De meeste politici en ook de regeringsonderhandelaars focussen zich alleen op de gevolgen van de vluchtelingenstromen en niet op de oorzaken er van.
Tijdens de onderhandelingen voor een nieuwe regering zullen de onderwerpen asiel, migratie,  vluchtelingen, het opvangen van asielzoekers en het verwijderen van uitgeprocedeerde vluchtelingen, zeker aan bod komen.
Even waarschijnlijk is het dat men de oorzaken van de vluchtelingenstromen niet zal aanpakken, zelfs niet zal bespreken, en alleen voorstellen zal doen om het vluchtelingen in België moeilijker te maken. Een echt vluchtelingenbeleid of zelfs maar een asiel- en migratiebeleid zal er zeker niet komen.
De gevolgen hiervan zien we dagelijks, vooral in onze grootsteden. We kennen de problemen rond niet-opvang en de menselijke drama’s die dat tot gevolg heeft. Mensen niet opvangen veroorzaakt bovendien ook last aan de plaatselijke bevolking.
In Oostende bijvoorbeeld besliste het gemeentebestuur (SP-a, Open-Vld, Cd&V) daarom de transitvluchtelingen tijdelijk op te sluiten. Oppositiepartij Groen protesteerde en stelde daar enkele andere maatregelen tegenover zoals onder meer het oprichten van een asielloket in Oostende. 
De maatregelen die België neemt en de politieke partijen voorstellen, zijn nochtans geen duurzame oplossingen.
Evenmin als de genomen en voorgestelde maatregelen in Oostende zullen andere beperkingen voor vluchtelingen en asielzoekers, een oplossing bieden voor de vluchtelingenstroom.
Ze kunnen misschien een beetje afschrikken, maar zelfs dat betwijfel ik. In elk geval zijn ze geen duurzame oplossingen en gaan ze voorbij aan de kern van de zaak

Waarover gaat het en zijn er dan duurzame oplossingen mogelijk?
Datgene wat het parlement reeds heeft beslist en politici van alle partijen nog voorstellen is dweilen met de kraan open. Het Westen moet niet denken dat ze de vluchtelingenstroom kan beheersen of tegenhouden, men kan daarentegen wel zorgen dat men de oorzaken aanpakt en zo de vluchtelingenstromen vermindert.
Vele politici zeggen en schrijven dat men begrip moet hebben voor de situatie van vluchtelingen.
Men is het ook eens dat vluchtelingen geen criminelen zijn, maar mensen die op zoek zijn naar een beter leven. De meesten onder ons zijn zeggen zelfs dat ze, geplaatst in dezelfde dramatische levenssituatie als de vluchtelingen, ook zouden proberen te vluchten naar rijkere landen waar ze een toekomst kunnen uitbouwen. Zelfs Karel De Gucht verklaarde dit op TV.
Maar toch….het blijft bij dit zogezegd begrip en  bij die mooie woorden.

Mensen vluchten tenslotte ten gevolge van geweld door oorlog, vervolging, marteling of verkrachting, maar ook ten gevolge van extreme armoede die hen belet om een menswaardig leven te leiden.  Vluchten is daardoor geen vrije keuze. Daarom kunnen we inzake vluchtelingen geen onderscheid maken. Het onderscheid dat velen wel maken en verklaren dat er economische en andere vluchtelingen zijn is niet correct en zinloos.
Als men, als politici en als gemeenschap, echt begrip opbrengt voor de vluchtelingen, dan zoekt men andere en duurzame oplossingen. Ze lossen de problemen niet op met wat maatregelen in de marge die alleen tot doel hebben om de mensen tegen te houden of te verwijderen. Ze hebben de taak om naar structurele oplossingen te zoeken. Dat mensen moeten vluchten is bovendien dikwijls medeveroorzaakt door de houding en het verzuim van het Westen.
Door ontwapening en structurele en rechtvaardige ontwikkelingshulp zullen we het tij wel kunnen keren, maar niet meer alleen daardoor. Door de crisis in de financiële wereld en bij de banken moeten de ogen van iedereen nu toch open gaan. Het is meer dan ooit duidelijk dat het kapitalistisch systeem, waar alleen het geld en het ongebreidelde winstbejag alles dicteert, nefast is voor de mensheid. Het veroorzaakt economische – en milieurampen, vergroot de ongelijkheid tussen de bevolking en duwt een groot deel van de wereldbevolking in extreme armoede en onmenselijke levensomstandigheden. Die oorzaken veroorzaken mede de vluchtelingenstromen. Dat systeem is onrechtvaardig en moet dringend veranderen.

