale dag tegen racisme en discriminatie, organiseren wij bijvoorbeeld een filmavond waar een documentaire over het poetspersoneel van de UAntwerpen zal vertoond worden. We plannen in de komende maanden nog vele solidariteitsacties. Vrouwen zullen voor elkaar op straat blijven komen tot er eindelijk naar hen geluisterd wordt. We zijn nog lang niet klaar met roepen.