Street artartiesten stellen hun kunst tentoon op stickers, sjablonen en posters. Ook zonder toestemming geplaatste beelden, schilderingen en mobielen behoren tot deze kunstvorm. Vooral vervallen gebouwen, elektriciteitskasten en oude brievenbussen doen dienst als expositieruimte.

L’art pour l’art

Street art valt geenszins te vergelijken met graffiti. Graffiti beperkt zich tot spuitbussen en tags (vluchtige handtekeningen in originele letters). Alles draait om naambekendheid en de moeilijkheidsgraad, terwijl bij street art de afbeelding en de originaliteit centraal staan.

De artiest brengt een boodschap die mensen aan het denken zet. Hij geeft commentaar op de maatschappij of denkt na over politiek.

Veel street artartiesten werken anoniem en verspreiden afbeeldingen zonder naam. “Op autosnelwegen, bruggen en muren let niemand op de afbeeldingen”, vertelt een Antwerpse artiest onder de schuilnaam Earth Breaker. “Enkel wie van kunst houdt, kijkt ernaar.”

Antwerpen hinkt achterop

In Antwerpen komt street art trager op dan in andere steden. “Kunstenaars overschilderen elkaars werk en de reinigingsdienst veegt alles meteen schoon”, stelt Earth Breaker. In andere steden erkent zelfs de industrie street art als kunst. “Ze plakken stickers op straat om nieuwe producten te promoten.”

Vreemd genoeg duikt street art ook op in musea en magazines. Straatartiesten als Space Invader, Obey en Banksy stellen hun werk tentoon in galerijen, maar is dit dan nog steeds street art? “Echte ’street art’ zie je alleen op straat”, meent Earth Breaker. “In galerijen gaat het om een ander soort kunst.”

Meer dan de kick

Ondanks het verbod knijpt de Antwerpse straatpolitie een oogje dicht. “De mooiste werken blijven staan. Je moet je werk pas weghalen, als je het afgewerkt hebt. Zolang het moreel verantwoord blijft, snappen ze dat het kunst is”, lacht Earth Breaker. “Ik zou er nooit mee beginnen als het mocht. Ik vergelijk het met bungeejumping. Het geeft een kick.”

Street art op de Berlijnse muur in de jaren tachtig, op de Palestijnse muur aan de Westelijke Jordaanoever of in de Libische steden, overgenomen door rebellen: het laat allemaal een diepe indruk na. Wil een kunstenaar invloed uitoefenen, moet hij opvallen en de traditie doorbreken.

© 2011 – StampMedia – Isabelle Gheldolf