Waarom spreken en schrijven de politici niet meer over de oorzaken? Waarom voeren ze geen debat in het parlement over de grondoorzaken van de vluchtelingenstromen? Waarom nemen ze daarover geen parlementair initiatief en leggen daarover geen wetsvoorstellen neer?
Neen, men doet meestal het omgekeerde. Men laat zich meedrijven op de stroming van de huidige tijd, aangewakkerd door het discours van de rechtse partijen: “vreemdelingen tegen houden, ze zo vlug mogelijk verwijderen, desnoods opsluiten in een gesloten centrum en nadien verwijderen. “ Voor ons is dit onmenselijk.
Hieruit blijkt alleszins niet het begrip dat men pretendeert te hebben voor vluchtelingen.
Men is ook tegen “open grenzen” en bouwt een hek rond het rijke Europa.
Wij,en velen met ons, zijn wel voor open grenzen omdat het een mensenrecht is om zijn land te ontvluchten. ( “Iedereen heeft het recht zijn land te verlaten en er naar terug te keren.” art. 13 Universele verklaring van de rechten van de mens )
Zijn open grenzen een utopie? Neen, een opengrenzenpolitiek is mogelijk als men de voorwaarden schept die de vluchtelingen een menselijk bestaan laten leiden in hun land van herkomst. Die voorwaarden creëert men niet door bijvoorbeeld ter plaatse een informatiecampagne te organiseren om de vluchtelingen af te raden hun ellende te ontvluchten. Er zijn nochtans oplossingen als de politieke wil aanwezig is.

Wat denk je dat er zou gebeuren…
Als men de budgetten van defensie wereldwijd eens een jaar zou besteden aan de extreme armoede in de wereld? Als de regeringen de corrupte regimes in de wereld niet zouden steunen om ze nadien, als het in hun kraam past, te bombarderen?
Als we de honger naar ongebreidelde winst van de banken en multinationals zouden kunnen stoppen en er voor konden zorgen dat ze alleen nog diensten zouden leveren en producten zouden produceren die mens- en milieuvriendelijk zijn, zonder uitbuiting van mens en natuur en met inspraak van alle betrokkenen?
En tenslotte wat zou er veranderen als we genoeg solidariteit met de ontwikkelingslanden zouden kunnen opbrengen om te zorgen dat hun levenspeil verhoogt?
Het antwoord is simpel: de meeste mensen zouden niet vluchten. Ze zouden niet in extreme armoede leven en ter plaatse kunnen blijven om daar met hun gezin, in hun vertrouwde omgeving, een toekomst uit te bouwen. Alle grenzen konden open en men zou alleen de normale migratie kennen die we nu ook kennen van Belgen die naar het buitenland migreren. ( Op dit ogenblik zijn er ongeveer evenveel Belgen die naar het buitenland migreren als dat er buitenlanders naar België komen). Migratie zou dan een normaal verschijnsel zijn en nergens problemen veroorzaken. Om al die redenen zijn we voor open grenzen!
Als migratie ondertussen problemen veroorzaakt in de Europese landen en dus ook in België, is het omdat die vermelde voorwaarden niet zijn gerealiseerd en de politici en de gemeenschap er niets aan doen, zelfs niet om die voorwaarden stapsgewijs te realiseren. In België noch in Europa nemen we hiervoor onze verantwoordelijkheid op en evenmin leggen we de broodnodige solidariteit aan de dag met de ontwikkelingslanden. Daardoor worden de voorwaarden voor “open grenzen” niet gerealiseerd. Sorry, maar dan moeten de landen die hiervoor verantwoordelijk zijn ook maar de gevolgen dragen en niet de vluchtelingen die al erg genoeg lijden. Sorry maar dan kunnen we ook niet dulden dat vluchtelingen worden opgesloten en teruggestuurd.
Vrijwillige terugkeer is voor ons geen probleem, maar iemand met dwang terugsturen is onmenselijk. Alle politieke partijen stellen dat personen die niet meewerken een een vrijwillige terugkeer gedwongen moeten terugkeren. Sommigen voegen daar aan toe dat ze enkel pleiten voor een gedwongen terugkeer naar “veilige landen”.
We herhalen het, voor ons is een gedwongen terugkeer uitgesloten, zelfs naar “veilige landen”.
Bovendien rijst de vraag hoe sommige partijen de terugkeer naar “veilige landen” rechtvaardigen terwijl ze tezelfdertijd tegen het opstellen van een lijst van “veilige landen” zijn.
In de praktijk is het zelfs bijna onmogelijk om het eens te worden wat “veilige landen” juist zijn.

