Op basis van veertien klimaatmodellen maakte de NASA een weerkaart voor de hele planeet die een periode van 140 jaar bestrijkt. Hij begint bij een pre-industrieel CO2-niveau van 280 deeltjes per miljoen (vandaag zitten we bijna aan 400 deeltjes per miljoen) en gaat dan met 1 procent per jaar omhoog.

In een video laat het al die jaren snel op elkaar volgen. In 40 seconden wordt zo duidelijk hoe de neerslag kan veranderen als gevolg van de klimaatwijziging. In regio’s waar nu al veel neerslag valt, zal de frequentie van hevige neerslag toenemen. Dat zal vooral zo zijn voor de moessongebieden in Azië en de Stille Oceaan.

Droge gebieden droger

Droge gebieden en gebieden met gematigde neerslag kunnen droger worden. In het noordelijk halfrond kan dat gevolgen hebben voor het zuidwesten van de Verenigde Staten, Mexico, Noord-Afrika, het Midden-Oosten, Pakistan en het noordwesten van China. In het zuidelijk halfrond dreigt meer droogte voor Zuid-Afrika, het noordwesten van Australië, de kust van Centraal-America en het noordoosten van Brazilië.

De door CO2 veroorzaakte opwarming verandert de wereldwijde watercyclus grondig, zegt NASA-onderzoeker William Lau. “Dat resulteert in een wereldwijd patroon van toenemende zware regenval, afnemende gematigde regenval, en aanhoudende droogteperiodes in bepaalde regio’s.”

Hij merkt op dat de verminderde regenval en toenemende droogte vooral kunnen plaatsvinden in de gebieden waar de meeste mensen leven. “Ironisch genoeg kunnen, behalve bij de Aziatische moesson, de gebieden met zwaardere regenval de kleinste impact hebben op de samenleving omdat die zich meestal boven de oceaan bevinden.”