Dagelijks hebben we te maken met vluchtelingen uit Irak, Afghanistan, Somalië en zovele andere landen. Hoe kunnen we in het gezicht van een vluchteling zeggen: ” Ik heb begrip voor je situatie want in je land heb je geen eten, wordt je uitgemoord en heb je een onmenselijk bestaan voor je gezin. In jouw plaats zou ik ook vluchten maar……toch zeg ik je dat je niet mag blijven en we je gedwongen terugsturen naar je land om daar opnieuw in de ellende verder te leven.. .”
Wie van de politici heeft de moed om dit persoonlijk tegen de vluchtelingen te komen zeggen?

De dooddoener: “België kan niet alle vluchtelingen opvangen. Open grenzen zijn geen optie.” houdt geen steek, is in strijd met de mensenrechten en in tegenstrijd met de mooie woorden van “begrip”.
Natuurlijk kan gans de wereld niet naar België komen, maar dat hoeft ook niet en het is nu niet zo.
België ontvangt slechts een verwaarloos deel van de vluchtelingen uit de wereld; van diegenen die komen mogen er dan nog maar een enkele duizenden per jaar blijven.
Het zijn vooral ontwikkelingslanden in de conflictgebieden die opdraaien voor het opvangen van de vluchtelingen.
Volgens het Hoge Commissariaat voor de vluchtelingen waren er in 2010 zo’n 15,2 miljoen vluchtelingen (van het ene land naar het andere), 27,1 miljoen ontheemden (binnenlands) en 983 duizend asielzoekers. Dat is in totaal 43,3 miljoen; in 2008 was het nog 42 miljoen.

In België krijgen er slechts een paar duizend vluchtelingen jaarlijks de toelating om in België te blijven. In 2010 waren er dat slechts 2.818 ( jaarverslag 2010 CGVS). Op het zelfde ogenblik bevinden er zich in arme landen miljoenen vluchtelingen. Pakistan (1,7 miljoen), Iran (1,1 miljoen) en Syrië (1,05 miljoen), om er maar enkele te noemen. En dan maar vluchtelingen opsluiten en terugsturen met als drogreden dat “ toch niet alle vluchtelingen naar België kunnen komen……” 
Men vergeet hierbij dat de Europese landen in de volgende jaren nog gaan smeken om migranten. In België en Europa zal men niet genoeg eigen volk hebben om de openstaande jobs in te vullen en de economie draaiende te houden.
Als de westerse wereld in staat zou zijn om de oorzaken van het verplicht vluchten weg te nemen, dan zouden we niet in de problemen komen, nu niet en ook niet in geval van open grenzen.
Nu draait men de zaken om: “we zijn tegen open grenzen en dus mogen al deze vluchtelingen hun land niet verlaten. Of toch, maar dan wel naar hun arme buurlanden….

Een betere en rechtvaardige wereld zonder mensonterende toestanden is mogelijk maar dan zullen de burgers en politici meer moed moeten opbrengen.
De parlementsleden zullen dan iets anders moeten doen dan wetten stemmen om de vluchtelingen tegen te houden. Ze moeten dan ook stoppen met ze op te sluiten omdat ze niet de juiste documenten hebben en met ze nadien zo snel mogelijk te verwijderen. Stop het onrecht maar niet de mensen.
Waarom laten zo vele toffe, hardwerkende en bezielende parlementsleden zich meeslepen in dat verhaal en in het electoraal opportunisme? Waarom laten ze zich de wet dicteren door de regering of door hun partij? Vele parlementsleden vergeten dat ze verkozen en betaalt zijn door de bevolking om dingen ten goede te veranderen en niet om een slaafje te zijn in het parlement.
Parlementsleden, a.u.b. wordt wakker en neem zowel in deze problematiek als voor andere problemen zoals onder meer bij de banken, uw verantwoordelijkheid. Met dank.

Pol Van Camp
woordvoerder
comité recht op migratie
www.rechtopmigratie.be